فیلم Dune: Part Two 2024

"Dune: Part Two" فراتر از انتظارات حتی بالاترین را برآورده می‌کند و خود را به عنوان یک شاهکار فنی غیرقابل انکار در صنعت فیلم‌های بلاک‌باستر معرفی می‌سازد. داستانی که شبکه پیچیده‌ای از روابط سیاسی، قدرت، ایمان، عشق و سرنوشت را عمیق‌تر می‌کند، نه تنها یک نمایش بصری نفس‌گیر را به لطف نبوغ دنیس ویلنوو، گریگ فریزر و هانس زیمر ارائه می‌دهد، بلکه تفکری عمیق درباره تم‌های...

"Dune: Part Two" فراتر از انتظارات حتی بالاترین را برآورده می‌کند و خود را به عنوان یک شاهکار فنی غیرقابل انکار در صنعت فیلم‌های بلاک‌باستر معرفی می‌سازد. داستانی که شبکه پیچیده‌ای از روابط سیاسی، قدرت، ایمان، عشق و سرنوشت را عمیق‌تر می‌کند، نه تنها یک نمایش بصری نفس‌گیر را به لطف نبوغ دنیس ویلنوو، گریگ فریزر و هانس زیمر ارائه می‌دهد، بلکه تفکری عمیق درباره تم‌های انسانی جهانی از طریق ساخت دنیای غنی و شخصیت‌های به‌خوبی توسعه‌یافته را نیز فراهم می‌کند. بازی‌های فوق‌العاده تمام بازیگران، به رهبری تیموتی شالامه در بهترین حالت کاری‌اش و زندهیا خیره‌کننده، این تجربه سینمایی فوق‌العاده را بیشتر ارتقا می‌دهد. این فیلم به راحتی مقایسه‌هایی با بزرگ‌ترین دنباله‌های تاریخ را به خود جلب می‌کند و به راحتی به نماد جدیدی از حماسه‌های علمی تخیلی تبدیل می‌شود. امتیاز: A+ به‌طور کلی، تماشای هیجان‌انگیزی بود! من از "Dune" لذت بردم، اگرچه به یاد دارم که فکر می‌کردم این فیلم به وضوح یک مقدمه کامل برای دنباله است و این دنباله فقط به بهبود نسخه قبلی کمک می‌کند - و این واقعاً همین‌طور است. "Dune: Part Two" فوق‌العاده است! علاقه من در حدود نیمه فیلم کمی کاهش یافت، همانطور که در حقیقت با فیلم اول نیز همین‌طور بود، اما این حس تنها برای مدت نسبتاً کوتاهی ادامه داشت. به‌طور کلی، فیلم فوق‌العاده است. بازی‌ها عالی هستند، جلوه‌های بصری نفس‌گیرند (وای از آن کرم‌های شنی!) و موسیقی بی‌نظیر است - همیشه می‌توان به هانس زیمر اعتماد کرد! تیموتی شالامه دوباره در نقش اصلی قرار دارد، همچنین بازیگرانی چون ربکا فرگوسن، زندهیا، دیو باوتیستا و دیگران. شخصی که واقعاً از تماشای او لذت بردم، خاویر باردم بود که در تمام مدت واقعاً درخشان است. منتظر "Dune Messiah" هستیم! در این زمینه، خوشحالم که خواندم کارگردان دنیس ویلنوو اشاره کرده که او این یکی را به سرعت نخواهد ساخت - و حق هم دارد! این فیلم قطعاً یک اثر عالی برای تماشا روی صفحه بزرگ است با صدای بسیار مؤثر و تقریباً صنعتی - اما داستان چه شد؟ داستان بسیار نازک است و واقعاً برای ۲¾ ساعت کش آمده است. ما با "پل" (تیموتی شالامه) و مادرش (ربکا فرگوسن) شروع می‌کنیم که سعی دارند "فرمن" را متقاعد کنند که ارزش زحمت را دارند. خوشبختانه، رهبر "استیلگار" (خاویر باردم) به حالت مسیحایی پناهنده جوان باور دارد، در حالی که مادر روحانی آنها در آستانه مرگ است که این ممکن است به "جسیکا" فرصتی بدهد تا ارزش خود را ثابت کند و فرصتی برای تبلیغ افسانه‌های مبالغه‌آمیز درباره نبوغ پسرش فراهم کند. تمام این مانور و سیاست‌گذاری تأثیر زیادی بر "چانی" (زندهیا که کمتر از او استفاده می‌شود) و رابطه‌اش با دوک جدید که به طور فزاینده‌ای مورد ستایش قرار می‌گیرد، دارد. در همین حال، اکنون کاملاً احیا شده و از حمام گینس خود بیرون آمده، "بارون هارکنن" (با شمایلی تقریباً زپلین‌مانند از استلان اسکارسگارد) برادرزاده مرگبارش "فید-راوتا" (آستین باتلر) را برای کنترل شورش در "آرکایس" که او را در کانون توجه یک امپراتور نارضایتی قرار می‌دهد، استخدام کرده است. خطوط نبرد کشیده شده‌اند! در حالی که من از این فیلم لذت بردم، بقیه آن ترکیبی باعظمت از "خرطوم" (۱۹۶۶) و "لارنس عربستان" (۱۹۶۲) است با کمی از "مهاجم شبح" (۱۹۹۹) برای اندازه‌گیری خوب. بازی‌ها مناسب هستند اما شخصیت‌ها به طور روتینی قربانی جلوه‌های بصری خیره‌کننده می‌شوند و از حدود یک ساعت به بعد، من قانع شدم که این فقط قسمت دوم از سه قسمت است (یا شاید حتی بیشتر). وکن و شارلوت رمپلینگ بسیار کم به نمایش درآمده‌اند که تأثیر چندانی ندارند، در واقع حتی تمایلات جنگجویانه زندهیا نیز به نظر می‌رسد که به نوعی مختل شده است و من فکر می‌کنم شالامه بیش از حد تلاش کرده تا به شخصیت خود قدرت ببخشد که در دور اول بسیار موفق‌تر بود. با این حال، این فیلم به اندازه کافی به عنوان یک ماجراجویی علمی تخیلی باکلاس و به خوبی تولید شده با مقدار زیادی عمل و عرفان کار می‌کند اما من به گوشت بیشتری در آن نیاز داشتم. هنوز هم وقتی می‌بینم با آب چه می‌کنند کاملاً احساس ناراحتی می‌کنم، چه برسد به اینکه از کجا آن را به دست می‌آورند!! یک شاهکار خیره‌کننده، عکس‌برداری نفس‌گیر و یک موسیقی متن جادوئی که تجربه دیدن را به ارتفاعات بی‌نظیری می‌برد. این فیلم گواهی بر نبوغ مجموعه کتاب‌هاست و به عنوان اوج تاریخ سینمای علمی تخیلی ایستاده است. متشکرم، ویلنوو! عالی اما کمی طولانی. جذاب‌تر از "سرزمین میانه" و بدون مو. بازیگری برجسته. جابا در مایع سیاه حمام می‌کند و به طرز وحشتناکی زنان را می‌کشد. وکن خنده‌دار است. زندهیا هنوز معتاد است. بریجس کمی جدی به نظر می‌رسد. جلوه‌های بصری فوق‌العاده. واقعاً لذت بردم... خوشحال شدم و کمی در پایان حوصله‌ام سر رفت. لطفاً "Dune"های کوتاه‌تری بسازید. آن را روی صفحه بزرگ دیدم که ارزشش را داشت. کرم‌ها واقعاً بزرگ بودند. این فیلم راه فوق‌العاده‌ای برای نشان دادن مقیاس وسیع جهان دارد به طوری که مایکل بی هرگز نمی‌تواند با فیلم‌های ربات‌هایش این کار را