فیلم A League of Their Own 1992

دختران تیم بیسبال! سال 1943 است و بیسبال در ایالات متحده به دلیل اعزام مردان به خدمت نظامی به شدت آسیب دیده است. در این بین، زنان وارد عمل می‌شوند تا لیگ زنان را راه‌اندازی کنند و شعله‌های بیسبال را روشن نگه‌دارند. نکته‌ای که هر بیننده‌ای باید در اولین مشاهده این فیلم به آن توجه کند، این است که این فیلم در واقع درباره بیسبال نیست. این...

دختران تیم بیسبال! سال 1943 است و بیسبال در ایالات متحده به دلیل اعزام مردان به خدمت نظامی به شدت آسیب دیده است. در این بین، زنان وارد عمل می‌شوند تا لیگ زنان را راه‌اندازی کنند و شعله‌های بیسبال را روشن نگه‌دارند. نکته‌ای که هر بیننده‌ای باید در اولین مشاهده این فیلم به آن توجه کند، این است که این فیلم در واقع درباره بیسبال نیست. این فیلم درباره دوستی‌ها، چالش‌ها و پیچیدگی‌های ناشی از جنگ است و تنها اتفاقی که می‌افتد این است که بازی بیسبال همه اینها را به هم متصل می‌کند! کارگردانی این فیلم را پنی مارشال بر عهده دارد و فیلمنامه آن توسط لاول گانز و بابالو مندل نوشته شده است. با حضور تام هنکس (که به عنوان مربی مست دوجن بسیار خوب عمل کرده) در نقش اصلی، تعجبی نیست که "لیگ خودشان" پر از احساسات و مقدار زیادی کمدی باشد. به نظر من، این فیلم تجربه‌ای بسیار ارزشمند است، فیلمی که شما را به خندیدن ترغیب می‌کند و در عین حال به نیاز به تعامل انسانی در دوران دشوار اشاره دارد. بازیگران زن به خوبی نقش ورزشکاران واقعی را ایفا می‌کنند، آنها خواسته شده‌اند تا در دامن‌های کوتاه ظاهر شوند و تماشاگران را سرگرم کنند. این دختران که به رهبری جینا دیویس همیشه جذاب هستند، تصویری زنده و پرانرژی ارائه می‌دهند که هرگز به سمت احساسات غم‌انگیز نمی‌رود. البته در این فیلم لحظات غمگینی نیز وجود دارد، اما پنی مارشال به خوبی آنها را در بافت داستان فیلم جای داده است و هرگز به تکرار نمی‌رسند، بلکه بیشتر به عنوان صحنه‌های لطیف در کنار لحظات شاداب فیلم عمل می‌کنند. در نهایت، "لیگ خودشان" به اهداف خود در پایان فیلم دست یافته است. این فیلم نه دشوار است و نه ادعای نگاهی هوشمندانه به یک دوره تاریخی دارد. بلکه از ما بینندگان می‌خواهد که از آنچه دیده‌ایم دلگرم شویم و شاید به دختران دهه 1940 احترام بگذاریم. کار انجام شد. 7 از 10.