فیلم The Dark Knight Rises 2012

به نظر من، این فیلم پایان شگفت‌انگیزی برای سه‌گانه بتمن نولان بود. شاید «شوالیه تاریکی برمی‌خیزد» ضعیف‌ترین فیلم از میان سه فیلم باشد، اما وقتی درباره چنین مقیاسی صحبت می‌کنیم، هنوز هم این فیلم یکی از بهترین‌هایی است که در چند سال اخیر مشاهده کرده‌ام. انتظار داشتم بتمن بیشتری ببینم (به‌ویژه با زمان نمایش ۲:۴۵) اما داستان سقوط بروس وین و گاتهام شهر خوب بود، هرچند...

به نظر من، این فیلم پایان شگفت‌انگیزی برای سه‌گانه بتمن نولان بود. شاید «شوالیه تاریکی برمی‌خیزد» ضعیف‌ترین فیلم از میان سه فیلم باشد، اما وقتی درباره چنین مقیاسی صحبت می‌کنیم، هنوز هم این فیلم یکی از بهترین‌هایی است که در چند سال اخیر مشاهده کرده‌ام. انتظار داشتم بتمن بیشتری ببینم (به‌ویژه با زمان نمایش ۲:۴۵) اما داستان سقوط بروس وین و گاتهام شهر خوب بود، هرچند که آن را شگفت‌انگیز نیافتم. این ممکن است یکی از انتقادات من باشد—فیلم طولانی بود اما شاید برای داستانی که به نظر می‌رسید واقعاً در حال روایت آن هستیم، کوتاه بود. مطمئن هستم که این داستان بزرگ می‌توانست به دو فیلم تقسیم شود. بازیگری، ویرایش، ریتم، موسیقی متن و تم کلی همانند سایر فیلم‌های کریستوفر نولان تقریباً نزدیک به کمال بودند. واقعاً این آقا می‌داند چطور فیلم بسازد! شما نیازی نیست که طرفدار بتمن باشید تا از این فیلم‌ها لذت ببرید و امیدوارم کسانی که این‌طور فکر می‌کنند، تجدید نظر کنند. این سه فیلم بدون شک، بهترین نمایش اسطوره‌های کمیک است که تا به حال بر روی پرده بزرگ روایت شده است. تقریباً بی‌نقص هستند. به شخصه فکر می‌کنم این فیلم در سطحی برابر با «شوالیه تاریکی» قرار دارد، اگر نه بهتر. در حالی که برخی فکر می‌کنند فیلم برای داستانش خیلی طولانی است، من این‌طور فکر نمی‌کنم. طول فیلم از برخی دیگر بیشتر است (اما احساس نمی‌شود)، و من دوست داشتم که فیلم زمانش را صرف کند تا عناصر بیشتری در آن گنجانده نشود - فکر می‌کنم این به پایان دراماتیک فیلم کمک کرد. در نهایت، آیا این فیلم را دوست داشته باشید به این بستگی دارد که آیا فیلم‌های کریستوفر نولان را دوست دارید و/یا از سری بتمن نولان لذت می‌برید یا خیر. فیلم فوق‌العاده‌ای است به نظر من. «شوالیه تاریکی برمی‌خیزد» یکی از بهترین فیلم‌هایی است که در سال ۲۰۱۲ منتشر شد. داستان شما را مجبور می‌کند بارها و بارها آن را تماشا کنید. همچنین یکی از بدترین شخصیت‌های منفی در هر فیلم، یعنی «بین» را دارد! بتمن هم مانند همیشه به خوبی بازی شده و بازیگران به خوبی انتخاب شده‌اند. فکر می‌کنم این فیلم بهترین بتمن است که به نور روز یا شب‌های تاریک آمده است. بی‌شک این فیلم یکی از بهترین فیلم‌های این دوره است. فیلم در هر چیزی که سعی می‌کند انجام دهد، کمبودی ندارد. روایت ساده‌ای با کارگردانی، بازیگری، موسیقی، فیلم‌برداری و ویژگی‌های فوق‌العاده دارد. کریستین بیل قطعاً سرگرم‌کننده است. شخصی که پشت صحنه است واقعاً هسته اصلی خالق فیلم است، بله! کارگردان کریستوفر نولان ❤. این فیلم البته با کیفیت فلسفی پر شده است و شامل قربانی‌های زیادی است. این فیلمی است که حتماً نباید از دست بدهید. به تماشای «شوالیه تاریکی» بروید. همین حالا بروید. اگرچه این فیلم به وضوح به اندازه پیشینی مشهورش فوق‌العاده