فیلم The Matrix 1999

"ماتریکس" نمونه‌ای عالی از فیلمی است که برای همیشه یا حداقل برای مدت طولانی در یادها خواهد ماند. داستان و مفهوم آن فراتر از تصور است. کیانو ریوز نقش خود را با درخشش کامل ایفا می‌کند، بازیگران به خوبی انتخاب شده‌اند و جلوه‌های ویژه آن هنوز هم شگفت‌انگیز است. به‌طور کلی، یکی از بهترین فیلم‌های تاریخ سینماست. تصور کنید که آیا تمام آنچه که به عنوان...

"ماتریکس" نمونه‌ای عالی از فیلمی است که برای همیشه یا حداقل برای مدت طولانی در یادها خواهد ماند. داستان و مفهوم آن فراتر از تصور است. کیانو ریوز نقش خود را با درخشش کامل ایفا می‌کند، بازیگران به خوبی انتخاب شده‌اند و جلوه‌های ویژه آن هنوز هم شگفت‌انگیز است. به‌طور کلی، یکی از بهترین فیلم‌های تاریخ سینماست. تصور کنید که آیا تمام آنچه که به عنوان واقعیت می‌شناسیم، در واقع واقعیت مجازی باشد؟ واقعیت خود یک دیستوپیای ویران شده است که تحت کنترل هوش مصنوعی تکنوکرات قرار دارد و بشریت در میلیاردها تانک پر از ماده ژله‌ای زندگی می‌کند - فقط باتری‌هایی برای دنیای ماشین‌ها - که از طریق یک کابل بزرگ به پشت سر ما متصل شده‌اند. و اگر گروهی از شورشیان شبه‌روحانی به ماتریکس نفوذ کنند تا هدفشان را که خراب کردن سیستم اصلی و نجات انسان‌ها از جهنم ناشناخته‌شان است، محقق سازند؟ و آیا کیانو ریوز پیامبر آن‌ها نیست؟ آنچه به نظر می‌رسد یک خیال عجیب و غریب است، در واقع یک قطعه شگفت‌انگیز از علم تخیلی است. برادران واچوفسکی (اندی و لاری) به‌طور همزمان تعدادی شاهکار را ارائه می‌دهند. با الهام از بازی‌های ویدئویی، آن‌ها نوار گرانج نوآر "بلید رانر"، انرژی‌های هیپرکینتیک چوب‌زنی، ابزار جان وو و زیرمتن‌های معنوی بزرگ را با فلسفه سایبرپانک ویلیام گیبسون ترکیب کرده و زیبایی‌شناسی جدیدی برای هزاره تولید کرده‌اند که با ضرب آهنگ تند تکنو به حرکت درآمده است. و این واقعاً سرگرم‌کننده است. کلید موفقیت این فیلم تکنیک "فلومو" است، فرآیندی که از انیمیشن ژاپنی نشأت گرفته و به اشیاء در حال حرکت ظاهری ثابت می‌دهد در حالی که دوربین به طرز شگفت‌انگیزی دور آن می‌چرخد. این تکنیک به عمل (از جمله صحنه‌های کنگ‌فو که ریوز و گروهش ماه‌ها برای کامل کردن آن‌ها تلاش کردند) آزادی می‌دهد تا به ارتفاعات بصری سوررئال دست یابد. این فیلم به‌طور فوری ژانر سایبرپانک را احیا کرد و ریوز را از دوران افولش به اوج بازگرداند. با وجود داستان دیوانه‌وارش، "ماتریکس" فوق‌العاده است. بله، موریس فیشبرن به عنوان رهبر شورشیان، بیشترین بار را از نظر متن بر دوش دارد و ریوز، با ظرافتی که در نقش توماس "نئو" اندرسون، هکر و امید بشریت ایفا می‌کند، بیشتر در حال گیج‌زدگی است. اما این فیلم از جذابیت ظاهری او بهره می‌برد. همچنین کارگردانی فوق‌العاده‌ای از کری آن ماس که ترکیبی از هوش خونسرد و شادابی را به نمایش می‌گذارد، وجود دارد. در نهایت، "ماتریکس" تجربه‌ای خالص است؛ مدت‌هاست که تماشاگران از سالن سینما بیرون نمی‌آیند مگر اینکه به وضوح با حس هیجان کشف فیلمی پر از احساسات و جذابیت روبرو شوند. برادران واچوفسکی نوع جدیدی از سینما را به تصویر کشیدند که به لحاظ تکنیکی شگفت‌انگیز و سبک آن با محتوا به طرز عالی ترکیب شده است. این فیلم به طور کامل چشم‌انداز جلوه‌های ویژه، جهان‌سازی و فیلم‌برداری را تغییر داد و خود را به عنوان یکی از نوآورترین فیلم‌های تاریخ سینما تثبیت کرد.