انجام دهد. این فیلم کمی طولانی شد، و به عقب نگاه می‌کنم که حتی نمی‌دانم سه ساعت کجا رفت. همه چیز برای نبرد بزرگ شکل می‌گیرد با کمی از پیچیدگی‌های سیاسی اینجا و آنجا. همچنین، هنوز نمی‌دانم چطور از کرم‌ها پیاده می‌شوند یا چطور گروه‌های بزرگی از مردم را به کرم‌ها سوار می‌کنند، مثل اینکه آیا می‌توانند کرم‌ها را هر وقت که بخواهند متوقف کنند و اجازه دهند مردم سوار شوند و سپس بروند، اما اگر اینگونه است چرا کرم‌های آماده‌ای برای رفتن ندارند؟ من مجبور شدم "Dune" قسمت ۱ را تماشا کنم زیرا اگر این کار را نمی‌کردم، نمی‌دانستم که در "Dune" قسمت ۲ چه انتظاری داشته باشم. فیلم بی‌نظیر بود. دیدن آن روی صفحه بزرگ واقعاً تفاوت ایجاد می‌کند. شما باید هر زاویه‌ای را ببینید. می‌فهمم که چرا نیاز بود اینگونه باشد. من از فیلم لذت بردم. دوباره "Dune" ۱ و ۲ را تماشا می‌کردم. صحنه‌ای که فید-راوتا مرد را دوست نداشتم. اما این ضروری بود اگر آنها قصد داشتند قسمت سومی برای "Dune" بسازند. انتخاب بازیگران این فیلم به طرز هوشمندانه‌ای انجام شده بود. انگار که آنها بخشی از عصر "Dune" هستند. **خوب نیست** به‌طور کلی، فیلم خوبی است. اما چیزی فوق‌العاده نبود. بازیگری و کارگردانی نسبتاً متوسط بودند. اشتباهات ویرایشی زیادی وجود داشت. در برخی صحنه‌ها احساس می‌کنید که شتابزده بوده است. برخی صحنه‌ها احساس می‌کنند که زمینه‌ای کم دارد. برخی صحنه‌ها به‌طرز غیرضروری کند پیش می‌روند. اشتباهات احمقانه و منطقی زیادی وجود داشت. اول، نشان می‌دهند که آن "کرم‌ها" چقدر خطرناک هستند و برای جان خود فرار می‌کنند. سپس به شما نشان می‌دهند که واقعاً می‌توانید آنها را مانند یک کابوی "رام" کنید، اما با سختی بسیار زیاد. سپس می‌بینید که کل قبیله با چادرها، غذا، بار و غیره، برای سفر بر روی آنها سوار می‌شوند. من حقیقتاً نمی‌توانستم خنده‌ام را کنترل کنم. خوب، در نهایت، من سرگرم شدم. امتیاز: ۷/۱۰ من فیلم اول را به یاد دارم، نه اولین فیلم در این مجموعه معاصر بلکه اولین تلاش برای آوردن کتاب‌ها به سینما. از نظر انسجام زمینه‌ای و سرعت، احساس می‌کنم بهتر از همتایان جدیدش عمل کرده است. به نظر می‌رسد که با این تلاش به دنبال حماسه‌ای بزرگ هستند اما به نوعی به طور غیرقابل توجیهی عادی به نظر می‌رسد. بله، عکاسی فوق‌العاده است، همچنین جلوه‌های CGI اما سرعت کند است و اتفاقاتی می‌افتد که به خوبی با هم ترکیب نمی‌شوند یا احساس نمی‌کنند که به داستان کلی کمک می‌کنند. بازیگری قابل قبول است اما دوباره، فوق‌العاده نیست که به نظر می‌رسد این بخشی به خاطر کمبود عمق در شخصیت‌ها باشد. می‌دانم که این نقد احتمالاً محبوب نخواهد بود یا منعکس‌کننده نظرات عمومی نیست، اما حس می‌کنم آنها سعی دارند کارهای زیادی انجام دهند