فیلم The Scorpion King 2002

وقتی _شاه‌Scorpion_ برای اولین بار در سال 2002 منتشر شد، تصور اینکه این فرنچایز و نسل قبلی‌اش (_مومیایی_ و _مومیایی: بازگشت_)، _شاه‌Scorpion_ در دهه بعدی همچنان ادامه‌دار باشد، دشوار بود. البته با توجه به اینکه _قبر امپراتور اژدها_ اتفاق افتاد، این موضوع کم‌وبیش تعجب‌آور نیست. _شاه‌Scorpion_ مقداری از سرگرمی‌های زودگذر خود را ارائه می‌دهد، هرچند نمی‌توانم به این فکر نکنم که چقدر عالی می‌شد اگر یک...

وقتی _شاه‌Scorpion_ برای اولین بار در سال 2002 منتشر شد، تصور اینکه این فرنچایز و نسل قبلی‌اش (_مومیایی_ و _مومیایی: بازگشت_)، _شاه‌Scorpion_ در دهه بعدی همچنان ادامه‌دار باشد، دشوار بود. البته با توجه به اینکه _قبر امپراتور اژدها_ اتفاق افتاد، این موضوع کم‌وبیش تعجب‌آور نیست. _شاه‌Scorpion_ مقداری از سرگرمی‌های زودگذر خود را ارائه می‌دهد، هرچند نمی‌توانم به این فکر نکنم که چقدر عالی می‌شد اگر یک راک در سطح _سریع و خشمگین_ نقش "ماتایوس" را بازی می‌کرد. نمره نهایی: ★★ - برخی از جنبه‌هایی که برای من جالب بود را داشت، اما نتیجه نهایی ضعیف بود. این درام نسبتاً سنگین و لنگ‌لنگان، از "مومیایی: بازگشت" نشأت می‌گیرد و داستان "ماتایوس" (دواین جانسون) یک "آکادی" - نوعی از باستان‌شناسی بین‌النهرینی - را روایت می‌کند که سعی دارد بر پادشاه ظالم "ممنون" (استیون برند) که با کمک جادوگری که می‌تواند آینده را پیش‌بینی کند (کلی هو که بهترین تلاشش را در تقلید از جین سیمور کرده) سلطه پیدا کند. این فیلم تا حد زیادی فرمولی است و چیزی برای تخیل باقی نمی‌گذارد. در مواقعی طنز دارد، اما به هیچ وجه زیرکانه نیست. این همه فقط یک وسیله اکشن برای ستاره‌ای است که خوب به نظر می‌رسد اما چیز دیگری برای پیشنهاد به کسی ندارد. _<شاه‌Scorpion>_ فیلمی نیست که بخواهید جدی بگیرید، اما از نظر سرگرمی، من از آن لذت بردم. حداقل برای من، 90 دقیقه‌ای نسبتاً راحت بود و آن‌ها کار خوبی در حفظ سرعت اکشن در طول این مدت انجام دادند. بازیگران هم خوب بودند. دواین جانسون از نظر بیان دیالوگ و این‌گونه مسائل بهترین بازیگر نیست (بازی‌اش از آن زمان بهبود یافته)، اما می‌توانم بگویم که با برآورده کردن نیازهای فیزیکی جبران می‌کند. مایکل کلارک دانکن، کلی هو، گرانت هسلوی و برنارد هیل هم از بازیگران مورد علاقه‌ام بودند. استیون برند تنها بازیگری است که در حین تماشا من را قانع نکرد. فکر می‌کنم شخصیت ممنون او تقریباً قابل قبول است، اما در عین حال او را ضعیف‌ترین حلقه می‌دانم. از سوی دیگر، جلوه‌های ویژه به نظر می‌رسد که به حداقل رسیده‌اند (حداقل در مقایسه با نسخه‌های اصلی) - که این یک نکته مثبت است. همیشه برایم جالب است که درباره این نوع فرنچایزها اطلاعاتی پیدا می‌کنم، زیرا باورش دشوار است که می‌توانند پنج نسخه تولید کنند و هیچ‌کدام از آن‌ها وارد دانش من نشوند - تا به حال، البته. اما بدون شک، به بررسی آن‌ها علاقه‌مند هستم.