فیلم Airport ’77 1977

در بخش سوم فیلم، به ویژه در قسمت نجات غواصی، کمی کند می‌شود، اما بعد از آن بهبود می‌یابد و به اندازه کافی خوب به پایان می‌رسد. حالا که سه تا از این فیلم‌ها را دیده‌ام، با اینکه خیلی عالی نیستند، اما به نوعی طرفدار فیلم‌های فرودگاهی هستم، هرچند که گاهی اوقات غیرقابل باور به نظر می‌رسند. **3.0/5** با وجود بازیگران برجسته، این فیلم فاجعه‌ای واقعاً...

در بخش سوم فیلم، به ویژه در قسمت نجات غواصی، کمی کند می‌شود، اما بعد از آن بهبود می‌یابد و به اندازه کافی خوب به پایان می‌رسد. حالا که سه تا از این فیلم‌ها را دیده‌ام، با اینکه خیلی عالی نیستند، اما به نوعی طرفدار فیلم‌های فرودگاهی هستم، هرچند که گاهی اوقات غیرقابل باور به نظر می‌رسند. **3.0/5** با وجود بازیگران برجسته، این فیلم فاجعه‌ای واقعاً ضعیف است که فیلم اصلی "فرودگاه" (1970) را با جنبه‌هایی از "ماجراجویی پوزیدون" (1972) ترکیب می‌کند. جیمز استوارت به طور مختصر در نقش صاحب یک شرکت هواپیمایی که پر از مسافر است و در مثلث برمودا با مشکلاتی مثل مه و دزدی در هواپیما مواجه می‌شود، ظاهر می‌شود! کاپیتان این پرواز، جک لمون است که با کمک فوق‌العاده "کارن" (لی گرانت) مواجه شده، و این هواپیمای بسیار جادار حالا زیر آب و کمی از مسیر خارج شده است. آیا آن‌ها می‌توانند به سطح برسند و به نجات‌دهندگان احتمالی خبر بدهند؟ متأسفانه، این موضوع کمی بیش از حد غیرقابل باور به نظر می‌رسد. در نیم ساعت آخر، چهره‌هایی مانند کریستوفر لی، الیویا د هاویلند و جوزف کاتن درگیر مجموعه‌ای از ملودرام‌های کوچک می‌شوند که زندگی و مشکلات آن‌ها برای همه ما به نمایش گذاشته می‌شود - و این نمایش هم چندان جالب نیست. جلوه‌های ویژه به وضوح در یک آکواریوم (هرچند برای ماهی‌های بزرگ) فیلمبرداری شده‌اند؛ دیالوگ‌ها به نسبت بی‌روح هستند و موسیقی جان ککواس تلاش می‌کند تا بخشی از بار سنگین را از جمعیتی که نه با هم هماهنگ می‌شوند و نه درخشان به نظر می‌رسند، بر دوش بکشد. خوشبختانه، ما به پایان این ژانر که معمولاً موفق بوده‌ایم نزدیک می‌شویم - و قطعاً این ایده تا زمان انتشار این فیلم به خوبی تکرار شده بود. فیلمی بد نیست، واقعاً قابل تماشا است اگر بیرون باران ببارد، اما متأسفانه با وجود چنین ستاره‌های درخشان هالیوود، به راحتی فراموش‌شدنی است!