فیلم Hulk 2003

آنگ لی با فیلم «هالک» (۲۰۰۳) انقلابی در ژانر فیلم‌های ابرقهرمانی ایجاد کرد. به جای آنکه فقط قهرمان سعی کند دنیا را نجات دهد، لی و جیمز شمس تصمیم گرفتند تا بروس بنر با روانشناسی فرویدی‌اش، به‌ویژه خاطرات سرکوب‌شده‌اش از سی سال پیش در مورد پدرش، مواجه شود. بازیگری اریک Bana، جنیفر کانلی، نیک نولت، سم الیوت و جاش لوکاس به‌خوبی به پنج شخصیت اصلی این...

آنگ لی با فیلم «هالک» (۲۰۰۳) انقلابی در ژانر فیلم‌های ابرقهرمانی ایجاد کرد. به جای آنکه فقط قهرمان سعی کند دنیا را نجات دهد، لی و جیمز شمس تصمیم گرفتند تا بروس بنر با روانشناسی فرویدی‌اش، به‌ویژه خاطرات سرکوب‌شده‌اش از سی سال پیش در مورد پدرش، مواجه شود. بازیگری اریک Bana، جنیفر کانلی، نیک نولت، سم الیوت و جاش لوکاس به‌خوبی به پنج شخصیت اصلی این فیلم جان بخشیده است. Bana توانست با بازی عمدی و چوبی خود، احساسات سرکوب‌شده شخصیتش را پنهان کند، در حالی که کانلی با بازی درخشانش در نقش برنده اسکارش از «ذهن زیبا» (۲۰۰۱) مهربانی را به تصویر می‌کشد. چیزی که من درباره تفسیر آنگ لی دوست داشتم این است که او به وفاداری به منبع اصلی اهمیت نمی‌داد. او در تلاش بود تا نوعی فیلم ابرقهرمانی عمیق و فکری را ارائه دهد که بعدها در فیلم‌هایی مانند «تریلوژی شوالیه تاریکی» (۲۰۰۵-۲۰۱۲)، «نگهبانان» (۲۰۰۹)، «لوگان» (۲۰۱۷)، «طلوع عدالت» (۲۰۱۶) و «جوخه انتحاری» (۲۰۱۶) تقلید شد. آنگ لی یکی از بهترین کارگردانان تاریخ سینماست و «هالک» یکی از آثار برجسته اوست. داستان این فیلم درباره بروس بنر، که به دلیل تغییرات ژنتیکی در دوران کودکی به یک دانشمند تبدیل می‌شود، می‌چرخد. او در تلاش است تا با استفاده از تابش گاما، به درمان زخم‌ها بپردازد. اما در نتیجه یک حادثه، او در زمان عصبانیت به «هالک» یا همان غول سبز تبدیل می‌شود. اریک Bana نقش بروس بنر خجالتی و آسیب‌پذیر را بازی می‌کند. هرچند که او به طور کامل به این نقش اعتماد ندارد، اما توانسته ناپایداری شخصیت را به خوبی به تصویر بکشد. جنیفر کانلی نیز در نقش بتّی راس، خونسرد و منطقی ظاهر می‌شود و تنها زمانی که تغییرات بنر را می‌بیند، احساس همدلی می‌کند. جاش لوکاس در نقش گلن تالبوت، شخصیتی است که به شدت بر روی حرفه‌اش تمرکز دارد و به دنبال توسعه اختراعات بنر برای ارتش است. سم الیوت نقش فرمانده راس را بازی می‌کند و تلاش می‌کند تا از کشورش محافظت کند. نیک نولت نیز با بازی کوتاه ولی عمیق خود، به یاد ماندنی می‌شود. زبان بصری آنگ لی بسیار خاص است. استفاده او از تکنیک‌های خاصی مانند صفحه‌نمایش تقسیم‌شده، به داستان حس کمیک می‌دهد. هرچند که جلوه‌های ویژه فیلم از سال ۲۰۰۳ خوب هستند، اما برخی نواقص نیز قابل مشاهده‌اند. انیمیشن‌ها نیز گاهی کمرنگ و غیرقابل قبول به نظر می‌رسند. داستان کمی از نظر عمق و تنوع کم است و به دلیل وجود کمبود طنز و کنایه، بیشتر به یک درام فانتزی شبیه است. در بخش آخر فیلم، به اوج هیجان می‌رسیم، اما واقعاً جای تاسف دارد که باید تا پایان فیلم منتظر بمانیم تا هالک به اوج خود برسد. نتیجه‌گیری: «هالک» به عنوان شخصیتی از کمیک‌های مارول، به خاطر جدیت و درامش، داستان را تحت تأثیر قرار می‌دهد. انتظار می‌رفت که کارگردانی که بیشتر در فیلم‌های هنری آسیایی فعالیت دارد، به مضامین عمیق‌تری بپردازد و این موضوع باعث می‌شود فیلم کمی پرمدعا به نظر برسد. با این حال، باید به نیت و جاه‌طلبی ساخت این فیلم احترام گذاشت، حتی اگر اجرا به اندازه لازم خوب نباشد.