فیلم Indiana Jones and the Raiders of the Lost Ark 1981

**پیشگامان یک هنر فراموش‌شده** جیمز کامرون و جوس ویدون به عنوان بزرگ‌ترین سازندگان فیلم‌های باکس آفیس شناخته می‌شوند. آن‌ها استادان بلاغت سینمایی هستند. موقعیت‌های دراماتیک و دیالوگ‌های کنترل‌شده با دقت بسیار طراحی شده‌اند. کامرون احتمالاً می‌توانست آثار بیشتری خلق کند اگر نه به خاطر پیام‌های صادقانه و ساده‌اش (بد بودن ثروت؛ خوب بودن طبیعت). هر سه فیلم (_تایتانیک_، _آواتار_، _انتقام‌جویان_) به آرامی پیش می‌روند و ناگهان...

**پیشگامان یک هنر فراموش‌شده** جیمز کامرون و جوس ویدون به عنوان بزرگ‌ترین سازندگان فیلم‌های باکس آفیس شناخته می‌شوند. آن‌ها استادان بلاغت سینمایی هستند. موقعیت‌های دراماتیک و دیالوگ‌های کنترل‌شده با دقت بسیار طراحی شده‌اند. کامرون احتمالاً می‌توانست آثار بیشتری خلق کند اگر نه به خاطر پیام‌های صادقانه و ساده‌اش (بد بودن ثروت؛ خوب بودن طبیعت). هر سه فیلم (_تایتانیک_، _آواتار_، _انتقام‌جویان_) به آرامی پیش می‌روند و ناگهان به شکلی شگفت‌انگیز اوج می‌گیرند. اما هیچ‌کس به اندازه استیون اسپیلبرگ توانایی جذب و فریب تماشاگران را ندارد. او به‌طور قطع ماهرترین دست‌اندرکار در زمینه عمل و ملودرام بود. او خالق بلاک‌باسترهای تابستانی و نمایش‌های مناسب برای همه سنین و ملت‌ها بود. در بهترین حالت خود، او هدیه‌ای برای زنده کردن و تحقق آن شگفتی کودکانه و غیرقابل‌مقاومت داشت. اگر _مهاجمان صندوق گمشده_ (نه دنباله‌ها... نه حتی آن یکی که پدر و پسر است) امروز درست به همان شیوه ساخته می‌شد، خوب، شاید با ۳D و CGI به‌روز شده، قطعاً در صدر جدول باکس آفیس قرار می‌گرفت. این در واقع نخستین فیلم کمیک‌بوکی است که یک کمیک‌بوک نیست (استاد با عینک و رفتار آرام در روز و قهرمان اکشن با چماق در تعطیلات). _مهاجمان صندوق گمشده_ (نخستین و تنها) به‌جرأت بزرگ‌ترین فیلم ماجراجویی است که تاکنون ساخته شده است. و ما، تماشاگران مطیع و سرسپرده این هنر، به آن عشق می‌ورزیدیم. ما می‌خواستیم اسپیلبرگ و ایندی ما را درگیر کنند و کاملاً ما را تحت تأثیر قرار دهند. ما به دستکاری‌های احساسی و تله‌های مصنوعی توجهی نکردیم زیرا تماشای آن یک لذت خالص بود، یک هدیه از تولید لوکاس. هریسون فورد برای بازی در این نقش به دنیا آمده بود، درست مانند اینکه استیون برای کارگردانی آن به دنیا آمده بود. واقعاً تاسف‌بار است که آن‌ها مجبور شدند دنباله‌های ضعیف و برند شده‌ای را بسازند که در حالی که پول زیادی به دست آوردند، درخشش نمونه بی‌نظیر را کمرنگ کردند. ایندیانا جونز قهرمان اکشن ایده‌آل و بی‌اعتمادی بود که در مأموریتی خودخواهانه شرکت داشت. ماجراجویی که با چماق می‌چرخید، کامیون‌ها را کنترل می‌کرد، با شمشیر می‌جنگید و با نازی‌ها درگیر می‌شد و تنها با عشق سرسخت و جسور خود هم‌تراز بود، دختری که می‌توانست هر مردی را در میخانه شکست دهد. به بزرگ‌ترین لورنس کاسدان به عنوان نویسنده این ماجراجویی شگفت‌انگیز، اعتبار کافی داده نشده است. فیلمنامه نزدیک به کمال است. حتی یک صحنه توضیحی پر از دیالوگ (تاریخ‌های مسموم) نیز با عنصر تنش‌آمیز آمیخته شده است. بله، داستان کاملاً خیالی بود، کاملاً ساختگی، بی‌شرمانه دور از واقعیت... و به‌طور کلی دلپذیر. وقتی در سال ۱۹۸۱ برای تماشای آن رفتم، انتظار چندانی نداشتم، اما بعد از تماشای آن می‌خواستم روی هوا بچرخم. گروه چهار نفره آمریکایی، لری، استیو، هریسون و جورج، یک کلینیک ماجراجویی-عملیاتی برگزار کردند. تنها نقطه ضعف فیلم ممکن است اوج آن باشد که قهرمان و قهرمانه ما به تیرک بسته شده‌اند و خدا، مک‌گافین قدرتمند از عهد عتیق، به‌طور معجزه‌آسا کارها را برای آن‌ها به پایان می‌رساند. "نگاه نکن" ایندی هشدار می‌دهد، با لبخند کج خود. آیا شوخی می‌کنید؟ ما نمی‌توانیم چشمان‌مان را از این بگیریم. با توجه به خرس‌های تدی گمشده از فضا و توطئه‌گران ضد نازی، _مهاجمان صندوق گمشده_ بزرگ‌ترین دستاورد اسپیلبرگ است. این یکی از بهترین فیلم‌هایی است که تاکنون ساخته شده، از هر نوعی. به‌طور قطع، فیلم محبوب من در جزیره بیابانی‌ام است. به نظر من، برای بسیاری از مردم، _مهاجمان صندوق گمشده_ فیلم محبوب (x) آن‌هاست. چه فیلم ماجراجویی محبوبشان باشد، چه فیلم محبوب دهه ۸۰، چه فیلم محبوب اسپیلبرگ و غیره. هیچ‌کدام از این‌ها برای من حقیقت ندارد، اما این فیلم، فیلم موردعلاقه من از ایندیانا جونز است. به‌عنوان یک کودک، دیوانه _معبد سرنوشت_ بودم و توانستم چندین معلم را متقاعد کنم که _آخرین صلیب_ را در کلاس نشان دهند، بنابراین من طرفدار این مجموعه هستم، اما _مهاجمان صندوق گمشده_ برای من بیشترین لذت را دارد... حتی _کریستال اسکال_ را هم ندیدم... بنابراین شاید نادرست باشد که بگویم طرفدار این مجموعه هستم... من طرفدار سه‌گانه هستم! **امتیاز نهایی: ★★★½ - واقعاً آن را دوست داشتم. به شدت توصیه می‌کنم وقت‌تان را برای آن بگذارید.** تماشای خوب، می‌توان دوباره آن را دید و می‌توان توصیه کرد. برای آلن کواترمین آمریکایی اسپیلبرگ، قطعاً می‌توانم درک کنم که هیاهو درباره چیست، اما خودم هرگز طرفدار بزرگی نبوده‌ام. برای شروع، نازی‌ها خسته‌کننده هستند. مطمئناً آن‌ها در یک زمان دور به عنوان یک شرور کلاسیک بسیار محبوب بودند، اما برای من چندان جذاب نیستند. هریسون فورد البته فیلم را به دوش می‌کشد، اما کارن آلن نیز در طول فیلم به خوبی با او هم‌نوا می‌شود و در حق خود فوق‌العاده است. اگر هیچ چیز دیگری نباشد، اسپیلبرگ قادر است جوی قدرتمند را به تصویر بکشد و فیلم جذاب و جالبی است. این فیلم چیزی نیست که بتوانم بارها و بارها ببینم، اما وقتی آن را تماشا می‌کنم می‌دانم که جذب آن خواهم شد و زمان خوبی را سپری خواهم کرد. **۵ ستاره ⭐️⭐️⭐️⭐️⭐️** فیلم اکشن موردعلاقه من در تمام دوران به دلیل یکی از معروف‌ترین صحنه‌های مرگ در انتها که شخصی‌ترین مورد علاقه من است و در لیست‌های فیلم موردعلاقه من در بسیاری از وب‌سایت‌ها وجود دارد!!! این کار پیشگامانه است - یک فیلم اکشن عالی در سبک قهرمانان قدیمی تکنیکالر. هریسون فورد جذاب و فوق‌العاده کاریزما است و نبردهای او با کارن آلن و پل فریمن یک قطعه سینمایی با دقت، کمی تاریک اما خنده‌دار و به یاد ماندنی را تشکیل می‌دهد. بسیاری از فیلم‌های بزرگ عمق در بازیگران دارند که رویکرد چندلایه‌ای به داستان‌سرایی ارائه می‌دهند. اسپیلبرگ جان رایس-دیویس و دن‌هلم الیوت را به‌خوبی در نقش‌های وفادار فورد انتخاب کرده است. جان ویلیامز در زمینه نمرات اکشن (مانند کورنگولد) یک چوب طلایی دارد و داستان به‌وضوح رنگی از تخیل جورج لوکاس دارد. تاریخی، مقدار زیادی تخیل وجود دارد اما این هیچ چیز را خراب نمی‌کند. بهترین فیلم سری نیست، اما شروع بسیار خوبی است...