فیلم Licorice Pizza 2021

در فیلم «پیتزا لاکرایس» که در دره سن فرناندو در سال 1973 روایت می‌شود، پل توماس اندرسون نویسنده و کارگردان، نگاهی عاشقانه و پر از نوستالژی به آن دوران دارد. داستان حول محور پسری نوجوان به نام گری (با بازی کوپر هاوفمن) می‌چرخد که به یک دستیار عکاس بزرگتر به نام آنا (با بازی آنا هایم) علاقمند می‌شود؛ در طول جلسات عکاسی مدرسه‌اش. با وجود تفاوت...

در فیلم «پیتزا لاکرایس» که در دره سن فرناندو در سال 1973 روایت می‌شود، پل توماس اندرسون نویسنده و کارگردان، نگاهی عاشقانه و پر از نوستالژی به آن دوران دارد. داستان حول محور پسری نوجوان به نام گری (با بازی کوپر هاوفمن) می‌چرخد که به یک دستیار عکاس بزرگتر به نام آنا (با بازی آنا هایم) علاقمند می‌شود؛ در طول جلسات عکاسی مدرسه‌اش. با وجود تفاوت سنی، این دو به دوستانی نزدیک تبدیل می‌شوند و گری سعی می‌کند با تلاش‌هایش در حاشیه هالیوود و حضور مداوم در دورهای auditions و رویدادهای مختلف، آنا را تحت تأثیر قرار دهد. زمانی که گری موفق می‌شود آنا را راضی کند تا به عنوان همراهمان در سفر تبلیغاتی به نیویورک همراه او باشد، واقعیت زمانی به او روی می‌آورد که آنا توجه یک بازیگر بزرگتر را جلب کرده و با او وارد رابطه می‌شود. گری تلاش‌های خود را بیشتر می‌کند و کسب و کار موفقی در زمینه فروش تخت خواب‌های آبی راه می‌اندازد و حتی آنا را متقاعد می‌کند که با نماینده‌اش همکاری کند. آنچه پس از این می‌گذرد، داستانی پیچیده و پر از چالش‌ها و احساسات گیج‌کننده است که این دو در دنیای هالیوود با آن مواجه می‌شوند. اگرچه فیلم لحظات فوق‌العاده‌ای دارد و بازی‌های بسیار خوبی به ویژه از آنا هایم و بردلی کوپر ارائه می‌دهد، زمان دو ساعت و چهل و پنج دقیقه‌ای آن به طور غیرضروری طولانی و خودشیفته به نظر می‌رسد و به راحتی می‌توانست چهل و پنج دقیقه از آن کم شود بدون اینکه تأثیر خاصی بر داستان یا شخصیت‌ها داشته باشد. از جهاتی، فیلم به نوعی خیال‌پردازی یک پسر نوجوان به نظر می‌رسد با زنی جذاب و تلاش‌های مکرر او برای تحت تأثیر قرار دادن او که برخی از آن‌ها قابل باور نیستند. آنچه فیلم را به خوبی کار می‌کند، نگاه نوستالژیک و عاشقانه به آن دوران و بازی‌های جذاب بازیگران است. همانند «شب‌های بوگی»، اندرسون از به تصویر کشیدن شخصیت‌های آسیب‌دیده یا غیرعملی نمی‌هراسد و آن‌ها را همدل و قابل ارتباط می‌سازد. انتظار می‌رود فیلم در میان رأی‌دهندگان جوایز موفق باشد و جالب خواهد بود که ببینیم بازیگران بعد از این چه خواهند کرد. **۴ ستاره از ۵** نمی‌توانم بگویم که به اندازه بسیاری دیگر از «پیتزا لاکرایس» لذت بردم، اما این فیلم از پل توماس اندرسون فیلم خوبی است. آنا هایم و کوپر هاوفمن در نقش‌های اصلی سرگرم‌کننده هستند و به ویژه هایم به خوبی درخشش دارد - هرچند که فرزند فیلیپ سیمور هاوفمن به تدریج در طول فیلم پیشرفت می‌کند. برخی نقش‌ها با چهره‌های شناخته‌شده جالب هستند و بخش‌های مورد علاقه من از این فیلم در واقع با یکی از آن‌هاست - چیزهای خنده‌دار! البته برخی قسمت‌ها هم بی‌مورد هستند، مثل بخش‌های عجیب همسران ژاپنی. من نمی‌توانم دروغ بگویم که دیالوگ‌ها کمی به نظر می‌رسیدند که خود را مهم جلوه می‌دهند، به ویژه در اوایل که با شخصیت‌ها آشنا می‌شویم - اما وقتی همه چیز شکل می‌گیرد و مشخص می‌شود، همه چیز به خوبی پیش می‌رود. فیلم در نزدیکی پایان کمی بی‌هدف به نظر می‌رسد و به واقع می‌توانم بگویم که سرعت آن کاملاً مناسب است اما در زمان اجرا به نظر می‌رسد به اندازه‌ای طولانی است که هر ثانیه از 130 دقیقه آن را احساس می‌کنم. به طور کلی، من این فیلم را توصیه می‌کنم. طرفداران بزرگ سینما قطعاً از آن لذت خواهند برد.