فیلم هندی Kung Fu Yoga 2017

این یک فیلم نیست. این پروژه زمانی تصمیم‌گیری شد که دو رهبر از کشورهای مربوطه چند سال پیش دیدار کردند. بیشتر شبیه به حرکت چین برای بهبود رابطه‌اش با هند است. بنابراین، به جز حضور بازیگران هندی و چند لوکیشن هندی، این کار به طور کامل «ساخته چین» و برای بازار چین است. مانند هر محصول چینی دیگری، این هم محصول با کیفیتی نیست. فقط...

این یک فیلم نیست. این پروژه زمانی تصمیم‌گیری شد که دو رهبر از کشورهای مربوطه چند سال پیش دیدار کردند. بیشتر شبیه به حرکت چین برای بهبود رابطه‌اش با هند است. بنابراین، به جز حضور بازیگران هندی و چند لوکیشن هندی، این کار به طور کامل «ساخته چین» و برای بازار چین است. مانند هر محصول چینی دیگری، این هم محصول با کیفیتی نیست. فقط یک فیلم دیگر به نام «افسانه» از همان کارگردان است. همکاری بین هند و چین در صنعت فیلم‌سازی چیز نادری است، بنابراین کنجکاو بودم. باید یک گروه ستاره‌ای می‌بود، اما از سمت چین این‌طور نبود و از سمت هند هم نه. بدترین فیلمنامه به آقای تانگ تعلق می‌گیرد. واقعاً یک بازگویی از داستان‌های بزرگ ماجراجویی شکار گنج است که تا به حال دیده‌ایم. حتی حضور جکی چان هم نتوانست آن را نجات دهد. حضورش نتوانست جادوهای معمولش را به نمایش بگذارد. مانند امضایش، اکشن-کمدی‌اش هم چیز جدیدی برای قدردانی نداشت. داستان حول یک باستان‌شناس مشهور چینی به نام جک می‌چرخد که برای یک مأموریت جدید با همتای هندی‌اش همکاری می‌کند. این گروه با ابزارهای تکنولوژیکی مدرن به دریاچه‌ای یخ‌زده در هیمالیا می‌رود. این نخستین و یک سرنخ مهم برای بقیه شکار گنج است. اما توسط یک گروه مسلح مختل می‌شود و داستان به دبی و سپس به غرب هند می‌رود، جایی که با کلی اکشن و ماجراجویی به پایان می‌رسد. صحنه آغازین در حدود هزار سال پیش قرار دارد. گرافیک در این قسمت بسیار ضعیف بود. حتی بازی‌های کامپیوتری هم CGI بهتری دارند. بنابراین در عرض شصت ثانیه از فیلم بی‌علاقه شدم. چیدمان بدلکاری‌ها به طرز باورنکردنی‌ای وحشتناک بود. احساس می‌کردم در حال تماشای یک فیلم تجاری توالیود/راجامولی هستم. مطمئناً این فیلم تحت ارزش هنری و فیلم‌سازی ساخته نشده بود. به نظر می‌رسید هیچ‌کس علاقه‌ای به مشارکت یا ساخت یک فیلم با کیفیت نداشت. آن‌ها فقط این فیلم را برای حفظ قولی که سیاستمداران داده بودند، ساخته بودند و این کار به طرز وحشتناکی انجام شد. به نظر من عنوانی که انتخاب کرده‌اند، ترکیبی بد از کلمات است. کونگ‌فو و یوگا. مانند دو فلسفه کاملاً متضاد. یکی خشونت و دیگری صلح و سلامتی. هرچند که استفاده از این دو برای روایت داستان بد نبود. این فیلم قابل تماشا است، اما اصلاً خوب نیست. شاید بدترین فیلم جکی چان باشد که تا به حال دیده‌ام. ترویج پروژه‌های غیرواقعی جاده‌ای در فیلم ایده بدی بود و دلیل کافی برای شکست در هند. بسیاری از بازیگران خوب در هند وجود دارند، اما آن‌ها دیشا پاتانی را انتخاب کرده‌اند. او زیبایی واقعی است، اما عملکردش از گرافیک فیلم هم بدتر بود. نمی‌توانستم نحوه بیان دیالوگ‌هایش را تحمل کنم. او فقط آن‌ها را خواند و به طور طبیعی مانند سایر بازیگران در جهان ابراز نکرد. پایان واقعاً ناامیدکننده بود. یک سازش آسان. برای زندگی واقعی خوب است، اما برای فیلم‌های سرگرم‌کننده خوب نیست. کسانی که به دنبال فیلم شکار گنج هستند، بهتر است از آن دوری کنند. زیرا بیشتر شبیه به یک پارودی است تا یک اثر متمایز. به طور کلی، فیلم با بخش‌های بد زیادی تحت تأثیر قرار گرفته است. بنابراین به راحتی می‌توان آن را نادیده گرفت، حتی با نام بزرگی که در آن وجود دارد. _02/10_