فیلم The Lord of the Rings: The Two Towers 2002

پیتر جکسون همواره تأکید کرده است که «دو برج» "اکت دوم" از پروژه حماسی‌اش است و شاید عظمت واقعی این بخش میانه تنها زمانی مشخص شود که در زمینه‌ای مناسب دیده شود. با این حال، به عنوان یک فیلم مستقل، «دو برج» به اندازه «شکاف» خوب نیست. (و در واقع، به عمق روابط یا گسترش جهان در همان شیوه‌ای که «امپراتوری ضربه می‌زند» پرداخت نمی‌کند.)...

پیتر جکسون همواره تأکید کرده است که «دو برج» "اکت دوم" از پروژه حماسی‌اش است و شاید عظمت واقعی این بخش میانه تنها زمانی مشخص شود که در زمینه‌ای مناسب دیده شود. با این حال، به عنوان یک فیلم مستقل، «دو برج» به اندازه «شکاف» خوب نیست. (و در واقع، به عمق روابط یا گسترش جهان در همان شیوه‌ای که «امپراتوری ضربه می‌زند» پرداخت نمی‌کند.) این که هنوز هم شایسته پنج ستاره کامل است، فقط نشان‌دهنده‌ی استاندارد بالایی است که تعیین شده است. فیلم از جایی که «شکاف» رها شده، شروع می‌شود و به مراتب تاریک‌تر است. فرویدو (ود) تحت تأثیر حلقه قرار می‌گیرد و دچار توهمات ترسناک می‌شود، در حالی که سارومان (کریستوفر لی) هرج و مرج بیشتری به بار می‌آورد. همچنین، در این قسمت برای اولین بار جاسوس سارومان، زبان‌زخمی (برد دوریف) و گولوم پیچیده، ترکیبی فوق‌العاده از ترفندهای کامپیوتری و صداهای خشن اندی سرکیس، معرفی می‌شوند. شخصیت‌های جدید دیگری نیز وارد داستان می‌شوند، از جمله فارامیر (دیوید ونهم)، برادر ناراحت بورویر و ایوین (می‌رندا اتو) که بیشتر وقتش را به آرزوهای خود برای آراگورن (مورتنسن) می‌گذرانَد. سرانجام، پیچیدگی‌های داستانی بیشتر قابل فهم می‌شوند و عمل را برای فینال آینده، «بازگشت پادشاه» آماده می‌کنند. همان‌طور که انتظار می‌رود، این فیلم بسیار دیدنی است - از صحنه آغازین که فرویدو را در خواب‌هایش درباره مرگ گندالف می‌بیند، تا نبرد هیجان‌انگیز هلمز دیپ که واقعاً نفس‌گیر است. اما جکسون به طرز هوشمندانه‌ای صحنه‌های پر سر و صدا را با لحظات عاطفی متعادل می‌کند - روستاییان ناامید که مجبور به ترک روستاهایشان می‌شوند، رابطه پرمشکل آراگورن و آروین و البته بازگشت گندالف (سر ایان مک‌کلن، همیشه بی‌نظیر)، که یکی از تصاویر قدرتمند و به یادماندنی فیلم است و ممکن است هواداران حلقه را کمی احساساتی کند. با این حال، کسانی که هنوز بر این باورند که این سه‌گانه فراتر از نقد است، ممکن است با «دو برج» نظراتشان به چالش کشیده شود. این فیلم به اندازه فیلم اول طولانی است، اما قهرمانان را به پیروزی نهایی نزدیک‌تر نمی‌کند. و در حالی که فیلم اول تنوع عاطفی خود را از روشنایی شایر به اوج تاریکش توسعه می‌دهد، دنباله بیشتر یک‌نواخت است، هم از نظر بصری و هم از نظر محتوا. این موضوع به ویژه در تلاش حلقه‌دار که گولوم را به گروه اضافه می‌کند، صادق است، اما بیشتر از دیگر داستان‌ها از برش‌های متقاطع رنج می‌برد و با یک سخنرانی تقریباً یکسان از سم به پایان می‌رسد که اوج «شکاف» را تشکیل می‌دهد. البته، با توجه به طبیعت مواد داستان و تمایل جکسون به وفاداری، این همه قابل درک است. و وقتی که همه ما در هلمز دیپ تحت محاصره قرار می‌گیریم، بعید است که کسی به خطوط داستانی اهمیت دهد: مانند گولوم، این واقعاً شگفت‌انگیز و ذهن‌انگیز است، چیزی که هرگز دیده نشده است. نتیجه‌گیری - ممکن است هیجان اولیه و شکل درام طبیعی «شکاف» را نداشته باشد، اما این فیلم هم خنده‌دارتر و هم تاریک‌تر از فیلم اول است و قطعاً بیشتر از آن پر از اکشن است. یک جزء ضروری از آنچه اکنون به یکی از بهترین فرنچایزهای فیلم در تمام اعصار تبدیل می‌شود. 5/5 - کارولین