فیلم Come and See 1985

این فیلم به‌راستی ضدویروسی کامل برای رویکرد هالیوود به فیلم‌های جنگی است. این اثر تاریک، زجرآور و نفرت‌انگیز است - و همه این‌ها به شیوه‌ای سینماتوگرافی عمدی و عالی ارائه شده است. داستان حول شخصیت جوانی به نام "فلیورا" (با بازی فوق‌العاده الکسی کراوچنکو) می‌چرخد که به‌زور از مزرعه خانوادگی‌اش در بلاروس توسط نیروهای نازی اشغال‌گر ربوده می‌شود (به همراه هر آنچه که قابل خوردن...

این فیلم به‌راستی ضدویروسی کامل برای رویکرد هالیوود به فیلم‌های جنگی است. این اثر تاریک، زجرآور و نفرت‌انگیز است - و همه این‌ها به شیوه‌ای سینماتوگرافی عمدی و عالی ارائه شده است. داستان حول شخصیت جوانی به نام "فلیورا" (با بازی فوق‌العاده الکسی کراوچنکو) می‌چرخد که به‌زور از مزرعه خانوادگی‌اش در بلاروس توسط نیروهای نازی اشغال‌گر ربوده می‌شود (به همراه هر آنچه که قابل خوردن است). پس از این، داستان به دنبال این جوان می‌رود که چگونه از دست اسیرکنندگانش فرار می‌کند، یک تفنگ قدیمی پیدا می‌کند و تصمیم می‌گیرد به کمونیست‌هایی بپیوندد که در حال مبارزه با دشمنی سنگین‌armed هستند. آنچه در اینجا واقعاً تأثیرگذار است، سادگی تولید فیلم است. هیچ جلوه ویژه‌ای وجود ندارد و از CGI برای ایجاد صحنه‌های شلوغ استفاده نمی‌شود - این فیلم ساده‌ترین داستان‌ها را به شیوه‌ای واقعاً خشن و گاه بسیار تأثیرگذار روایت می‌کند. بی‌رحمی انسان نسبت به انسان و همه‌ی آن‌ها به‌صورت بزرگ‌نمایی شده، ارتشی مهاجم را به تصویر می‌کشد که تقریباً هیچ نشانه‌ای از انسانیت ندارد. تجربیات این جوان واقعاً وحشتناک است، اما ارائه آن به‌خصوص گرافیکی نیست - هرچند که برای افراد حساس مناسب نیست. ما آنچه در حال وقوع است را می‌بینیم، اما الم کلیموف فضایی برای تخیل ما باقی می‌گذارد تا اگر ممکن باشد، زشتی واقعی جنگ، قتل‌های تصادفی و ویرانی را بیشتر درک کنیم. به‌ویژه اینکه فاتحان هیچ ایده‌ای از کارهایی که انجام می‌دهند یا چرا انجام می‌دهند ندارند - این فیلم به‌نوعی آن‌ها را به ویژگی‌های وحشی‌ترین حیوانات تشبیه می‌کند که از رژیم شکنجه و شرارت خود لذت می‌برند. پایان فیلم تا حدی حس تأیید و تلافی را به همراه دارد - اما به طرز عجیبی، رضایت‌بخش نیست. خستگی عاطفی بیننده به‌وجود آمده و سرنوشت واقعی این زورگویان یونیفرم‌پوش به‌طور عادلانه، اما به‌طرز عجیبی ناکافی است. فیلم با ریتمی آرام پیش می‌رود و می‌توان آن را نوعی روزنامه ویدیویی تصور کرد که در آن "فلیورا" با افرادی که ملاقات می‌کند آشنا می‌شود و از آن‌ها پنهان می‌شود و ما با ترس‌ها و خطرات او در مسیر همراه می‌شویم. این فیلم واقعاً ارزش دیدن دارد اما تماشای آن آسان نیست.