نیست، اما این فقط به خاطر عملکرد فوق‌العاده و برنده جایزه اسکار هث لجر و شخصیت جوکر است که در ناخودآگاه جمعی ما به عنوان بزرگ‌ترین شرور تاریخ کمیک نقش بسته است (با لکس لوتر در رتبه‌ای بسیار دورتر). این فیلم هنوز هم یک اثر هنری است و یک پایان عالی برای بهترین سه‌گانه سینمایی ساخته شده است. هرچند کریستوفر نولان به عنوان کارگردان بسیار عالی است و «بین ستاره‌ای» نیز فیلم خوبی است، واقعاً نمی‌دانم آیا او هرگز می‌تواند کارش را در این سه فیلم بهتر کند یا نه. اما من، به شخصه، قطعاً منتظر کشف این موضوع هستم... در نهایت، اینجا پایان یک سه‌گانه و پایان یک دوره در دنیای بتمن از دیدگاه کریستوفر نولان است. و بچه‌ها، این پایان با صدای بلندی به نمایش درآمد... وقتی به سینما رفتم، در واقع مطمئن نبودم چه انتظاری داشته باشم. من «بتمن آغاز می‌کند» را دوست داشتم، اما به «شوالیه تاریکی» چندان توجهی نداشتم. بنابراین سوال بزرگ این بود که آیا «شوالیه تاریکی برمی‌خیزد» بیشتر شبیه اولی خواهد بود یا دومی؟ پاسخ: هیچ‌کدام. این قسمت سوم از سه‌گانه نولان به تنهایی بار خود را به دوش می‌کشد. با وجود اینکه هیچ نوع مقدمه یا عناوین آغازین وجود ندارد، واقعاً مقدمه‌های کافی وجود دارد (بخشی به خاطر صحنه افتتاحیه دیوانه‌وار). پایه‌گذاری داستانی مناسب و پر از اقدام به طرز کامل انجام شده است، به اندازه کافی توضیحات داده می‌شود در حالی که بیننده را مشتاق نگه می‌دارد تا بیشتر بداند. اما اگر فکر می‌کردید که نولان نمی‌تواند کارهای قبلی‌اش را پشت سر بگذارد، خوشحال خواهید شد که به اشتباه متقاعد شده‌اید. کریستین بیل به عنوان بتمن فوق‌العاده است. هرگز یک ابرقهرمان به این اندازه انسانی و آسیب‌پذیر نبوده است. وقتی که ماسک نامرئی بودن و ناشناسی او به آرامی شروع به فروریختن می‌کند، این مرد به دلایلش برای ادامه شخصیتش شک می‌کند و باید قبل از اینکه دیر شود، آن را بفهمد. زیرا کسی در حال آماده‌سازی برای نابودی او و گاتهام است و ممکن است او برای بتمن بیش از حد قوی باشد... این شخص کاراکتری به نام «بین» است. به عنوان یک شخصیت، بازیگر و عملکرد، باید بسیار سخت باشد که از جوکر هث لجر پیروی کند، که به راحتی یکی از بزرگ‌ترین شرورها بود که در پرده نقره‌ای ظاهر شد. اما امشب، تام هاردی به میدان آمد... و موفق شد. عملکرد او هیجان‌انگیز و در واقع ترسناک است، به این معنا که شما فقط نمی‌دانید که باید از این شخصیت بترسید، بلکه واقعاً آن را احساس می‌کنید. او احساسی از وحشت و ناراحتی را القا می‌کند که با بسیاری از شرورهای دیگر فیلم قابل مقایسه نیست. آنچه واقعاً درباره شخصیت او بیشتر دوست داشتم، این است که برخلاف «ترس»، که به تدریج به یک شرور تبدیل شد، و «جوکر»، که فقط یک دیوانه بود، بین واقعاً (به معنای واقعی کلمه) از شر متولد شده است. در جهنم متولد شده، همان‌طور که در فیلم گفته می‌شود. او یک انسان نیست، او یک موجود است. تجلی زنده و نفس‌کشنده‌ای از شر که نمی‌توان با آن استدلال کرد یا مذاکره کرد. عملکرد هاردی استادانه است. از آنجا که ماسک ترسناک او هرگز برداشته نمی‌شود، او، مانند تنها چند بازیگر پیش از او، باید بدون استفاده از هر گونه حالت چهره بازی کند، و صدایش ابزار اصلی اوست. شیوه بیان او (و صدای آن از طریق ماسک) به اندازه‌ای است