سریال Star Trek: Strange New Worlds

مشکل این نمایش در داستان‌هایش نیست. ماجراهای کوچک به‌خوبی طراحی شده‌اند و به نحوی با داستان بزرگ‌تر ارتباط دارند. اما مشکل غیرقابل‌گذشت این نمایش، شخصیت‌های ناامیدکننده با مدل موهای مضحک، دیالوگ‌های بی‌معنا، تصمیم‌گیری‌های ضعیف شخصیت‌ها و در نهایت، جلوه‌های ویژه "مدرن" است که هر کسی را که دو یا بیشتر از دو فیلم علمی تخیلی محبوب دیده باشد، خسته می‌کند. جلوه‌های بصری بی‌فایده، مسابقات فضایی...

مشکل این نمایش در داستان‌هایش نیست. ماجراهای کوچک به‌خوبی طراحی شده‌اند و به نحوی با داستان بزرگ‌تر ارتباط دارند. اما مشکل غیرقابل‌گذشت این نمایش، شخصیت‌های ناامیدکننده با مدل موهای مضحک، دیالوگ‌های بی‌معنا، تصمیم‌گیری‌های ضعیف شخصیت‌ها و در نهایت، جلوه‌های ویژه "مدرن" است که هر کسی را که دو یا بیشتر از دو فیلم علمی تخیلی محبوب دیده باشد، خسته می‌کند. جلوه‌های بصری بی‌فایده، مسابقات فضایی با فرار از سیارک‌ها، بی‌توجهی به ترمودینامیک، جاذبه، زیست‌شناسی، عقل سلیم یا منطق ساده. فقط تصاویری زیبا که مستقیماً از کامپیوتر یک فرد خسته و پرکار با عدم تخیل خود به نمایش درآمده و به هوش بیننده توهین می‌کند. به‌هرحال، حرمسرا خوبی که کاپیتان این جهان دارد، وقتی برای اولین بار به پل‌اش پا می‌گذارد، هیچ مردی در آنجا نیست. البته این مسئله کیفیت این نمایش را به زباله نمی‌کشد، زیرا نویسندگی ضعیف به‌خوبی این کار را انجام می‌دهد. این سریال تا نزدیک به پایان فصل اول نتوانست توجه من را جلب کند... اما وقتی جلب کرد، به شدت جذب شدم! شخصیت‌ها به‌خوبی طراحی شده‌اند (حتی اسپوک) و داستان‌ها با هر قسمت جدید بهتر می‌شوند. تنها استثنا، قسمت نهم فصل دوم است که یکی از همان قسمت‌های "خوانندگی" معروف است. بله، درست شنیدید. بسیاری از نمایش‌های تلویزیونی یک قسمت خوانندگی دارند... و به ندرت موفق هستند (برای من). به‌جز قسمت "بافی قاتل خون‌آشام" با عنوان "یک بار دیگر با احساس". آن قسمت یک قسمت خوانندگی فوق‌العاده بود. آخرین قسمت فصل دوم یک Cliffhanger است، متأسفانه. بنابراین ما باید مدت زیادی منتظر بمانیم تا نتیجه را ببینیم. امیدوارم که آن را برای فصل سوم تمدید کنند. تنها نکته عجیب در مورد این سریال این است که فکر می‌کنند به‌طور رادیکالی متفاوت از "پیکارد" و "کشف" است. تا آنجا که من می‌دانم، از همان تیم استفاده می‌کند که دیگر نمایش‌های "تجربه جدید" را خلق کرده‌اند. به نظر من، نویسندگی این سریال متوسط است، پر از حفره‌های داستانی و پیش‌بینی‌پذیر. بله، درست است که درست‌گویی سیاسی کاهش یافته، اما هنوز هم وجود دارد، با تمام جزئیات، موعظه‌گری و نیاز به توجه خود. من یک قسمت را امتحان کردم و این برای من کافی بود که به سمت دیگر بروم. به نظر من، این "تجربه جدید" در واقع "پوششی" از استار ترک اصلی است که فاقد داستان‌سرایی با کیفیت، ذکاوت و جذابیت صادقانه است که سریال اصلی را به یک کلاسیک علمی تخیلی تبدیل کرد. متأسفم، اما این "جیم کرک" یا چیزی نزدیک به آن نیست... این سریال