فیلم These Final Hours 2013

تصویرسازی در مورد درام‌های آخرالزمانی در فیلم‌ها همیشه با واکنش‌های متنوعی روبرو می‌شود، به ویژه زمانی که به موضوع تلخ نابودی ممکن سیاره زمین می‌پردازد. گاهی اوقات این درام‌ها به شدت موعظه‌گر و روانشناسانه خسته‌کننده می‌شوند یا به‌طور غیرقابل‌انتظاری مضحک به نظر می‌رسند. از این رو، تنها تعداد معدودی از فیلم‌های این ژانر می‌توانند احساس واقعی اضطراب و واقع‌گرایی را در مورد بشریت در مواجهه...

تصویرسازی در مورد درام‌های آخرالزمانی در فیلم‌ها همیشه با واکنش‌های متنوعی روبرو می‌شود، به ویژه زمانی که به موضوع تلخ نابودی ممکن سیاره زمین می‌پردازد. گاهی اوقات این درام‌ها به شدت موعظه‌گر و روانشناسانه خسته‌کننده می‌شوند یا به‌طور غیرقابل‌انتظاری مضحک به نظر می‌رسند. از این رو، تنها تعداد معدودی از فیلم‌های این ژانر می‌توانند احساس واقعی اضطراب و واقع‌گرایی را در مورد بشریت در مواجهه با سرنوشت نهایی‌اش به تصویر بکشند. در فیلم کم‌خرج و قابل توجه استرالیایی «این ساعت‌های پایانی» (2003) که نوشته و کارگردانی آن بر عهده زک هیلدیتچ است، داستانی غم‌انگیز و جذاب درباره هراس جمعی و احساس نجات‌بخش یک مرد گرفتار در جنون فاجعه‌ای که بر جامعه حاکم است، روایت می‌شود. این فیلم به طرز برجسته‌ای اضطرار روانی و لذت‌جویی انسانی را در زیر چنین سختی‌های جهانی به تصویر می‌کشد. «این ساعت‌های پایانی» با عمق hypnotic خود، روایتی جذاب و تفکر برانگیز ارائه می‌دهد که ممکن است فیلم‌های مدرن و پر زرق و برق نتوانند به خوبی آن را منتقل کنند. روایت تنش‌آور هیلدیتچ لزوماً بهترین نمونه درام‌های آخرالزمانی نیست، اما پیام سادگی و خشن آن درباره ناامیدی و ویرانی جهانی به خوبی به موضوع خود کمک می‌کند. در جذابیت کم‌فروغ خود از ناامیدی و سرنوشت شوم، «این ساعت‌های پایانی» به وضوح قدرت دارد و به تماشاگرانش سوالات عمیق و درونی در مورد بقا و نحوه شکل‌گیری احساسات در ساعات پایانی زندگی می‌پرسد. سوال بزرگ این است: تأثیر یک جامعه آسیب‌پذیر در آستانه آخرین روز زمین به عنوان زمین بازی بشریت چیست؟ برای مردی در حال بحران به نام جیمز (با بازی ناتان فیلیپس)، او راهنمای متضاد ما در میان هرج و مرج این 12 ساعت است که زمین برای باقی‌ماندن قبل از برخورد یک سیارک به آخرین ایستگاهش یعنی استرالیا دارد. واقعیت زندگی در منطقه جیمز در پرت، تلخی را به تصویر می‌کشد و واکنش‌های محیط اطراف به طور طبیعی پراشتباه و آغشته به ترس است. جیمز فردی نیست که بتوان او را خوب توصیف کرد. او به راحتی از زنی به زن دیگر می‌رود و دوستان شلوغ و بی‌پروایی دارد. او یک کارگر ساده است که زندگی‌اش دچار رکود شده است. با این حال، او نوعی آگاهی دارد و به طور جسورانه با گروهی از اوباش مسلح روبرو می‌شود که به بی‌نظمی در محیطی پرتنش می‌افزایند. در این فرایند، جیمز به نجات‌دهنده‌ای غیرمنتظره برای دخترکی بی‌هدف به نام رز (با بازی آنگوری رایس) تبدیل می‌شود. او این کودک ترسیده را در آغوش می‌گیرد و به همراه او در میان هرج و مرج به جستجو می‌پردازند. جیمز و رز یکی از دیگر را در این سفر به عنوان هم‌سفرانی دلگرم‌کننده در میان ویرانی‌ها، خودروهای سوخته و شهروندانی می‌یابند که از جشن‌های شاد و دینداران مومن تا دعا کردن برای نجات را شامل می‌شوند، در حالی که آینه تاریک ناامیدی سایه‌ای بزرگتر از غم و سرزنش می‌افکند. متأسفانه، جیمز و رز باید از میان این هرج و مرج که واقعاً یک تراژدی انسانی است عبور کنند. احساس ناامیدی و بی‌کسی بر میلیون‌ها نفر سنگینی می‌کند و آنها ناتوان از جلوگیری از نابودی زمین هستند. رابطه پدر-دختری شکل گرفته بین جیمز و رز در برابر این فاجعه جهانی به طرز شگفت‌آوری احساسی، شدید و لطیف است. «این ساعت‌های پایانی» جادوی روحی و تهدیدآمیز خود را به کار می‌گیرد، زیرا تنها بر مقیاس بزرگ وقایع ترسناک تمرکز نمی‌کند، بلکه توجه را به روان انسان، مرکز واقعی حوادث هولناک اضطراب و خشم معطوف می‌کند. هیلدیتچ به درستی بر زشتی ذاتی موجود تمرکز می‌کند، درگیری درونی انتظار و خشم انسانی در برابر پایان دنیا. فیلم از نشان دادن زشتی عنصر انسانی نمی‌ترسد، به ویژه در مورد رز که تأثیرپذیر است. واقعیت این که چشمان این کودک باید تنزل اخلاقی ناشی از خشونت و اعتیاد را تحمل کند، اعتبار خاصی به روایت هیلدیتچ می‌بخشد. واقعیت پشت روانشناسی «این ساعت‌های پایانی» به طور سازنده‌ای چالش‌برانگیز است، زیرا تلاطم آب‌های طوفانی تنها به مشاهده شکست جلوه‌های ویژه تمرکز ندارد. بلکه هیلدیتچ جسورانه نوعی سقوط ویرانگر را در قربانیان انسانی -بد، منحرف یا فوق‌العاده- به تصویر می‌کشد و آنها را به عنوان مرکز رفتار به نمایش می‌گذارد که در آن درام واقعی با شوق تازه‌ای به جوش می‌آید. خلاصه اینکه، «این ساعت‌های پایانی» دقایق خوش‌گذرانی بود که با تماشا این درام خوب ساختار یافته آخرالزمانی سپری شد.