فیلم The Raid: Redemption 2011

plot و دیالوگ‌ها و بازی بازیگران به‌طرز واضحی ضعیف است. با این حال، اگر به دنبال یک فیلم اکشن با مبارزات "رقص‌گونه" هستید، این فیلم برای شما مناسب است. با وجود اینکه _The Raid_ یک ورود زودهنگام به دنیای سینماست، می‌توان آن را انقلابی‌ترین فیلم اکشن دهه گذشته دانست و این دهه تقریباً به پایان رسیده است. ایکو اویس در انجام حرکات بدلکاری واقعاً بااستعداد...

plot و دیالوگ‌ها و بازی بازیگران به‌طرز واضحی ضعیف است. با این حال، اگر به دنبال یک فیلم اکشن با مبارزات "رقص‌گونه" هستید، این فیلم برای شما مناسب است. با وجود اینکه _The Raid_ یک ورود زودهنگام به دنیای سینماست، می‌توان آن را انقلابی‌ترین فیلم اکشن دهه گذشته دانست و این دهه تقریباً به پایان رسیده است. ایکو اویس در انجام حرکات بدلکاری واقعاً بااستعداد است و با وجود اینکه در ابتدای فیلم کمی دوربین لرزان وجود دارد، شما واقعاً او (و سایر بازیگران) را در حال انجام کارشان می‌بینید. این نکته‌ای است که به‌نظر می‌رسد اکثر فیلم‌های اکشن هالیوود امروزه به دوباره یادگیری آن نیاز دارند. نمره نهایی: ★★★★ - جذابیت بسیار قوی. یکی از فیلم‌های مورد علاقه شخصی. در مرکز جاکارتا، یک گروه جنایتکار تقریباً مالک یک بلوک مسکونی هستند که بدون هیچگونه ترسی به کارهای خود ادامه می‌دهند. "تاما" (رای ساهتاپی) رئیس این گروه است که تقریباً هر کاری که بخواهد انجام می‌دهد و یک ارتش کوچک در پشت سرش دارد وقتی که پلیس برای متوقف کردن او وارد عمل می‌شود. این یک تیم SWAT به شدت مسلح است، اما به زودی مشخص می‌شود که آن‌ها از نظر تعداد و تسلیحات در مضیقه هستند و رئیسشان این عملیات خطرناک را بدون مشورت با رؤسای خود آغاز کرده است - بنابراین هیچ نیروی کمکی وجود نخواهد داشت، یا بهتر بگوییم، چند موشک هم به محل شلیک نخواهد شد. ساختمان پر از دوربین‌های مداربسته است، بنابراین حرکت‌های پلیس به راحتی قابل ردیابی است و به سرعت "لیوت. واهی" (پی‌یر گرونو) به چند نفر محدود می‌شود در حالی که سعی می‌کنند به طبقه هفتم برسند. خوشبختانه یکی از آن‌ها "راما" (ایکو اویس) است که در هنرهای رزمی بسیار ماهر است و با کمک از یک منبع غیرمنتظره، خطوط نبرد کشیده می‌شود. این ساختمان تاریک و کثیف مکان خوبی برای فعالیت‌های خشونت‌آمیز آن‌ها فراهم می‌کند و اگرچه این فعالیت‌ها قطعاً تکراری است، به‌ویژه در زمان‌هایی که به نظر می‌رسد هیچ‌گاه به پایان نرسد، اما ورزشکاری و چالاکی خیره‌کننده‌ای در اینجا وجود دارد. این یک وسیله برای نمایش توانایی‌های کاریزماتیک اویس است که نشان می‌دهد چقدر می‌تواند در برابر تفنگ‌های اتوماتیک، تپانچه‌ها، چاقوها و یخچال‌ها چابک باشد و در آن حجم زیادی وجود دارد. داستان به طور پیش‌بینی‌پذیری پیش می‌رود و گاهی واقعاً به دلیل سطح غیرمنطقی از "سندروم جاودانگی" رنج می‌برد که در آن شخصیت‌ها از جراحات فیزیکی غیرممکن جان سالم به در می‌برند تا بتوانند به مبارزه ادامه دهند - اما این فیلم قرار نیست واقعیت باشد، این یک نمایش از ورزشکارانی است که ذهنیت یک بازی ویدئویی را دارند و به ندرت برای نفس کشیدن توقف می‌کنند.