فیلم Stand by Me 1986

فیلم مورد علاقه من در تمام دوران‌ها! مانند گوردی، من هم پسری خجالتی و حساس بودم که نویسنده بودم و هنوز هم هستم. خیلی‌ها به من گفتند که در این کار استعداد دارم. همچنین دوستانی مانند کریس داشتم که در ظاهر سخت بودند، اما درونشان مهربان بودند و با افرادی مانند ورن، تدی و دنی هم آشنا هستم :) موسیقی زیبا، بازیگری فوق‌العاده و حقیقتی...

فیلم مورد علاقه من در تمام دوران‌ها! مانند گوردی، من هم پسری خجالتی و حساس بودم که نویسنده بودم و هنوز هم هستم. خیلی‌ها به من گفتند که در این کار استعداد دارم. همچنین دوستانی مانند کریس داشتم که در ظاهر سخت بودند، اما درونشان مهربان بودند و با افرادی مانند ورن، تدی و دنی هم آشنا هستم :) موسیقی زیبا، بازیگری فوق‌العاده و حقیقتی درباره بزرگ شدن که امروز هم به اندازه دهه‌ی ۸۰ و ۵۰ مرتبط است :) <3 این فیلم درباره‌ی بچه‌ها در دهه‌ی ۸۰ است، اما فکر نکنید مانند سایر فیلم‌هاست؛ این یک اقتباس از استیون کینگ است. این فیلم برای بچه‌ها نیست - مگر اینکه بخواهید آنها را دچار آسیب کنید. بزرگ شدن با بهایی بالا، چیزی است که این فیلم را ویژه می‌کند. امتیاز من: ۸.۲ از ۱۰.۰ / A در نمره من. **فیلم خوبی درباره ارزش دوستی و همراهی.** این یکی از آن فیلم‌هاست که به خاطر آنچه نشان می‌دهد و به ما می‌گوید، و همچنین به خاطر خاطرات عاطفی که در ما بیدار می‌کند، دوست‌داشتنی می‌شود. ارزش دوستی‌ها موضوعی بسیار رایج در سینماست، اما شاید این یکی از پارادایماتیک‌ترین و به یادماندنی‌ترین فیلم‌ها باشد. بر اساس کتابی از استیون کینگ، داستان ساده است: چهار دوست جوان دور هم جمع می‌شوند تا جسد پسری که ناپدید شده را پیدا کنند و سفری طولانی را پیاده‌روی می‌کنند که مملو از موانع و مشکلات است و دوستی و اتحاد گروه را آزمایش می‌کند. موضوع خود به خود اهمیت چندانی ندارد، هیچ‌کس به پسر مرده اهمیت نمی‌دهد. آنچه مهم است، سفر چهار پسر و نحوه‌ی عبور از مشکلات است، در حالی که تفاوت‌هایشان را فراموش می‌کنند. هر یک از آنها داستان غم‌انگیز خود را دارد: خانواده‌های شکسته، خشونت خانگی و از دست دادن‌های خانوادگی دراماتیک. در کل، هیچ‌یک از آنها پسری نیستند که با قاشق نقره‌ای به دنیا آمده باشند. و فیلم این موضوع را به خوبی بررسی می‌کند، با دیالوگ‌های الهام‌بخش و موقعیت‌های کاملاً باورپذیر. راب راینر کارگردان بسیار موثری است که به خوبی می‌داند چه می‌خواهد. یکی از نقاط قوت او انتخاب لوکیشن‌ها، طراحی صحنه‌ها و بازسازی دوره (فیلم در اواخر دهه ۵۰ میلادی و در اوج "رویای آمریکایی" پس از جنگ جهانی دوم رخ می‌دهد) است. کارگردان واقعاً توانسته ما را به گذشته منتقل کند و مکان‌های طراحی شده و قابل باور را به نمایش بگذارد. انتخاب بازیگران برای چهار شخصیت اصلی نیز بسیار ارزشمند است. علاوه بر اینکه از نظر سن و ظاهر بسیار مناسب بودند، کوری فلدمن، جری اوکانل، ریور فینیکس و ویل ویتون بسیار بااستعداد هستند و بهترین تلاش خود را برای شخصیت‌هایشان انجام می‌دهند. بدون تلاش این چهار جوان، فیلم این قدرت را نداشت. در سطح فنی، فیلم به خاطر فیلم‌برداری خوب، طراحی صحنه‌ها، لباس‌ها و وسایل، انتخاب اتومبیل‌های دوره و موسیقی متن عالی که شامل برخی از ملودی‌های نمادین آن زمان است، برجسته است. 'Stand by Me' بدون شک یک فیلم دهه ۸۰ است - و فیلم خوبی هم هست. بازیگران کودک واقعاً از نظر اجرا آن‌قدرها عالی نیستند، اما دوست‌داشتنی و دارای دوستی قابل باور هستند که آنها را در یک سفر جاده‌ای قابل مشاهده می‌کند. تنها جوانی که در صفحه نمایش به یادم مانده کوری فلدمن است، ولی حالا می‌بینم جری اوکانل هم در اینجا حضور دارد - غیرقابل شناسایی! کیفر ساترلند و جان کیوسک نیز در اینجا هستند. همان‌طور که در بالا ذکر شد، بازیگران خوب هستند اما به عنوان یک گروه بهترین عملکرد را دارند. من در تمام مدت تعجب می‌کردم که آیا آنها واقعاً در جایی از آهنگ فوق‌العاده بن ای. کینگ استفاده خواهند کرد یا نه، بنابراین می‌توانید تصور کنید که از شنیدن آن چند نت اول در پایان چقدر خوشحال شدم. پایان مناسبی برای فیلمی که عموی من مدتی است به من توصیه کرده - به وضوح یک فیلم محبوب نسل‌ها. اکنون می‌فهمم.