وستبروک، مجله امپایر این فیلم که در سال 2002 منتشر شد و به کارگردانی پیتر جکسون ساخته شده، «ارباب حلقه‌ها: دو برج» دومین قسمت از سه‌گانه فانتزی محبوب جی. آر. آر. تالکین درباره ماجراجویی‌ها در سرزمین میانه را اقتباس می‌کند. «شکاف» باقی‌مانده در فیلم اول به سه گروه کوچک تقسیم شده است: هابیت‌ها، فرویدو و سم (الیجاه وود و شان آستین) با گولوم دیوانه (اندی سرکیس) به سوی موردور سفر می‌کنند، اما توسط فارامیر (دیوید ونهم)، برادر بورویر متوفی، دستگیر می‌شوند. آراگورن (ویگو مورتنسن)، لگولاس الف (اورلاندو بلوم) و گیملی کوتوله (جان ریس-دیویس) با شاه تئودن (برنارد هیل) که زیر تسلط سارومان (کریستوفر لی) و دستیار زیرک او، گریم زبان‌زخمی (برد دوریف) قرار گرفته، دیدار می‌کنند. در همین حال، هابیت‌ها، پیپین و مری (بیلی بویید و دومینیک موناگان) سعی می‌کنند کمک موجودات درختی بزرگ را جلب کنند. گندالف نیز در اینجا حضور دارد (ایان مک‌کلن). این داستان‌ها در نبرد بزرگ در هلمز دیپ در ساعت سوم به اوج خود می‌رسند. این فیلم سه‌ساعته فانتزی/ماجراجویی از نظر جذابیت ابتدایی از فیلم اول بهتر شروع می‌شود، که از پروالوگ طولانی و پیچیده (که در بیشتر موارد غیرضروری بود) رنج می‌برد. مانند آن فیلم، شخصیت‌ها رنگارنگ هستند، داستان تخیلی است، اکشن‌های خشن به همراه لحظات آرام وجود دارد و همه چیز به خوبی دیده و شنیده می‌شود. متأسفانه، پس از عمل اول، جکسون به استفاده بیش از حد از CGI می‌پردازد (استفاده بیش از حد از CGI به همراه جلوه‌های بصری گیج‌کننده مربوطه). فیلم اول نیز این کار را کرده بود، اما در این فیلم به مراتب بیشتر شده و بنابراین کمتر از عکاسی شگفت‌انگیز نیوزیلند (یعنی جنگل‌ها، کوه‌ها، رودخانه‌ها و غیره) بهره‌مند می‌شود. اگر CGI کارتون‌مانند مورد علاقه شماست، احتمالاً این قسمت را بیشتر از من پسند خواهید کرد. مشکلات دیگری نیز وجود دارد: در حالی که شخصیت‌ها تخیلی هستند، اما همچنین سطحی و نسبتاً کسل‌کننده‌اند، حداقل برای بزرگسالانی که به عمق بیشتری برای حفظ علاقه خود نیاز دارند. همچنین، داستان گسترده (و بیراهه) با شخصیت‌های متعدد و نام‌های سخت به یاد ماندنی، تمایل به بی‌توجهی دارد. هرگز به اندازه کافی مجذوب شخصیت‌ها و علت‌هایشان نشدم، هرچند طرفداران دو آتشه تالکین ممکن است باشند. مشکل دیگری عدم وجود شخصیت‌های زن برجسته است. ما می‌توانیم می‌رندا اتو را به عنوان ایوین، خواهرزاده تئودن ببینیم که عاشق آراگورن نجیب می‌شود و این تقریباً تمام است، به جز حضور کوتاه لیو تایلر به عنوان آروین و کیت بلانشت به عنوان گالادریل. «میتیکا: جستجویی برای قهرمانان» (2014) کمتر از 100,000 دلار هزینه ساخت داشت که تنها بخشی از 94 میلیون دلاری است که برای ساخت این بلاک‌باستر هزینه شده و فیلمسازان می‌دانستند که باید چند شخصیت زن برجسته به عنوان شخصیت‌های کلیدی در داستان گنجانده شوند. با وجود این نقاط ضعف، «دو برج» یک تلاش بسیار جاه‌طلبانه بود و برای طرفداران فانتزی/ماجراجویی که فیلم اول را دوست داشتند، ضروری است. این فیلم 2 ساعت و 59 دقیقه طول دارد و در نیوزیلند فیلمبرداری شده است. امتیاز: B-/C+ هنوز هم احتمالاً مورد علاقه من از میان سه فیلم است، در حالی که این فیلم بسیار ساده‌تر و بیشتر بر اکشن متمرکز است و توسعه کمتری نسبت به «شکاف» و «بازگشت پادشاه» دارد، من همیشه این یکی را با نبرد هلمز دیپ واقعاً سرگرم‌کننده می‌یابم. **4.5/5** ممکن است به اندازه فیلم اول از آن لذت نبرده باشم، اما «ارباب حلقه‌ها: دو برج» هنوز هم بدون شک فیلم فوق‌العاده‌ای است. از نظر بصری هنوز هم فوق‌العاده به نظر می‌رسد، واقعاً