انیمیشن Avatar: The Last Airbender

این اثر به طرز شگفت‌انگیزی خوب و عالی است و هنوز بعد از تقریباً 20 سال خود را حفظ کرده است. انیمیشن آن همچنان غنی و تأثیرگذار است و به‌طرزی کامل با جلوه‌های صوتی هماهنگ شده است. حتی داستان و شوخی‌ها نیز همانند یک شراب خوب کهنه شده‌اند. اگر این اثر به طرز ضعیفی پیر شده بود و نیاز به تازه‌سازی داشت، منطقی بود که...

این اثر به طرز شگفت‌انگیزی خوب و عالی است و هنوز بعد از تقریباً 20 سال خود را حفظ کرده است. انیمیشن آن همچنان غنی و تأثیرگذار است و به‌طرزی کامل با جلوه‌های صوتی هماهنگ شده است. حتی داستان و شوخی‌ها نیز همانند یک شراب خوب کهنه شده‌اند. اگر این اثر به طرز ضعیفی پیر شده بود و نیاز به تازه‌سازی داشت، منطقی بود که آن را دوباره بسازند، اما چرا باید سعی کنیم کمال را تقلید کنیم؟ تنها بازسازی قابل قبولی که هنوز برای آن امید دارم، بازسازی یک‌به‌یک با انیمیشن با کیفیت بالاتر است، اما فکر نمی‌کنم صنعت به دنبال وفاداری به اثر اصلی با این همه بازسازی‌ها باشد. ای کاش آنها به فکر داستانی جدید در دنیای آواتار بودند، به‌جای تلاش برای بازگویی کمال با داستان آنگ. به‌تازگی نسخه جدید نتفلیکس را تماشا کردم و خوب بود، اما فقط باعث شد بخواهم دوباره این اثر را تماشا کنم! **خلاصه شخصیت‌ها:** شخصیت‌ها به‌خوبی توسعه یافته و پرورش یافته‌اند و ما تغییرات آنها را در طول سریال شاهد هستیم. آنگ یک شخصیت شگفت‌انگیز است و ما می‌بینیم که او با چالش‌های آواتار بودن دست‌وپنجه نرم می‌کند. هرچند او قدرتمندترین بِنِدر است، اما هنوز یک کودک است و این موضوع مشکلات زیادی ایجاد می‌کند. لحظات زیادی وجود دارد که آنگ فقط می‌خواهد خاطراتی از کودکی عادی بسازد. همچنین لحظاتی را می‌بینیم که او به‌عنوان آواتار درخشش واقعی دارد. همچنین تربیت او به‌عنوان یک راهب، تضاد بیشتری با نقش آواتار ایجاد می‌کند که با گذر زمان شخصیت و آرزوهای او را شکل می‌دهد و نقاط چالش‌برانگیز شگفت‌انگیزی برای او فراهم می‌کند. رابطه‌اش با کاتارا نیز شخصیت او را بسیار grounded کرده است. این یک جنبه انسانی‌تر از اوست، او هم مانند همه ما با چالش‌هایی روبروست. تلاش برای پیدا کردن کلمات و لحظات مناسب، و این یکی از راه‌های رشد و بلوغ آنگ به‌عنوان یک شخصیت است. کاتارا در طول سریال به یک آب‌بندر فوق‌العاده تبدیل می‌شود و دیدن رشد او از یک مبتدی به یک استاد بسیار شگفت‌انگیز بود. این احتمالاً بهترین نمایش از سفر مهارت شخصیت‌هاست. یکی دیگر از جنبه‌هایی که در شخصیت او دوست داشتم، اعتماد به نفس اوست که با پیشرفت سریال بیشتر می‌شود. حتی می‌توانم بگویم که در برخی مواقع بیش از حد اعتماد به نفس دارد، اما او در نهایت تعادل را پیدا می‌کند. مانند اکثر نوجوانان، او در کنترل احساساتش مشکل دارد و به‌طور کلی از دیدن سفر او به‌عنوان یک شخص بهتر لذت بردم. سوکا با پذیرش اینکه به‌عنوان یک غیر بِنِدر ضعیف نیست، شخصیتش را به‌خوبی نشان می‌دهد. در طول سریال، او خود را دست‌کم می‌گیرد، اما در فصل آخر واقعاً می‌بینیم که او به خود اعتماد بیشتری پیدا می‌کند. او می‌تواند به اندازه یک بِنِدر قوی و مفید باشد. رابطه او با سُکی به‌خصوص یکی از روابط موردعلاقه من در این سریال است. آنها به یکدیگر کمک کردند تا رشد کنند و بیاموزند و هر دو تحت فشار قرار گرفتند تا چیزی حیاتی در مورد شخصیتشان تغییر دهند. سوکا بالاخره متوجه می‌شود که دختران می‌توانند به اندازه پسران قوی باشند و