فیلم Hanna 2011

این فیلم واقعاً جالب است. در ابتدا، با توجه به خلاصه‌ای که از آن داشتم، مطمئن نبودم که آیا داستانش جذاب خواهد بود یا نه، اما "هانا" بیشتر از یک داستان معمولی درباره یک قاتل حرفه‌ای است. در حین تماشا، به عناصر «افسانه‌ای» آن توجه نکردم، اما حالا که به آن فکر می‌کنم، قطعاً وجود داشتند. سویرشا رونان واقعاً فوق‌العاده است. من همچنین از موسیقی متن لذت...

این فیلم واقعاً جالب است. در ابتدا، با توجه به خلاصه‌ای که از آن داشتم، مطمئن نبودم که آیا داستانش جذاب خواهد بود یا نه، اما "هانا" بیشتر از یک داستان معمولی درباره یک قاتل حرفه‌ای است. در حین تماشا، به عناصر «افسانه‌ای» آن توجه نکردم، اما حالا که به آن فکر می‌کنم، قطعاً وجود داشتند. سویرشا رونان واقعاً فوق‌العاده است. من همچنین از موسیقی متن لذت بردم. سبک The Chemical Brothers به خوبی با ریتم و تم فیلم هماهنگ بود و باعث شد چندین بار به وجد بیایم. در کل، به این فیلم نمره ۸ از ۱۰ می‌دهم. بسیار کنجکاوم ببینم ست لوههد در پروژه بعدی‌اش چه خواهد کرد. "هانا" به کارگردانی جو رایت و نویسندگی دیوید فَار و ست لوههد ساخته شده است. بازیگرانی چون سویرشا رونان، اریک بانا، تام هالندر، الیویا ویلیامز، جیسون فلیمنگ و کیت بلانشت در آن به ایفای نقش پرداخته‌اند. موسیقی این فیلم توسط The Chemical Brothers و فیلم‌برداری آن توسط آلوین اچ. کوچلر انجام شده است. هانا هلر (رونان) یک قاتل حرفه‌ای ۱۶ ساله است که از CIA فراری است... برخی منتقدان بریتانیایی این فیلم را اصیل و هیجان‌انگیز توصیف کرده‌اند، در حالی که "هانا" نه اصیل است و نه هیجان‌انگیز. این فیلم به عنوان یک ترفند تبلیغاتی برای جوانان جلوه‌گر شده است، در حالی که هم خسته‌کننده و هم بی‌مزه است. با وجود ترفند اصلی داستان، یعنی یک دختر قاتل ۱۶ ساله که هر کسی را که در سر راهش باشد از بین می‌برد، فیلم به طور وعده‌آمیز شروع می‌شود و ما هانا و پدرش اریک (بانا) را در دل طبیعت می‌بینیم. آنها در حال آموزش دیده و رابطه‌ای قابل باور برقرار می‌کنند (رونان و بانا خود را خوب نشان می‌دهند) و منظره زمستانی به شدت حس می‌شود و ما کنجکاو می‌شویم که چه پیش خواهد آمد. سپس فیلم به وضعیت فرار هانا می‌پردازد، جایی که داستان پس‌زمینه فقط مزخرف به نظر می‌رسد و ریتم آن به شدت کند می‌شود. شخصیت کیت بلانشت (که به اشتباه انتخاب شده) به دنبال اوست و تلاش می‌کند تا برای رویارویی اجتناب‌ناپذیر بین این زن شرور بزرگ و قاتل کوچک، قدرت بگیرد. موسیقی The Chemical Brothers نیز به این صحنه‌ها اضافه می‌شود که اگر به این نوع موسیقی علاقه‌مند باشید، قابل قبول است. در میانه فیلم، هانا با یک خانواده هیپی همراه می‌شود و اینجا هم جیسون فلیمنگ به اشتباه انتخاب شده و تلاش‌های ضعیفی برای انسانی‌تر نشان دادن هانا صورت می‌گیرد، در حالی که او در دنیای بزرگ به زندگی می‌پردازد. این فیلم در اصل تکراری است، در اجرا خسته‌کننده است و به گونه‌ای طراحی شده که نوجوانان فکر کنند در حال تماشای یک شاهکار از نسل خود هستند. فینال پارک تفریحی به خوبی اجرا شده، عکاسی لوکیشن به طرز خوشایندی در آن سبک اروپایی جذاب است و بانا و رونان تلاش می‌کنند تا از نابودی کامل فیلم