که می‌تواند لرزشی در وجود شما ایجاد کند. این چیزی بیشتر از یک شرور دیگر از یک فیلم ابرقهرمانی است، این یک شخصیت است که به تازگی به جمع ۱۰ شرور بزرگ تاریخ سینما پیوسته است. حالا می‌دانم که این یک بیانیه جسورانه است، اما شما فقط به تماشای «شوالیه تاریکی برمی‌خیزد» بروید و به من ثابت کنید که اشتباه می‌کنم. من می‌گویم یک نکته منفی جزئی در این فیلم وجود دارد و آن انبوهی از شخصیت‌ها، هم جدید و هم قدیمی است. به جز شخصیت‌های آشنا، سه شخصیت جدید مهم معرفی شده‌اند. همچنین شخصیت‌های زیادی در حاشیه وجود دارند که ممکن است به اندازه کافی مهم به نظر نرسند، اما واقعاً مهم هستند و شما نیاز دارید که متمرکز بمانید. درک می‌کنم که شخصیت «جوزف گوردون-لوییت»، «بلک»، به‌طور خاص برای او نوشته شده زیرا نولان او را می‌خواست. و اگرچه به عنوان یک شخصیت به خوبی عمل می‌کند، اما به نظر می‌رسد که این به هزینه «گری اولدمن» بوده است. به عنوان یک پلیس، «لوییت» همه کارهایی را انجام می‌دهد که شخصیت «اولدمن» می‌توانست انجام دهد، اما بیشتر زمان روی صفحه‌اش را در بیمارستان می‌گذراند، تقریباً مانند اینکه می‌خواستند او را از صحنه خارج کنند، و این واقعاً خیلی بد است. حالا، من بسیار هیجان‌زده بودم که ببینم نولان با «زن گربه‌ای» چه کرده است، زیرا او یکی از شخصیت‌های مورد علاقه من در فیلم‌هاست. وقتی شنیدم که او قرار است توسط «آن هاتاوی» بازی شود، شک داشتم. فکر می‌کردم او به اندازه کافی قوی نیست تا این نقش را ایفا کند. اما باید بگویم، خانم هاتاوی کار نسبتاً خوبی انجام داد. او در واقع بسیار زیرک و فریبنده‌تر از آنچه فکر می‌کردم بود. اما برادران نولان در اینجا مرا ناامید کردند. زن گربه‌ای واقعاً زن گربه‌ای نیست، بلکه فقط یک دختر جذاب در یک لباس اسپندکس است که می‌تواند به شما ضربه بزند. حرکات او حتی به طور معمول هم شبیه گربه‌ها نیست... بنابراین این کمی ناامیدکننده بود. همچنین می‌خواهم به «مایکل کین» اشاره کنم. فکر می‌کنم عملکرد او در اینجا بسیار عمیق‌تر و بیشتر محور شخصیت نسبت به دو فیلم دیگر بود. در واقع، یک صحنه خاص وجود دارد، زمانی که او چیزی را به بروس اعتراف می‌کند، که تقریباً مرا به اشک انداخت. و این واقعاً بزرگ‌ترین قوت «شوالیه تاریکی برمی‌خیزد» است؛ برخلاف دو فیلم دیگر، این فیلم به مراتب بیشتر با احساسات واقعی انسانی سر و کار دارد و به ما نگاهی به آنچه واقعاً این شخصیت‌ها را، هم قهرمانان و هم شرورها، حرکت می‌دهد، می‌دهد. هرچند که دوست داشتم بیشتر درباره شخصیت‌ها صحبت کنم، اما محدودیت کلمات مرا از توضیح بیشتر در این باره منع می‌کند، بنابراین به موضوعات فنی می‌پردازم. و در آن بخش، واقعاً تقریباً همه چیز بی‌نقص بود. ریتم به خوبی متعادل بود و در طول این ۲ ساعت و نیم هیچ‌وقت خسته نشدم. صحنه‌های اکشن عالی با لحظات آرام‌تر متناوب بود و جلوه‌های ویژه واقعاً شگفت‌انگیز بودند. «هانس زیمر» دوباره یک موسیقی فوق‌العاده ارائه داد و دیالوگ‌هایی با کیفیت بالا وجود داشت. همچنین در مسیر: چند پیچش داستان عالی و دو cameo بسیار جالب... چند حفره داستانی وجود دارد، اما همه چیز دیگری به راحتی جبران می‌کند. به شدت «شوالیه تاریکی برمی‌خیزد» را توصیه می‌کنم. این یک پایان شایسته برای سه‌گانه است و فراتر از انتظارات من بود.