فیلم Transformers: Age of Extinction 2014

آیا دلیلی برای توجیه صرف ۲ ساعت و ۴۵ دقیقه برای تماشای این فیلم وجود دارد؟ یا چرا من به آن سه ستاره می‌دهم؟ این یک اجاره رایگان در ردکس بود. من معمولاً فیلم‌های مارک والبرگ را دوست دارم. بامبلبی را دوست دارم. آیا این‌ها به درد می‌خورند؟ می‌دانم که یک چیز وجود دارد که به هیچ وجه قابل قبول نیست – داستان. آیا در این مرحله از فرانچایز واقعاً...

آیا دلیلی برای توجیه صرف ۲ ساعت و ۴۵ دقیقه برای تماشای این فیلم وجود دارد؟ یا چرا من به آن سه ستاره می‌دهم؟ این یک اجاره رایگان در ردکس بود. من معمولاً فیلم‌های مارک والبرگ را دوست دارم. بامبلبی را دوست دارم. آیا این‌ها به درد می‌خورند؟ می‌دانم که یک چیز وجود دارد که به هیچ وجه قابل قبول نیست – داستان. آیا در این مرحله از فرانچایز واقعاً مهم است؟ ترنسفورمرهای خوب به نام اوتوبوت‌ها و ترنسفورمرهای بد به نام دیسپتیکون‌ها وجود دارند و بین آن‌ها انسان‌های احمق که برای سود، نوع خود را خیانت می‌کنند، قرار دارند – معمولاً دولت ایالات متحده. اما صبر کنید – یک قهرمان وجود دارد که همه‌چیز را تغییر خواهد داد و اوتوبوت بوس ددی (اپتیموس پرایم) را متقاعد می‌کند که برای آخرین بار (برای چهارمین یا پنجمین بار – در این مرحله شمارش را از دست داده‌ام) بجنگد، در حالی که یک زن جذاب در شلوارک‌های کوتاه در حال دویدن در اطراف انفجارها است. حالا شما همه‌چیز را درباره کل فرانچایز ترنسفورمر می‌دانید. در این نسخه، شیا لبوف را با مارک والبرگ و کورتنی فاکس را با نیکولا پلتز عوض می‌کنیم. و حالا برای چرخش داستان… منتظر بمانید… مارک والبرگ نقش پدر نیکولا پلتز را بازی می‌کند. بله درست است – پدر. بله، این اصلاً کار نمی‌کند. در حدود ۹۰ دقیقه از فیلم، به نظر می‌رسد که همه‌چیز در حال جمع شدن است و من فکر کردم: شما می‌دانید، این چندان هم بد نبود. فیلم اکشن خوبی است، کمی مضحک در بعضی نقاط اما قابل تماشا. و سپس فیلم ادامه پیدا می‌کند. و ادامه پیدا می‌کند. برای ۹۰ دقیقه دیگر. و شما به‌طور بنیادی دوباره فیلم را تماشا می‌کنید، به جز اینکه به جای تگزاس و شیکاگو، در چین و هنگ کنگ است. این فیلم خیلی طولانی است، انفجارهای زیادی دارد و پرچم‌های آمریکایی و تگزاسی زیادی در پس‌زمینه وجود دارد. این فیلم به شدت به یک ویرایشگر نیاز دارد یا باید به طور کامل حذف شود. احتمالاً گزینه دوم. جان گودمن و کن واتانابه صداهای خود را به عنوان کمدی خوب ارائه می‌دهند اما چیز زیادی نمی‌تواند این فیلم را نجات دهد. بامبلبی شایسته چیز بهتری بود. به نظر می‌رسد حتی مایکل بی هم متوجه شده که این فرانچایز به یک تجدید نیاز دارد. به همین منظور، بازیگران قبلی که مدت‌ها رنج می‌بردند، اجازه داده‌اند که ابزارهای خود را کنار بگذارند و یک گروه جدید از شخصیت‌ها به کار گرفته شده‌اند. آن‌ها به رهبری "کید" (مارک والبرگ پرشور) هستند. حالا او به طور تصادفی یک کامیون قدیمی می‌خرد و به طور تصادفی این کامیون تبدیل به "اپتیموس پرایم" گم‌شده می‌شود. البته، هنوز هم سازمان‌هایی هستند که در حال شکار ربات‌ها هستند و به زودی او و دخترش "تسا" (نیکولا پلتز بکهم) در حال فرار از یک میلیشیا تحت کنترل صنعت‌گر manipulative "جویس" (استانلی توچی) هستند. واقعاً چرا باید ۲ ساعت و ۴۵ دقیقه طول بکشد تا به نتیجه نهایی برسیم، کسی