فیلم Samaritan 2022

"ساماریتان" دارای یک پیش‌زمینه جالب است، اما متأسفانه، این فیلم هم به فهرست آثار با پتانسیل هدررفته پیوسته است. آنچه می‌توانست داستانی تاریک و جذاب درباره دو برادر با قدرت‌های فوق‌العاده و دیدگاه‌های متفاوت نسبت به زندگی باشد، در عوض به یک روایت ساده، پیش‌بینی‌پذیر و فرمولی تبدیل شده که کمتر از آنچه انتظار می‌رفت، شامل سیلوستر استالونه است. بازیگران عملکردهای خوبی ارائه می‌دهند، اما تمرکز بر...

"ساماریتان" دارای یک پیش‌زمینه جالب است، اما متأسفانه، این فیلم هم به فهرست آثار با پتانسیل هدررفته پیوسته است. آنچه می‌توانست داستانی تاریک و جذاب درباره دو برادر با قدرت‌های فوق‌العاده و دیدگاه‌های متفاوت نسبت به زندگی باشد، در عوض به یک روایت ساده، پیش‌بینی‌پذیر و فرمولی تبدیل شده که کمتر از آنچه انتظار می‌رفت، شامل سیلوستر استالونه است. بازیگران عملکردهای خوبی ارائه می‌دهند، اما تمرکز بر روی شخصیت کلی جاون والتون، در حالی که مقدمه فضایی برای کاوش عمیق در گذشته فراهم می‌کند، تصمیمی بد است. از نظر اکشن، این فیلم انرژی و خلاقیت لازم برای سرگرمی بیشتر بینندگان را ندارد، با وجود تلاش‌های قابل توجه در صحنه‌های بدلکاری. در مجموع، این فیلم به نظر می‌رسد که پتانسیل بیشتری داشته است. نمره: C- "ساماریتان" یک فیلم اکشن معمولی است، اما این به معنای بد بودن آن نیست. یکی از مشکلات کلیدی در ساخت فیلم‌های مدرن، نیاز دائمی به آزمایش و گاهی تزریق پیام‌های اجتماعی به آنچه قرار است سرگرمی باشد، است. این فیلم از فرمولی خوب و جاافتاده در فیلم‌های اکشن پیروی می‌کند. در تلاش است که یک پیچش را به داستان اضافه کند که من خیلی زود آن را پیش‌بینی کردم، اما این اشکالی ندارد. در واقع، این فیلم به طرز ذاتی قابل تماشا است. استالونه هنوز هم حضور خوبی در صحنه دارد و شیمی بین او و پسر جوان به خوبی کار می‌کند. به شما پیشنهاد می‌کنم به انتقادات آن دسته از تماشاگران که از عدم ظرافت شکایت دارند، توجه نکنید. اغلب چیزهای ساده در زندگی بیشترین لذت را به ارمغان می‌آورند و این یکی از آن‌هاست. خلاصه اینکه، "ساماریتان" هیچ جوایزی برای سینمای سطح بالا نخواهد برد، اما آنچه را که انجام می‌دهد، به اندازه کافی با کیفیت و سرگرم‌کننده است. برای بسیاری از ما که از سینمای سطحی و تظاهرهای فکری خسته شده‌ایم، همین موضوع اهمیت دارد. "سام" (جاون والتون) با مادرش در یک پروژه مسکونی خراب در شهر گرانیت زندگی می‌کند، جایی که به طور مکرر مورد آزار قرار می‌گیرد. پس از مداخله به موقع همسایه‌اش "آقای اسمیت" (سیلوستر استالونه)، این جوان شروع به باور می‌کند که نجات‌دهنده‌اش ممکن است همان قهرمان نامدار باشد که بیست سال پیش ناپدید شده است. آیا او برای نجات شهر از افول به دست "دشمنش" بازگشته است؟ با وجود احتیاط "اسمیت"، این جوان مصمم است که دوست جدیدش را به نجات جامعه ترغیب کند. با نزدیک‌تر شدن این دو، متوجه می‌شویم که این جوان دارای شخصیت خوبی است و پتانسیل دارد و دوست سالخورده‌اش نیز رازهای زیادی در زندگی‌اش دارد - هرچند شاید نه آن‌طور که انتظار می‌رود. متأسفانه، در حالی که جوان والتون به خوبی عمل می‌کند، استالونه به خوبی مورد استفاده قرار نمی‌گیرد و داستان ترکیبی از بسیاری از آثار دیگر با سبک دی‌سی/مارول است که با نوشتاری نسبتاً عادی نوشته شده و داستانی که به طور ناامیدکننده‌ای ضعیف توسعه یافته را زیر بنا می‌گذارد. پایان داستان یک پیچش دارد، اما واقعاً کافی نیست تا سایر قسمت‌های این تلاش پیش‌بینی‌پذیر را نجات دهد که هرچند به خوبی ساخته شده، اما از نظر محتوایی قابل فراموشی است. فیلم به‌طرز شگفت‌آوری عمیق برای یک فیلم استالونه است. فیلم و داستانی شگفت‌انگیز و الهام‌بخش است که پیام‌های نسبتاً عمیقی دارد که انتظارش را در یک فیلم ابرقهرمانی با بازی استالونه نداشتم. پیچش داستان نیز خوب و به‌خوبی ساخته شده است، هرچند شاید کمی بیش از حد خوب ساخته شده باشد. زیرا اگر به آن فکر کنید، خود عنوان نیز پیچش را فاش می‌کند، حداقل برای کسی که با کتاب مقدس آشناست و می‌داند "ساماریتان" به چه معناست. چراکه "ساماریتان خوب" تنها یک فرد خوب نیست، بلکه در واقع کسی است که قرار است بد باشد، اما در پایان به فرد خوبی تبدیل می‌شود، که دقیقاً چیزی است که شخصیت استالونه (جو) تجربه می‌کند. بنابراین به نوعی، او واقعاً ساماریتان فیلم است و دشمن واقعی، سایروس، واقعاً "دشمن" کاملی برای اوست زیرا آن‌ها در واقع مکمل یکدیگر هستند. در حالی که جو خوب می‌شود، سایروس بد می‌شود. در حالی که جو به مبارزه با جرم می‌پردازد، سایروس آن را تحریک می‌کند. در حالی که جو بارش را به دوش می‌کشد، سایروس آن را می‌شکند (به‌طور واقعی). جو فردی تنها است که از جمعیت دوری می‌کند و از جلب توجه متنفر است، در حالی که سایروس در جمعیت‌ها شنا می‌کند، آن‌ها را رهبری می‌کند و تحریک می‌کند، و در حالی که جو به دنبال چیزهای شکسته (هم اشیاء و هم انسان‌ها) می‌گردد که می‌تواند آن‌ها را تعمیر کند، سایروس به "Ordo ab Chao" یا به طور مستقیم‌تر، به شکستن چیزها قبل از بازسازی آن‌ها اعتقاد دارد. از نظر عمیق‌تر، در این فیلم نمادگرایی مسیحی و خفی وجود دارد، هرچند برخلاف بسیاری از دیگر فیلم‌های هالیوودی، جنبه‌های خفی بزرگ‌نمایی نمی‌شوند. و هرچند فیلم به نظر می‌رسد که از نظر اخلاقی مبهم است، اما در واقع این‌طور نیست. جو ممکن است به عنوان یک قهرمان غیرمسیحی به نظر برسد، اما در نهایت او احتمالاً مسیحی‌ترین قهرمان دیده شده در یک فیلم هالیوودی اصلی در مدت زمان طولانی است.