سُکی تصمیم می‌گیرد که وقت آن است که به مردم در جنگ کمک کند. آنها نمی‌توانند برای همیشه از یکدیگر جدا بمانند و باید به همه کمک کنند نه فقط جزیره خودشان. توف یاد می‌گیرد که از درخواست کمک خجالت نکشد و به‌طور کلی یاد می‌گیرد که یک بازیکن تیمی باشد. من فکر می‌کنم توف یک نمای جالب از دنیای آواتار است، او نمی‌تواند ببیند اما این هرگز مانع او نشده است. او، همانطور که خودش می‌گوید، بزرگ‌ترین زمین‌بند است. در حالی که چیز زیادی برای گفتن ندارم، او برای سریال و داستان بسیار ارزشمند است. زوكو نیازی به معرفی ندارد. شخصیت او بیش از حدی که بتوانم شمارش کنم، مورد بحث و بررسی قرار گرفته است. با این حال، دیدن تغییر و رشد او به‌عنوان یک فرد همیشه شگفت‌انگیز است و هرگز نمی‌تواند از گریه کردن من جلوگیری کند. او از ابتدا "خالص" شرور نیست، او فقط در حال پیروی از یک راه اشتباه است. لحظات بزرگ و کوچک زیادی وجود دارد که زوكو را به‌طور قابل توجهی تغییر می‌دهد. ما او را در بسیاری از لحظات گیج می‌بینیم و من واقعاً این را دوست دارم زیرا او را به‌عنوان یک فرد عادی به تصویر می‌کشد. رابطه او با عمویش ایرو نیز بسیار دلنشین است. ایرو برای من شخصیت ویژه‌ای است. از کسی که می‌خواستم در زندگی‌ام باشد به کسی که می‌خواهم در زندگی‌ام باشم تبدیل شده است. او آرام، باهوش و می‌داند چه زمانی باید صحبت کند و کاری انجام دهد. ما همه آرزو داریم که عاقل باشیم، اما فقط تعداد کمی از ما به‌حدی عاقل هستیم که دیگران از ما بیاموزند. **ساخت دنیای آواتار:** دنیاى آواتار زیبایی برای کشف است. این دنیا تفاوت‌های بین هر یک از پادشاهی‌ها را برجسته می‌کند، اینکه فرهنگ‌های آنها چگونه متفاوت است و نقاط قوت و ضعف آنها ناشی از این تفاوت‌ها چه هستند. حیوانات ترکیبی از حیوانات دنیای واقعی هستند، بنابراین هم آشنا و هم متفاوت به نظر می‌رسند. حتی جغرافیای هر ناحیه متمایز است، فقط با نگاه کردن به یک تصویر می‌توانید متوجه شوید که در کجا هستید. جزئیات زیادی در سراسر سریال پراکنده شده است که یادگیری در مورد این دنیا و مردمش را لذت‌بخش می‌کند. نحوه تصویرسازی دنیا در سریال همچنین یکی از دلایل بزرگی است که احساس زنده بودن می‌کند. ما همیشه درباره برخی جاها یا شهرها می‌شنویم که شاید به آنها سر بزنیم یا نزنیم. به این ترتیب، سریال شما را کنجکاو نگه می‌دارد تا درباره دنیای آن و مردمش بیشتر بدانید. **انیمیشن/موسیقی متن:** من به هیچ وجه یک حرفه‌ای در این زمینه‌ها نیستم، اما اعتقاد دارم که هر دو به‌خوبی در سریال اجرا شده‌اند. انیمیشن دارای جزئیات زیادی است؛ وقتی به حرکات بدنی بِنِدرهای با سطوح مهارت مختلف نگاه می‌کنید، حرکات بدن آنها متفاوت است که این یک جزئیات واقعاً جالب است. انیمیشن ثابت است و در نمایش مبارزات بسیار خوب عمل می‌کند، شما احساس می‌کنید که آن ضربات و مشت‌ها را تجربه می‌کنید. به‌طور کلی، برای سریالی که در دهه 2000 منتشر شده است، انیمیشن آن در سطح بالایی قرار دارد. موسیقی متن نیز واقعاً خوب بود و احساسات سریال را به‌خوبی منتقل می‌کند. ملودی‌های به یاد ماندنی زیادی وجود دارد، مانند آهنگ ملت آتش. چیزهایی از این دست، موسیقی متن را به‌مراتب تأثیرگذارتر می‌کند. **در کل:** من این سریال را به همه توصیه می‌کنم؛ این اثر همه چیزهایی را که می‌خواهید در خود دارد. نیمه اول فصل اول ممکن است کمی کند باشد، اما به‌سرعت پیشرفت می‌کند. تماشای آن در یک نشسته یا یک آخر هفته دشوار خواهد بود.