فیلم The Legend of 5 Mile Cave 2019

این فیلم برایم یادآور دوران کودکی بود. کابوی‌ها، یک معما، و برخی از مواردی که بچه درونم عاشقش بود. و در کنار همه این‌ها، راوی‌ای وجود داشت که مرا به یاد کلاسیک‌های دوران کودکی می‌اندازد، مثل "پسری که می‌توانست پرواز کند"، "رادیو فلایر"، "سندلوت" و "عروس شاهزاده". همه فیلم‌هایی که بچه‌های دهه 80 میلادی می‌شناختند و دوست داشتند. بهترین قسمت این فیلم این است که کاملاً...

این فیلم برایم یادآور دوران کودکی بود. کابوی‌ها، یک معما، و برخی از مواردی که بچه درونم عاشقش بود. و در کنار همه این‌ها، راوی‌ای وجود داشت که مرا به یاد کلاسیک‌های دوران کودکی می‌اندازد، مثل "پسری که می‌توانست پرواز کند"، "رادیو فلایر"، "سندلوت" و "عروس شاهزاده". همه فیلم‌هایی که بچه‌های دهه 80 میلادی می‌شناختند و دوست داشتند. بهترین قسمت این فیلم این است که کاملاً سبک و خوش‌ساخت است. تیره و تار نیست، بدبینانه نیست و هیچ گونه اخلاق‌گرایی سیاسی که بخواهد مخاطب هدفش را به عنوان افراد شرور به تصویر بکشد یا چیزهایی که دوست دارند را شرمنده کند، در آن وجود ندارد... این فقط یک فیلم سرگرم‌کننده و سبک است. خوب‌ها خوبند و بدها بد. معما، عمل، و تعلیق. شخصیت‌ها به خوبی توسعه یافته‌اند و به صورت کلیشه‌ای برای تحمیل یک دستور کار ساخته نشده‌اند. این فیلم به طرز خوشایندی ساده و در نهایت بازیگری خوب و کاملاً سرگرم‌کننده است. و یکی از فیلم‌هایی است که برای خانواده مناسب است. در سال 2020 پیدا کردن چنین فیلمی سخت است و خوشحالم که وقتی را برای تماشای آن صرف کردم؛ برای مدتی، مرا از آشفتگی‌های این سال دور کرد. **فیلم وسترن خوب با محوریت انسانی بر اساس افسانه غار کلوزال** در سال 1929، مردی در یک مزرعه در کنتاکی که با foreclosure مواجه است، ظاهر می‌شود (آدام بالدون). بیوه به او اجازه می‌دهد در انبار بماند و در عوض کار کند (جیل واگنر) در حالی که پسرش با این مرد مرموز ارتباط برقرار می‌کند. بچه به ویژه به داستان واقعی او درباره‌ی تبهکار تیرانداز شوتری گرین (جرمی سامپتر) از آریزونای 1887 علاقه‌مند است. "افسانه غار 5 مایلی" (2019) ترکیبی از "شیرهای دست دوم" و "مکان‌هایی در قلب" با افسانه غار کلوزال در غرب قدیم است. این افسانه حول غارهایی واقع در 30 مایلی جنوب غربی توسان می‌چرخد که در اواسط دهه 1880 به عنوان پناهگاهی برای تبهکاران مورد استفاده قرار می‌گرفت، جایی که آنها در دو نوبت، غنایم دزدیده شده از شرکت Southern Pacific Express را پنهان کردند. وسترن "غار تبهکاران" ویلیام کسل در سال 1951 نیز بر اساس این رویدادهای تاریخی مبهم ساخته شده بود. طبیعتاً داستان‌های مختلفی وجود دارد و من از چرخش خلاقانه این فیلم خوشم آمد. این فیلم در زمینه‌های انسانی امتیاز بالایی کسب می‌کند و آلی د بری به عنوان جوسی هایز یکی از نکات قوت در بخش زنان است، در حالی که جیل واگنر هم به عنوان سوزان عملکرد خوبی دارد. منتقدان از لباس‌ها و بهداشت عمومی شکایت دارند که برای دوره‌های تاریخی به نظر خوب می‌رسند، اما بسیاری از وسترن‌های سنتی نیز به این موضوع متهم هستند، پس چه چیز جدیدی وجود دارد؟ و به علاوه، آیا فرد معمولی به چگونگی ظاهرش اهمیت نمی‌دهد، حتی در آن زمان، چه در یک خانه مزرعه‌ای در شرق یا در یک شهر در غرب قدیم؟ البته که اهمیت می‌دادند، مگر اینکه افراد بی‌معنا باشند. اما یک نقص مشروع وجود دارد که صحنه‌ای را نشان می‌دهد که در آن پشت شخصیت‌ها در سال 1929، پوششی وینیل به چشم می‌خورد، در حالی که این ماده تا دهه 1950 مورد استفاده قرار نگرفت. اما این نقص به قدری زودگذر است که اهمیتی ندارد. سپس منتقدان بی‌اطلاع می‌آیند و فیلم را به خاطر به اصطلاح "مذهبی بودن" نقد می‌کنند. آیا جدی هستند؟ در واقع فقط یک صحنه وجود دارد که در آن سه شخصیت اصلی در کنار میز دعا می‌کنند و همین. این ممکن است برای برخی غافلگیرکننده باشد، اما مردم در آن زمان در کنار میز دعا می‌کردند و بسیاری هنوز هم این کار را می‌کنند، از جمله در مکان‌های عمومی. منظورم این نیست که فیلم "خانواده‌دوست" نیست، اما فیلم‌های دیگری مانند "شیرهای دست دوم"، "مکان‌هایی در قلب"، "شین"، "3:10 به یما"، "جرئت واقعی" و غیره نیز چنین هستند. این فیلم در مدت زمان 1 ساعت و 30 دقیقه به خوبی خود را نشان می‌دهد. فیلم‌برداری آن در جورجیا (برای صحنه‌های 1929) و منطقه بزرگ توسان آریزونا (برای فلاش‌بک‌های 1887) انجام شده است. مکان‌های آخر شامل توسان قدیمی، پارک کوهستانی غار کلوزال، بیابان سونوران، یادبود ملی جنگل آیرونوود، کوه‌های توسان، کوه‌های سیریتا، کوه‌های سوپرستیسیون و غیره است. نمره: B+/A-