و در نتیجه، به نتیجه کمی می‌رسند. به‌طور خلاصه، بصری جذاب اما از نظر شدت و عمق کمبود دارد. احساس می‌شود که زمینه‌ای کم دارد و در برخی مواقع اضافی است، اگر این منطقی باشد. هنوز هم ارزش یک نگاه را دارد اگر کتاب‌ها را دوست داشتید. اول از همه، وقتی پل رقیب چانی را صدا زد، ناگهان تاریک شد :)) خنده‌دار است! آن چیز آبی که آنها به آن می‌گویند آب زندگی واقعاً مرموز است، به نظر می‌رسد که آنها را کنترل می‌کند! واقعاً از آن قسمت لذت بردم وقتی چانی بعد از هوشیاری پل را زد :))) همچنین پل به نوعی حامل یک نسل است در حالی که هارکنن‌ها فقط همجنس‌گرا هستند :> همچنین بخش‌های جنگی شگفت‌انگیز بودند. منتظر قسمت بعدی هستم!!! به عنوان یک طرفدار بزرگ علمی تخیلی/فانتزی، معمولاً منتظر دیدن آثار جدید در این ژانر هستم. با این حال، هنگامی که قسمت اول این داستان در سال ۲۰۲۱ منتشر شد، به شدت از این فیلم خسته‌کننده و طولانی ناراحت شدم که با وجود جلوه‌های بصری و عکاسی خیره‌کننده، هرگز واقعاً من را درگیر نکرد. اگرچه به خاطر تمام ناامیدی‌ام از قسمت اول، نمی‌توانم آن را با واکنشم به "قسمت دوم" مقایسه کنم - یک پیشنهاد حتی خسته‌کننده‌تر، بی‌علاقه، و پیچیده که در ۲۰ دقیقه اول من را کسل کرد. من هیچ توجهی به شخصیت‌ها یا داستان آنها نداشتم (که می‌توانست به یک کارنامه نیاز داشته باشد تا به بینندگان کمک کند همه چیز را مرتب کنند) و حتی جلوه‌های بصری supposedly برتر این نسخه نیز نتوانست توجه یا علاقه من را جلب کند. تنها می‌توانم نتیجه‌گیری کنم که من باید چیزی را گم کرده باشم، با توجه به واکنش‌های عموماً مثبت و تمجیدهایی که این فیلم و پیشینی‌اش دریافت کرده‌اند، اما من گیج هستم که هنوز متوجه نشده‌ام چه چیزی است. به طور منطقی، به نظر می‌رسد که عناصر لازم برای موفقیت این فیلم در اینجا وجود دارد - یک بازیگر برجسته، جلوه‌های ویژه عالی و کارگردانی ماهرانه دنیس ویلنوو که آثار عالی‌ای مانند "Arrival" (۲۰۱۶) و "Blade Runner 2049" (۲۰۱۷) را خلق کرده است - اما "قسمت دوم"، مانند پیشینی‌اش، هرگز من را جلب نکرد. به طور صادقانه، واقعاً متعجبم که تمام راه را تا انتها طی کردم، با توجه به وسوسه تقریباً دائمی برای جلو بردن قسمت‌های غیرقابل تحمل خسته‌کننده (که تعداد زیادی وجود داشت). از تمام اینها، تنها می‌توانم نتیجه‌گیری کنم که این فیلم و آن که قبلاً آمده‌اند، به سادگی برای حداکثر کردن درآمد باکس آفیس از منبع اصلی ساخته شده‌اند، با وجود اینکه داستان به اندازه کافی جذاب نیست که به چالش برآید. در واقع، اگر شما هم مثل من قسمت اول را خسته‌کننده یافتید، احتمالاً این یکی را حتی بیشتر خسته‌کننده و بی‌روح خواهید یافت (من قطعاً خوشحالم که صبر کردم تا این یکی به استریم بیاید و پولم را