یک آرامش بزرگ از داستان‌های درام فراموش‌شدنی در جدیدترین سری‌های استار ترک دهه 2020 است. "استار ترک: دنیاهای عجیب" به قالب اپیزودیک "درس روز" برمی‌گردد که برای طرفداران TOS، TNG و VOY آشنا و محبوب است. قسمت‌ها به همان سبک نوشته شده‌اند با خطوط داستانی نسبتاً استاندارد که باعث می‌شود این سریال با رویکردهای مدرن اخلاقی و مجموعه‌ای وسیع از آرchetype‌های شخصیتی حس تازگی داشته باشد. تماشای این سریال احساس یک قدم خوشایند به عقب در زمان را به همراه دارد. داستان‌ها می‌توانند در 45 دقیقه روایت شوند بدون اینکه نیاز به Cliffhanger برای نگه‌داشتن مخاطب باشد. توسعه شخصیت‌ها به‌خوبی ادغام شده است. در پایان فصل اول، این سریال هنوز نتوانسته است خود را به‌عنوان یک پیش‌درآمد شایسته‌تر از "انترپرایز" در سوال تاریخ بازنگری ثابت کند. برای هر سری پیش‌درآمدی، خطرات زیادی وجود دارد و تا کنون "دنیاهای عجیب" با تصمیمات مشکوک کمی از آن‌ها عبور کرده است. فصل اول واقعاً استار ترک بزرگی بود. امیدوارم فصل دوم به همان اندازه عالی یا بهتر از فصل اول باشد. برخی افراد نباید نقد بنویسند. منفی‌نگری آن‌ها به‌وضوح نیاز مبرم آن‌ها را به فرهنگ و دانش نشان می‌دهد؛ تلاشی برای مرتبط به نظر رسیدن گویی که نظر آن‌ها به خاطر تجربه وسیع‌شان به‌عنوان فیلم‌ساز مهم است. در حالی که در حال گرفتن استراحت از بازی‌های ویدیویی در زیرزمین مادرشان هستند تا مشکلاتی را با برنامه‌ای که پخش کرده‌اند پیدا کنند. هر یک از سری‌های استار ترک شخصیت‌ها، جذابیت‌ها و مشکلات خاص خود را دارند. خط مشترک جداکننده آن‌ها از دیگر علمی تخیلی این است که داستانی را به چالش می‌کشد تا بیننده در مورد پیش‌فرض‌ها و چیزهایی که آن‌ها معتقدند درست است، فکر کند. این "بیداری" نیست، موعظه‌گر نیست. این داستانی را در مقابل یک مخاطب سطحی و تنگ‌نظر (مانند کسانی که از برچسب‌هایی مانند "بیدار" و "موعظه‌گر" استفاده می‌کنند) قرار می‌دهد و آن‌ها را به چالش می‌کشد که ابتدا حتی آنچه در حال وقوع است را شناسایی کنند و سپس در مورد آن و دیدگاه جهانی خود فکر کنند. من به یاد دارم که سریال استار ترک اصلی را بر روی تلویزیون سیاه و سفید والدینم تماشا می‌کردم. هر هفته به نظر می‌رسید که یک پیام دیگر وجود دارد که نظرات و باورهای جوان من را به چالش می‌کشید. و به‌نظر می‌رسید که مانند حالا، بسیاری بیشتر به نقد رسانه فکر می‌کنند و هرگز پیام را در نظر نمی‌گیرند. من همه سری‌های استار ترک را با درجات مختلف تماشا کرده و لذت برده‌ام (حتی سری انیمیشن!). این سری متفاوت است. این نسل بعدی نیست، این انترپرایز نیست، این DS9 یا وویجر نیست. این حتی کشف هم نیست، هرچند به نظر می‌رسد از آن شاخه رشد کرده است. نه، این استار ترک اولین باری است که احساس می‌کند مانند سری اصلی است. تقریباً 60 سال طول کشید، اما فکر می‌کنم آن‌ها در نهایت توانسته‌اند جرقه‌ای که "کاروان ستاره‌ها" را خاص کرده بود، دوباره به دست آورند. متأسفانه، مانند استار ترک اصلی، بیننده متوسط و سطحی بر روی جزئیات