نمی‌داند. با وجود اینکه برخی تیری‌رانوسور-ربات‌ها در فیلم وجود دارد، این فیلم همان پیش‌بینی‌پذیری بی‌پایان را دارد که "اوتوبوت‌ها" و "دیسپتیکون‌ها" (اگر بتوانید تفاوت را تشخیص دهید) در صحنه‌های جنگ تکراری می‌گذرانند، پیش از پایانی که به‌طور نامتناسبی به مداخله انسانی وابسته است (او بله، و همچنین مقدار زیادی احساسات) قبل از اینکه ما به طور بنیادی از نقطه شروع مجددی با مونوگراف "اپتیموس" که proceedings را به پایان می‌رساند، آغاز کنیم. این به مزیت یک عملکرد واقعاً بد از کلسه گرامر که همیشه بیش از حد مورد توجه قرار می‌گیرد، اضافه می‌شود که چندین بار کاملاً بی‌فایده تلاش کرده است که یک شرور سینمایی باشد و بر خلاف فیلم‌های دیگر که ظاهراً بین‌المللی بودند، این اکنون یک موضوع کاملاً آمریکایی است که فقط من را خسته کرد. مطمئناً دیگر نه...؟ «ترنسفورمرها: عصر انقراض»... چه بر سر اینجا آمده است؟ من واقعاً از یک فیلم از این فرانچایز لذت بردم، واقعاً متعجبم. این فیلم توسط همان افراد نوشته، کارگردانی و تولید شده است، هرچند در حین تماشا، پیش‌بینی نمی‌کردم. این برای من تقریباً کاملاً متفاوت از فیلم‌های قبلی در سری به نظر می‌رسید، با وجود موارد گفته شده. ۴۵-۶۰ دقیقه ابتدایی به ویژه سرگرم‌کننده است، در این زمینه یک یا دو بار لنگ می‌زند اما وقتی همه چیز گفته و تمام شد واقعاً با این فیلم لذت بردم! برای اولین بار، واقعاً به نه تنها ربات‌ها بلکه به شخصیت‌های انسانی نیز سرمایه‌گذاری شدم. این یک گروه جدید در این زمینه است و با وجود اینکه به طور حداقلی شیا لبوف و دوستانش را دوست داشتم، این گروه برای من خیلی بهتر بود - این تغییر احساس تازگی را نیز به ارمغان آورد. مارک والبرگ به عنوان بازیگر اصلی عالی است، استانلی توچی و تی.جی. میلر (برای یک بار) نیز نقاط قوت هستند. نیکولا پلتز و جک رینور ضعیف‌ترین اعضای روی پرده هستند، هرچند حتی در آن زمان نیز هنوز به آن‌ها به طور جزئی علاقه‌مند بودم. کلسه گرامر، با وجود اینکه یک آنتاگونیست نسبتاً استاندارد را بازی می‌کند، خوب است، و لی بینگ بینگ نیز در یک نقش نسبتاً کوچک خوب عمل می‌کند. پیتر کالن، جان گودمن و کن واتانابه نیز با صداهای خود تأثیرگذار هستند. هنگام شروع این بررسی، و هنوز هم، در تلاش بودم تا منفی‌ها را پیدا کنم. فکر می‌کنم زمان تقریباً سه ساعته واقعاً باید یکی از آن‌ها باشد، اما به طرز عجیبی واقعاً… نیست. به عنوان یک انتقاد، تنها چیزی که دارم، قرار دادن بیش از حد محصولات است. هنوز نتوانسته‌ام واکنش‌ها را ببینم، همانطور که معمولاً امیدوارم افکار من در میان دریایی از ناامیدی یک مورد استثنایی نباشد. حدس می‌زنم که به اندازه بدترین فیلم‌های قبلی، در میانه فهرست قرار گیرد. هرچند هیچ‌یک از این موارد واقعاً مهم نیست، زیرا من از آن لذت بردم و این تنها چیزی است که مهم است. اصلاً انتظار نداشتم که این را بگویم! *بررسی واکنش*: خوب. به نظر می‌رسد که من یک مورد استثنایی هستم. با این حال، ۱۲ هزار نفر (در لتر باکس) دیگر با رتبه من موافقند (و به طرز شگفت‌انگیزی دوباره یک میلیارد در سینما به دست آورد، می‌بینم) پس حدس می‌زنم اینقدر هم بد نیست. کمی تردید به ذهنم خطور کرده، دارم آن را مرور می‌کنم و با دیگر فیلم‌هایی که به همین شکل امتیاز داده‌ام مقایسه می‌کنم و... حتی در این مورد هم تردیدی نیست. عجیب.