برای بلیط سینما هدر ندادم). و حالا، به عنوان اینکه درک می‌کنم، دنباله‌ای دیگر، "Dune: Messiah"، در مرحله پیش‌تولید است تا داستانی را ادامه دهد که هنوز پس از بیش از پنج ساعت زمان نمایش به نتیجه نرسیده است. بدانید که فیلم‌های "Dune" دور از کیفیت دیگر سه‌گانه‌های طولانی مانند "سرزمین میانه" و "شوالیه تاریکی" هستند، فیلم‌هایی که به طور قطع توجه بیننده را از ابتدا تا انتها حفظ می‌کنند. در عوض، "Dune" و "Dune: Part Two" بیشتر شبیه به پیشنهادات خسته‌کننده‌ای مانند "دروازه بهشت" (۱۹۸۰)، "ایشتار" (۱۹۸۷) و "تنِت" (۲۰۲۰) هستند تا هر چیزی از یک طبیعت واقعی حماسی. با این هیاهوی این یکی با احتیاط رفتار کنید و نگویید که هشدار داده نشده‌اید. این بهترین فیلم علمی تخیلی است که تاکنون ساخته شده است. به دنبال قسمت اول. این یکی از معدود فیلم‌هایی است که دیده‌ام و بعد از آن نمی‌نشینم و شروع به تجزیه و تحلیل آن نمی‌کنم. نمی‌توانم بگویم بی‌نقص است. اما هر نقصی که دارد به سادگی به فراموشی سپرده می‌شود. "دون" یک فرانچایز است که نیاز به دانش قبلی از داستان و شخصیت‌ها از سری کتاب‌ها یا اقتباس‌های قبلی دارد تا بتوان داستان پیچیده آن را به خوبی درک کرد. اگرچه فیلم طولانی و پر از دیالوگ است، اما با وجود کمبود صحنه‌های اکشن، می‌تواند داستانی جذاب را ارائه دهد. تیموتی شالامه در نقش خود درخشان است، اگرچه در برخی مواقع، شخصیت او ممکن است تحت‌الشعاع بازیگران دیگر قرار گیرد. اما شخصیت فلورنس پیو به نظر می‌رسد که هدف روشنی ندارد و به صورت متناوب در طول فیلم ظاهر می‌شود بدون اینکه نقش مشخصی داشته باشد. ربکا فرگوسن در نقش مادر، بازی فوق‌العاده‌ای ارائه می‌دهد و هر بار که روی پرده ظاهر می‌شود، توجه را جلب می‌کند. تعامل بین جاش برولین و دیو باوتیستا اشاره‌ای طنزآمیز به نقش‌های قبلی آنها دارد و عنصر سرگرم‌کننده‌ای به فیلم اضافه می‌کند. شخصیت زندهیا زمان بیشتری نسبت به قسمت قبلی روی پرده دارد، اما نقش او همچنان ثانویه به داستان اصلی باقی می‌ماند. بازی آستین باتلر جالب است، اما به دلیل دیالوگ‌های کم و نحوه بیان غیرمعمولش که یادآور "الویس شرور" است، تحت تأثیر قرار می‌گیرد. به عنوان یک قسمت میانی در یک سه‌گانه، "Dune Part 2" به عنوان پایه‌ای برای توسعه شخصیت و پیشرفت داستان عمل می‌کند. در حالی که ممکن است به اندازه‌ای که برخی بینندگان انتظار دارند پر از اکشن نباشد، اما زمینه را برای اوج مورد انتظار در فیلم نهایی این سری فراهم می‌کند. به‌طور کلی، "Dune Part 2" یک تماشای ارزشمند برای کسانی است که به این فرانچایز علاقه‌مندند و تجربه سینمایی غنی و جذابی را ارائه می‌دهد. با وعده قسمت سوم در افق، دنیای پیچیده "Dune" آماده است تا نتیجه رضایت‌بخشی برای داستان ارائه دهد.