فیلم Out of Time 2003

"آیا اگر با من می‌خوابیدی، آن را به من می‌دادی؟" فیلم "Out of Time" به کارگردانی کارل فرانکلین و نویسندگی دیوید کالارد ساخته شده است. بازیگران آن شامل دنزل واشنگتن، اووا مندس، سانا لاثن، دین کین و جان بیلینگسلی هستند. موسیقی فیلم را گریم روول و فیلم‌برداری را تئو ون د سانده انجام داده‌اند. ماتیاس ویتلاک (با بازی واشنگتن) رئیس پلیس در شهر کوچک بانیان کی، فلوریداست....

"آیا اگر با من می‌خوابیدی، آن را به من می‌دادی؟" فیلم "Out of Time" به کارگردانی کارل فرانکلین و نویسندگی دیوید کالارد ساخته شده است. بازیگران آن شامل دنزل واشنگتن، اووا مندس، سانا لاثن، دین کین و جان بیلینگسلی هستند. موسیقی فیلم را گریم روول و فیلم‌برداری را تئو ون د سانده انجام داده‌اند. ماتیاس ویتلاک (با بازی واشنگتن) رئیس پلیس در شهر کوچک بانیان کی، فلوریداست. او به خاطر کارش مورد احترام است و به طور کلی در وظیفه خود صادق است. اما در زندگی شخصی، ازدواجش با الکس (مندس) به مشکل خورده و او در ارتباطی با همسر یک فرد آزار دیده است و در حین انجام وظیفه نیز گاهی مشروبات الکلی مصرف می‌کند. وقتی معشوقه‌اش، آن هریسون (لاثن)، خبر شوکه‌کننده‌ای مبنی بر تشخیص سرطان پیشرفته‌اش را به او می‌دهد، دنیا برایش به هم می‌ریزد. اما این خبر تنها آغاز چیزی بزرگ‌تر است، زیرا به زودی ماتیاس در موقعیتی غیرمعمول قرار می‌گیرد که باید یک قدم جلوتر از نوع خود باشد یا با عواقب سنگینی مواجه شود. این فیلم با افتخار به فیلم نوآر دهه ۴۰ ادای احترام می‌کند. در واقع، داستان به‌عنوان یک بازنگری معاصر در فیلم "The Big Clock" ساخته جان فارو با بازی ری می‌لند در سال ۱۹۴۸ به خوبی اجرا می‌شود. اما این موضوع ایرادی ندارد، به‌ویژه زمانی که کارگردانی چون فرانکلین (با فیلم "Devil in a Blue Dress") و بازیگری چون واشنگتن در جلو و پشت دوربین حضور دارند. با این حال، هرچند کار فرانکلین و واشنگتن بسیار عالی است، آن‌ها مدیون فیلمنامه کالارد هستند. فیلمنامه به‌خوبی به طرح داستان پرداخته و با موقعیت‌های فشرده‌ای که برای کارآگاه فریب‌خورده واشنگتن ایجاد کرده، حس شوخ‌طبعی ظریفی دارد که حتی در برخی از سخت‌ترین نوآرها از دوران طلایی سینما نیز وجود دارد. راز موفقیت در ترکیب شوخی با لحظات باکیفیت تعلیق نهفته است و این فیلم به خوبی از عهده آن برمی‌آید. فیلم همچنین از جو متراکم ایجاد شده توسط عکاس تئو ون د سانده بهره‌مند است. فلوریدای عرق‌کرده در روز، به نظر نمی‌رسد نقطه شروع خوبی برای یک شاخه از فیلم نوآر باشد (خوشبختانه از لوکیشن‌های واقعی فلوریدا استفاده شده است)، اما زیبایی‌های بصری در صحنه‌های درام به خوبی نمایش داده نمی‌شود و رنگ‌ها در صحنه‌ها کمرنگ شده‌اند، حتی برای آسمان سرخ خیره‌کننده، که این موضوع به خوبی با حالت نزدیک به جنون واشنگتن هماهنگ می‌شود، در حالی که فریبکاران بانیان کی به او نزدیک می‌شوند. همچنین دیدن زوج‌های بین‌نسلی که هسته داستان را تشکیل می‌دهند جالب است، در حالی که تأکید بر جنسیت به‌طور هوشمندانه‌ای توسط کارگردان و نویسنده به تصویر کشیده شده است. تلاش خوبی برای ساخت این فیلم انجام شده است که آن را از اتهام‌های تولید نئو-نوآر کاذب دور می‌کند. آیا مشکلاتی وجود دارد؟ بله، چند مورد. اجتناب‌ناپذیری نتیجه در حین تماشای فیلم به سختی از بین می‌رود، به‌ویژه برای کسانی که با این ژانر آشنا هستند. کلیشه‌ها و ترفندها مانند یک دسته کتاب‌های تریلر پلیسی ۱۰۱ روی هم انباشته شده‌اند و فرانکلین با افزودن چند صحنه آهسته که فیلم به‌وضوح به آن‌ها نیاز نداشت، دچار خودبزرگ‌بینی می‌شود. همچنین درگیری بزرگ در پایان از شدت کافی برخوردار نیست. اما این فیلم تماشایی خوبی است، در برخی مواقع جذاب و همیشه چشم‌نواز، و به‌طرز خوشایندی دیالوگ‌های پرشور را بر عمل ترجیح می‌دهد تا نقطه نظر درام خود را به نمایش بگذارد. بازیگران دیگر به کیفیت فیلم کمک می‌کنند: لاثن در نقشی دشوار، لایه‌های مختلفی از شخصیت را به نمایش می‌گذارد، کین به‌عنوان شوهر قلدر تأثیرگذار است و بیلینگسلی تقریباً به‌طور نامحسوس و با شخصیت کمدی وفادار و مقاومش، فیلم را به سرقت می‌برد. بنابراین با وجود اشکالات آزاردهنده، این فیلم به‌عنوان گزینه‌ای خوب برای شب‌های سینمایی برای کسانی که به نئو-نوآر معاصر علاقه دارند، توصیه می‌شود. ۷/۱۰