جلوگیری کنند. اما در طول زمان نزدیک به دو ساعت، این فیلم به شدت خسته‌کننده است و ایده‌هایش فراتر از توانایی‌هایش است. جو رایت باید به ساخت فیلم‌هایی بپردازد که کیرا نایتلی را زیبا نشان دهد. نمره: ۴ از ۱۰. سویورشا رونان تنها کسی است که می‌تواند این شخصیت پیچیده، تنها اما قدرتمند را بازی کند. او یکی از جالب‌ترین قاتلان زن است که تاکنون در فیلم‌ها به تصویر کشیده شده است. این دختر بسیار جوان و در عین حال ترسناک است. **_ماجرای اروپایی/هیجان‌انگیز درباره یک دختر فوق‌العاده_** در دل طبیعت سرد شمال فنلاند، یک پدر سابقاً کارمند CIA (اریک بانا) دختر نوجوانش، شخصیت اصلی داستان (سویرشا رونان) را برای بقا در دنیای سخت و پر از مأموران دولتی تربیت کرده است. وقتی دختر آماده می‌شود، او را به دنیای واقعی معرفی می‌کنند که در آن به شدت از شمال آفریقا تا آلمان تحت تعقیب یک مأمور اطلاعاتی مرموز، مریسا (کیت بلانشت) و افرادش قرار می‌گیرد. آنچه در "هانا" (۲۰۱۱) بیشتر از همه برایم جذاب است، منحصر به فرد بودن، استایل و سفرهای تصویری آن است. این فیلم از نظر ساخت، در بالاترین سطح قرار دارد و با لحن شیک و پویا و موسیقی فوق‌العاده‌ای مشابه "لوسی" (۲۰۱۴) و هیجان‌انگیزهای تارانتینو مانند "کشتن بیل" (۲۰۰۳/۲۰۰۴) قابل مقایسه است. این فیلم به خاطر کمبود عمق یا خوراک ذهنی فیلم بزرگی نیست، اما چند عنصر بزرگ را در خود دارد و به طور کلی به اندازه کافی سرگرم‌کننده است. ما متوجه می‌شویم که مریسا به دلایلی نامعلوم به هانا علاقه‌مند است؛ بنابراین، در حالی که او یک مأمور خبره است، این وسواس نقطه ضعف اوست. از نظر زیرمتنی، این فیلم به وضوح یک تمثیل برای کودکانی است که به بزرگسالی می‌رسند و دردهای والدین دوست داشتنی (آماده‌سازی آنها برای دنیا، آموزش مهارت‌های لازم برای بقا، دادن آزادی بیشتر و صادق بودن درباره بی‌رحمی زندگی) را نشان می‌دهد. همچنین به نوعی داستانی از رابطه پدر و دختر است. در ادامه فیلم، مریسا از اریک می‌پرسد: "چرا حالا؟" و او به سادگی پاسخ می‌دهد: "کودکان بزرگ می‌شوند." من از تضاد بین روزمرگی به اصطلاح عادی افراد غیرنظامی و خونسردی بی‌رحمانه مأموران لذت بردم. اگر به صحنه‌های مبارزه گاهی نامنظم اعتراض دارید، بهتر است یک کودک را بزرگ کنید، هجده سال صبر کنید و سپس دوباره آن را تماشا کنید و ببینید آیا هنوز هم همین احساس را دارید. فیلم اغلب هیجان‌انگیز است، اما اگر به عنوان یک فیلم اکشن عادی به آن نزدیک شوید، احتمالاً ناامید خواهید شد. برخی از نکات جزئی که به طرز ناشیانه‌ای مورد بررسی قرار گرفته‌اند، مانند اینکه خانواده‌ای با کاروان، کنجکاوی هانا را درباره زندگی بیدار می‌کند (به یاد داشته باشید که او در شمال و در انزوا بزرگ شده است)، اما این یک مکانیزم واضح بود تا ما احساس بدی کنیم که او در این مأموریت زندگی یا مرگ است و با این "کودکان عادی" متفاوت است، اما در عین حال خاص و هیجان‌انگیز است، که اینگونه هانا توسط دختر و برادرش دیده می‌شود. استفاده از فرد به عنوان ابزاری چندان نوآورانه نیست، اما با این حال این دیدگاه را دوست داشتم. این فیلم ۱ ساعت و ۵۱ دقیقه طول دارد و در فنلاند، مراکش و (عمدتاً) آلمان فیلم‌برداری شده است. نمره: B+