تمرکز می‌کند و فقط متوجه نمی‌شود. می‌ترسم که مانند استار ترک اصلی، این یکی نیز به سرنوشت مروارید قبل از خوک دچار شود. امیدوارم این‌طور نباشد، زیرا این یکی، شاید بیشتر از دیگرانی که از نظر تجاری موفق بودند، شایسته است که به دور برسد. عجیب است. واقعاً، این سریال، تا آنجا که من concerned هستم، هیچ چیزی با استار ترک اصلی مشترک ندارد. در عوض، حتی فصل 2 که به تازگی به آن نگاهی انداختم، بهبود نیافته است. من مشکوک هستم که این بار دیگر فقط به یک جمعیت بسیار محدود از "ووکستری‌های" خیس و ناله‌کننده جذابیت خواهد داشت. واقعا متأسفانه، اگر با نویسندگی مناسب و شخصیت‌پردازی منطقی که حس سری 60 را به وجود بیاورد، این می‌توانست واقعاً کار کند. چه افسوس.... "بزن من را اسکاتی، هنوز چیزی برای دیدن نیست". بهترین استار ترک! "دنیاهای عجیب" از قالب اپیزودیک سری اصلی استفاده می‌کند، که به نویسندگان اجازه می‌دهد آزمایش کنند بدون اینکه یک فصل کامل را به یک داستان واحد قفل کنند. در حالی که از مضامین تاریک دوری نمی‌کند، این نمایش به‌طور کلی توانسته است لحن مثبتی را حفظ کند - چیزی که در بسیاری از دیگر سری‌های اخیر استار ترک کمبود آن احساس می‌شود. نقدهای منفی واقعاً خنده‌دار هستند با شکایت‌هایی درباره "بیداری" و ادامه دادن به اینکه "دنیاهای عجیب" مانند سری اصلی نیست. آن‌ها به‌وضوح نشان می‌دهند که این احمق‌ها هرگز واقعاً نسخه اصلی را تماشا نکرده‌اند. ST:TOS دارای یک گروه بسیار متنوع برای تلویزیون پخش در آن زمان بود، و بسیاری از قسمت‌ها حتی به‌دور از نازکی در مورد پیام نبودند. برای مثال: "این سمت بهشت" (s1e24) دارای مضامین قوی است که به زیر فرهنگ صلح‌طلب، هیپی "کنار گذاشتن" و استفاده از داروهای روانگردان در اواخر دهه 1960 اشاره دارد. "شیطان در تاریکی" (s1e25) دارای یک دشمن نادرست بود که به تخریب بی‌فکر جوانان خود به دست انسان‌ها واکنش نشان می‌داد. "جمعه‌های بچه" (s2e11) به‌طور خاص نوشته شده بود تا داستانی درباره یک زن قوی که لزوماً نمی‌خواست فرزند داشته باشد، باشد. "یک جنگ خصوصی کوچک" (s2e19) یک تمثیل از جنگ ویتنام بود. "پله‌های افلاطون" (s3e10) شامل یکی از اولین موارد بوسه بین یک مرد سفیدپوست و یک زن سیاه‌پوست بود. "دنیاهای عجیب" ادامه‌دهنده سنتی است که سری اصلی در جلب توجه به مسائل اجتماعی در یک محیط علمی تخیلی برقرار کرده است. شکایات درباره این موضوع بیشتر بر روی خود نقدکنندگان نسبت به خود نمایش تأکید می‌کند. من یک طرفدار بزرگ علمی تخیلی هستم. و استار ترک یکی از بسیاری است که دوست دارم تماشا کنم. فصل 2 فقط طعم تلخی از آن به من داد. یک درام دادگاهی؟ واقعاً؟ کل قسمت؟ بعدش چه؟ یک موزیکال؟ اوه صبر کنید، یک قسمت دیگر با آن وجود دارد. فصل 2 ناامیدکننده است. "دنیاهای عجیب" برای من درباره کشف سیارات جدید و موجودات از آن جهان است. نه یک درام دادگاهی. من واقعاً می‌بینم که چه چیزی برای فصل 3 در نظر گرفته شده است، روزهای زندگی ما. متأسفم، باید تماشای آن را متوقف کنم. این را توصیه نمی‌کنم.