انیمه The Secret Life of Pets 2016

هر کسی که خوش شانس باشد و زندگی‌اش را با یک حیوان خانگی به اشتراک بگذارد، بدون شک از تلاش جدید انیمیشن سازی Illumination به نام «زندگی مخفی حیوانات» لذت خواهد برد. فیلم زمانی اوج می‌گیرد که بر روی تعاملات حیوانات با سرپرستان انسانی‌شان تمرکز می‌کند و شخصیت‌های سگ و گربه به شکل واقعی مانند حیوانات خانگی رفتار می‌کنند (اگر گربه‌های من می‌توانستند صحبت کنند،...

هر کسی که خوش شانس باشد و زندگی‌اش را با یک حیوان خانگی به اشتراک بگذارد، بدون شک از تلاش جدید انیمیشن سازی Illumination به نام «زندگی مخفی حیوانات» لذت خواهد برد. فیلم زمانی اوج می‌گیرد که بر روی تعاملات حیوانات با سرپرستان انسانی‌شان تمرکز می‌کند و شخصیت‌های سگ و گربه به شکل واقعی مانند حیوانات خانگی رفتار می‌کنند (اگر گربه‌های من می‌توانستند صحبت کنند، مطمئنم که گفت‌وگوهایی مشابه آنچه در فیلم نمایش داده شده، داشتند). بخش اول فیلم بسیار هوشمندانه و دقیق است و 10 دقیقه آخر نیز به این روابط عاطفی می‌پردازد (صحنه‌های ابتدایی و پایانی فیلم احساسی و دلنشین هستند). مشکل در وسط فیلم پیش می‌آید زمانی که داستان دیگر درباره «حیوانات به عنوان حیوانات» نیست. متأسفانه، بخش عمده‌ای از فیلم به سمت حماقت محض در دنیای انیمیشن می‌رود. کیتی (با صدای الی کمر) و سگش مک (با صدای لوئیس سی.کی) بهترین دوستان هستند. مک تعدادی دوست حیوانی دارد که در همان ساختمان نیویورک زندگی می‌کنند، از جمله سگ‌ها، گربه‌ها، پرندگان و خوکچه هندی‌ها که هر روز به ملاقات آن‌ها می‌آیند. زمانی که کیتی دوک (با صدای اریک استون‌استریت) را از پناهگاه حیوانات به خانه می‌آورد، مک نقشه‌ای برای رهایی از او می‌کشد. مشکل این است که این دو سگ در شهر بزرگ گم می‌شوند و گجت (با صدای جنی اسلیت)، دوست‌دختر خیالی مک، تصمیم می‌گیرد دیگر حیوانات را -از جمله باسی هوند پیر و فلج پاپس (با صدای دنا کاروی) و شاهین تنها تیبرئوس (با صدای آلبرت بروکس)- استخدام کند تا مک را به خانه برگرداند. در این مسیر، آن‌ها با گروهی از «حیوانات فراری» که به رهبری خرگوش سابق شعبده‌باز، اسنوبال (با صدای کوین هارت) هستند، مواجه می‌شوند. بازیگری صدا از عالی (اسلیت) تا ناامیدکننده (هارت) متغیر است. اسلیت به خوبی به عنوان گجت، یک سگ سفید و لوس که در نهایت روز را نجات می‌دهد، انتخاب شده است. او به عنوان یک بازیگر صدا خود را به خوبی ثابت کرده و امیدوارم در آینده کارهای بیشتری در انیمیشن دریافت کند. هیچ شکی نیست که هارت بازیگری دوست‌داشتنی است، اما نمایش او از اسنوبال بیشتر شبیه به فریادهای مکرر و بی‌حاصل است. اجرای کلی او به قدری سخت و غیرطبیعی بود که گوش دادن به او در صفحه نمایش باعث ناراحتی‌ام شد. بدون تردید او را برای دریافت جایزه «رازی» به عنوان بدترین بازیگر سال نامزد می‌کنم زیرا کارش در این فیلم چنان بد بود. در دسته «آخ، نه دوباره» سناریوهای احمقانه و بی‌مغز زیادی وجود دارد که احساس می‌شود تنها برای راضی کردن کودکان کم سن و سال گنجانده شده‌اند. ما باز هم شاهد یک صحنه احمقانه از یک حیوان در حال رانندگی هستیم که در این تابستان در «در جستجوی دوری» تحمل کردیم. در واقع، در «زندگی مخفی حیوانات» نه تنها یک خرگوش وانی را می‌راند، بلکه یک مارمولک نیز اتوبوسی را هدایت می‌کند و یک خوک هم تاکسی می‌راند. احمقانه بودن تنها مشکل نیست؛ تکرار نیز وجود دارد. به نظر می‌رسد که سازندگان فیلم ایده‌های خوبی نداشته‌اند و به جای پیشبرد داستان، تماشاگر با یکنواختی مکرر روبرو می‌شود. من نیازی به این ندارم که انیمیشن‌ها کاملاً بر اساس واقعیت باشند (یک بخش موزیکال جالب الهام گرفته از بازبیز برکلی در یک کارخانه سوسیس وجود دارد)، اما انتظار بیشتری از این فیلم دارم. داستان در بعضی جاها رویکرد بدبینانه‌ای به خود می‌گیرد و برخی از مضامین ممکن است برای کودکان حساس بیش از حد باشد (اما فیلم فرصتی عالی برای یادگیری درباره حیوانات و اینکه چگونه نباید آن‌ها راDisposable دید، فراهم می‌کند). به هر حال، انیمیشن قابل تقدیر است؛ رنگارنگ و با پس‌زمینه‌های زنده و کامل. این فیلم به اندازه کافی بصری جذاب برای بزرگ‌ترها و طرفداران ژانر است و همچنین به‌قدری پر جنب و جوش است که کودکان را سرگرم کند. یک موسیقی اصلی زیبا با صدایی شاد و تقریباً نوستالژیک وجود دارد. به نظر من، موسیقی اصلی در این فیلم یکی از عناصر برجسته آن است. در کل احساس می‌کنم این فیلم یک ایده عالی را تقریباً به طور کامل هدر می‌دهد. این ماجراجویی خسته‌کننده و بی‌اهمیت عمدتاً احمقانه است، اما نگاهی تخیلی به زندگی یک حیوان هنگام غیبت انسان‌ها، واقعاً ارزشمند است. ای کاش فیلم بیشتر بر روی این جنبه تمرکز می‌کرد. «زندگی مخفی حیوانات» فیلم خوبی است، اما به عظمت نخواهد رسید.