فیلم The Towering Inferno 1974

فیلم موفقی که در دهه ۷۰ ساخته شده، به هیچ وجه به اندازه "ماجرای پوزئیدون" سرگرم‌کننده نیست. این فیلم که در سال ۱۹۷۴ به کارگردانی جان گیلرمن ساخته شده، وقایعی را در سان فرانسیسکو روایت می‌کند که در آن بلندترین ساختمان جهان، برج شیشه‌ای (با ۱۳۸ طبقه)، به دلیل یک اتصال برق آتش می‌گیرد و جان صدها نفر را در حین مراسم بزرگ افتتاحیه تهدید می‌کند....

فیلم موفقی که در دهه ۷۰ ساخته شده، به هیچ وجه به اندازه "ماجرای پوزئیدون" سرگرم‌کننده نیست. این فیلم که در سال ۱۹۷۴ به کارگردانی جان گیلرمن ساخته شده، وقایعی را در سان فرانسیسکو روایت می‌کند که در آن بلندترین ساختمان جهان، برج شیشه‌ای (با ۱۳۸ طبقه)، به دلیل یک اتصال برق آتش می‌گیرد و جان صدها نفر را در حین مراسم بزرگ افتتاحیه تهدید می‌کند. پل نیومن در نقش معمار، استیو مک‌کویین در نقش رئیس آتش‌نشانی، ویلیام هولدن در نقش پیمانکار ثروتمند و ریچارد چمبرلین در نقش داماد خودخواه و هزینه‌بر او بازی می‌کنند. این فیلم فاجعه‌بار با بازیگران مشهورش موفقیت زیادی در باکس آفیس داشت، اما در مقایسه با "ماجرای پوزئیدون" که دو سال قبل‌تر منتشر شده بود، کم‌لطفی می‌کند. داستان جذاب، علاقه‌مندی انسانی و موسیقی نمادین (با اینکه جان ویلیامز هر دو را ساخته است) در آن وجود ندارد، و همچنین ۴۸ دقیقه طولانی‌تر از "پوزئیدون" است که حس کسل‌کنندگی به آن می‌دهد؛ تا اینکه به نیمه دوم جذاب فیلم برسیم. در بخش زنانه، بازیگرانی چون فی داناوی، معمار، سوزان بلیکلی با شلوار تنگ و سوزان فلانری که در پیراهن و شورت جذاب به نظر می‌رسد، حضور دارند. متأسفانه، بر خلاف "پوزئیدون" که در ارائه شخصیت‌های زن موفق عمل کرد، "برج آتشین" نتوانسته از منابع خود به خوبی بهره‌برداری کند. این فیلم جذابیت‌هایی دارد و اگر به بازیگران و فیلم‌های فاجعه‌بار دهه ۷۰ علاقه دارید، ارزش دیدن را دارد. اما با توجه به پیشینیان ساده‌اش و پتانسیل آن، ناامیدکننده است. این فیلم ۲ ساعت و ۴۵ دقیقه طول می‌کشد و در سان فرانسیسکو و لس‌آنجلس فیلم‌برداری شده است. نویسندگان: استیرلینگ سیلیفونت فیلمنامه را بر اساس کتاب‌های "برج" اثر ریچارد مارتین استرن و "آتش شیشه‌ای" اثر توماس ن. اسکورتی و فرانک م. رابینسون نوشته است. بازیگران مشهور دیگری از جمله فرد آستر، جنیفر جونز، او.جی. سیمپسون، رابرت واگنر و مایک لوکینلند نیز در فیلم حضور دارند. امتیاز: B-/C+ درخشش نهایی یک ژانر به شدت مورد انتقاد. یک آسمان‌خراش مدرن و پیشرفته در حال میزبانی یک گردهمایی بزرگ اجتماعی است که آتش‌سوزی در طبقه ۸۱ آغاز می‌شود... برادران وارنر و فاکس قرن بیستم هر دو تمایل داشتند تا از موفقیت "ماجرای پوزئیدون" در سال ۱۹۷۲ بهره‌برداری کنند. وارنر حق ساخت "برج" را خرید و فاکس حق ساخت "آتش شیشه‌ای" را. هر دو رمان درباره آسمان‌خراش‌های در حال سوختن بودند و به نظر می‌رسید برای اقتباس از آن‌ها به روی پرده بزرگ مناسب‌اند. تهیه‌کننده اروین آلن به درستی پیشنهاد داد که هر دو استودیو باید با هم همکاری کنند و یک فیلم پرفروش و تعیین‌کننده در این ژانر تولید کنند. با تقسیم هزینه‌ها، "برج آتشین" متولد شد و بیش از ۱۰۰ میلیون دلار در سطح جهانی فروش کرد که برای آن زمان رقم قابل توجهی بود و به‌ویژه برای طرفداران ژانر فاجعه، نشاط‌آور بود. "برج آتشین" از نظر کیفیت بی‌نقص نیست، دیالوگ‌های ضعیف و طولانی بودن زمان فیلم به آن آسیب می‌زند. با این حال، نقاط قوت فیلم به‌مراتب بیشتر از نقاط ضعف آن است. دکورهای فیلم فوق‌العاده (نامزد اسکار) هستند و همه آن‌ها در آتش می‌سوزند. فیلم‌برداری فرد جی کونیکامپ (برنده اسکار) بسیار زیباست و آتش را در چشمان بیننده می‌کارد، در حالی که موسیقی جان ویلیامز (نامزد اسکار) به‌خوبی احساسی و تند است. صحنه‌های اکشن و تکه‌های نمایشی؟ بسیاری از بازیگران مشهور خودشان بدل‌کاری می‌کنند! صداگذاری عالی سادربرگ و لوئیس (نامزد اسکار) تأثیر زیادی بر تجربه بیننده دارد و خود بازیگران یادآور زمانی زیبا هستند که تنها نام‌های بزرگ برای پروژه‌های بزرگ انتخاب می‌شدند: مک‌کویین، نیومن، هولدن، آستر (نامزد اسکار) و داناوی که همه به‌راحتی در یاد می‌مانند. برخی می‌گویند "برج آتشین" بالاخره به ژانر فاجعه‌بار پایان داد، اما اینطور نیست؛ بلکه آن را تاج‌گذاری کرد و دیگر فیلم‌هایی که بعد از آن آمدند، فقط در پی آن بودند. "برج آتشین" یک تولید با شکوه است که با ارزش‌های بالای سرگرمی، در پی جلب توجه همگان است، با بافتی اندیشمندانه و آموزشی که به هنگام پخش به مخاطب منتقل می‌شود و برای من هنوز یک جواهر قدیمی شگفت‌انگیز باقی مانده است. امتیاز: ۹ از ۱۰.