از ظاهر این فیلم‌ها تا به حال لذت برده‌ام. داستان اصلی جذاب و بسیار جالب است، در حالی که چیزهایی مانند لباس‌ها و غیره در سطح بالایی باقی مانده‌اند. همچنین اکشن عالی وجود دارد، از جمله برخی صحنه‌های نبرد قابل توجه. با این حال، چند نکته وجود دارد که من کمتر دوست داشتم - هنوز هم در مقیاس کلی بسیار خوب است، اما فقط نسبت به انتشار 2001. من احساس می‌کنم ریتم در بعضی لحظات کمی نامناسب است، در حالی که چند نفر از بازیگران جدید به من متصل نشدند - به عنوان مثال، برنارد هیل. در حالی که داستان جانبی با بیلی بویید و دومینیک موناگان اصلاً برای من جذاب نبود... آن‌ها زمان زیادی از فیلم را صرف راه‌رفتن در جنگل می‌کنند. الیجاه وود با این حال خوب است. از دیدن سفر فرویدو و سم (شان آستین) لذت بردم. اندی سرکیس نیز زمان بیشتری در کنار این دو به عنوان گولوم دارد، که قطعاً یک نکته مثبت بزرگ است - شخصیتی جالب! هر صحنه‌ای که این سه نفر در آن حضور داشته باشند = فوق‌العاده. به طور کلی، همان‌طور که ذکر شد، هنوز هم یک فیلم عالی است. فیلمی بسیار شایسته برای دنبال کردن «ارباب حلقه‌ها: یکتای حلقه»، با وجود چند «مشکل» که با آن دارم. یک داستان میانی شگفت‌انگیز از این سه‌گانه. دنیا پر از هابیت‌ها، الف‌ها، کوتوله‌ها و دیگران، گروهی از نه موجود را پیدا می‌کند که برای رفتن به مسیرهای مختلف از هم جدا شده‌اند. یکی مرده است. دو نفر توسط اورک‌ها دستگیر شده‌اند. یک نفر مرده فرض می‌شود اما در شکلی قوی‌تر برمی‌گردد. سه نفر به جنگ می‌روند. دو نفر دیگر تمرکز این داستان می‌شوند. هابیت‌ها، فرویدو و سم‌وایز، یک حلقه جادویی را به سرزمین شیطان و موجوداتش می‌برند و یک راهنما، گولوم زار و بیچاره، برای کمک به آن‌ها پیدا می‌کنند. در همین حال، سه نفری که به جنگ می‌روند با جذاب‌ترین و چند بعدی‌ترین شخصیت، شاه تئودن، ملاقات کرده و به او در برابر حمله اورک‌ها و اوروک‌های های کمک می‌کنند. زیرplots زیادی وجود دارد که این اثر را به عنوان یک قطعه متصل به فیلم اول و سوم به طرز غیرمعمولی خوب می‌کند. پس از اینکه فیلم اول را به طرز باشکوهی، اگرچه گاهی اوقات کمی بیش از حد جدی، صحنه‌سازی و شخصیت‌ها را معرفی کرد، پیتر جکسون اکنون به طرز هوشمندانه‌ای ادامه داستان را در هم می‌آمیزد، در حالی که «فرویدو» (الیجاه وود) و «سم» (شان آستین) تالس‌مان شیطانی خود را به سمت «کوه آتش» می‌برند - در راه با «گولوم» (اندی سرکیس فوق‌العاده) غیرقابل اعتماد مواجه می‌شوند - تا آن را نابود کنند. در همین حال، «گندالف»، «آراگورن»، «گیملی» و «لگولاس» باید «پیپ» و «مری» را پیدا کرده و از تسخیر «رُهان» توسط هجوم «سارومان» جلوگیری کنند. این قطعاً مورد علاقه من از هر یک از تولیدات وینگ‌نات است - درام جذاب و هیجان‌انگیز است و بازی‌های همه واقعاً شما را به خطر در جستجوی قهرمانان می‌کشاند. تخیل نویسنده اکنون به طور کامل در حال حرکت است و خطوط نبرد به وضوح ترسیم شده است - حتی گل و لای به نظر می‌رسد که طرفی را گرفته است؛ درختان قطعاً اینگونه هستند! CGI در این فیلم کمتر مؤثر است؛ به ویژه زمانی که در برابر نماهای نزدیک و صحنه‌های «درخت‌سخنگو» استفاده می‌شود که به طرز عجیبی ساکن و استریل به نظر می‌رسد، اما محاصره و صحنه‌های نبرد در «هلمز دیپ»، برخی لحظات تأثیرگذار دوستی بین الف و دوست کوتوله‌اش و دوباره همراهی فوق‌العاده هاوارد شور، این فیلم را برای من به یکی از بهترین فیلم‌های ماجرایی تاریخ تبدیل می‌کند. نسخه کارگردان - با مدت زمان کم 235 دقیقه - بر روی پرده بزرگ به سرعت گذشت و همه چیز را برای یک فینال جذاب در «بازگشت پادشاه» آماده کرد.