فیلم Alien 1979

این فیلم که توسط راجر ایبرت به عنوان یک "فیلم گرفتار در یک خانه جن‌زده" توصیف شده، استانداردی را برای ژانر وحشت در تابستان تعیین کرده است. فضای سفینه "نسترومو" مانند سفینه‌های "جنگ ستارگان" به نظر کهنه و در حال استفاده می‌آید، در مقایسه با سفینه‌های "پیشتازان فضا" که ظاهری تازه و نو دارند. احساس تنگنای سفینه "نسترومو" به دلیل فیلمبرداری در مکان‌هایی شبیه "توب" به...

این فیلم که توسط راجر ایبرت به عنوان یک "فیلم گرفتار در یک خانه جن‌زده" توصیف شده، استانداردی را برای ژانر وحشت در تابستان تعیین کرده است. فضای سفینه "نسترومو" مانند سفینه‌های "جنگ ستارگان" به نظر کهنه و در حال استفاده می‌آید، در مقایسه با سفینه‌های "پیشتازان فضا" که ظاهری تازه و نو دارند. احساس تنگنای سفینه "نسترومو" به دلیل فیلمبرداری در مکان‌هایی شبیه "توب" به وجود آمده است. گروهی از "حمل‌کنندگان فضایی" از خواب زمستانی بیدار می‌شوند و با شوک متوجه می‌شوند که هنوز نیمی از راه به خانه نرفته‌اند. شرکت از آن‌ها می‌خواهد تا یک پیام بیگانه را بررسی کنند، که این امر به یک سقوط به جهنم منجر می‌شود، زیرا خدمه متوجه می‌شوند که مورد تعقیب یک "اکسومورف" فرصت‌طلب قرار گرفته‌اند. با از بین رفتن خدمه یکی پس از دیگری، ماهیت واقعی موجود و رفتار عجیب افسر علمی، اش، سطح اضطراب را به بیش از 100 درصد می‌رساند. آنچه این داستان را از سایر فیلم‌های "هیولای فضایی" متمایز می‌کند، شخصیت افسر سوم، ریپلی، است که سوالات ناراحت‌کننده‌ای را درباره سیاست‌های شرکت به کاپیتان دالاس می‌پرسد. پس از ناپدید شدن کاپیتان دالاس، ریپلی که به خود می‌رسد، نیت‌های واقعی اش را کشف کرده و خدمه کاهش‌یافته‌اش را به اقدام هدایت می‌کند. سطح خشونت به عنوان "نزدیک به پورنوگرافیک" توصیف شده که این امر با طراحی وحشتناک موجودات بیگانه توسط اچ. آر. گیگر تقویت شده است. این فیلم آغازگر یک فرانچایز به یاد ماندنی است که یک رهبر زن قوی را معرفی می‌کند و این ویژگی در پیش‌درآمد "پرومتئوس" ادامه پیدا می‌کند. "بیگانه" به کارگردانی ریدلی اسکات و نوشته رونالد شوسِت و دن اوبانن است. بازیگران آن شامل تام اسکریت، سیگورنی ویور، ورونیکا کارت‌وایت، جان هرت، یاپت کاتو، ایان هولم و هری دین استنتون می‌باشند. موسیقی اثر جری گلدسمیت و فیلم‌برداری توسط درک ون‌لینت انجام شده است. سفینه تجاری فضایی "نسترومو" یک پیام ناشناخته به عنوان تماس اضطراری دریافت کرده و بر روی ماهی که تماس از آنجا آمده فرود می‌آید. ایده بدی است... در زمان اکران، این فیلم یکی از پر بحث‌ترین فیلم‌های سال 1979 بود و توسط یک تریلر فوق‌العاده جذاب پشتیبانی می‌شد - که خود نیز با یکی از بزرگترین جملات تبلیغاتی همه زمان‌ها همراه بود. انتظار برای یک فیلم کلاسیک در این ژانر بسیار زیاد بود. این تنها دومین فیلم بلند ریدلی اسکات بود و آیا واقعاً یک فیلم دومی می‌تواند به این خوبی باشد؟ تاریخ اکنون این را ثابت کرده است. به لحاظ داستانی، فرمت استانداردی دارد، جایی که خانه جن‌زده و یک قاتل آزاد با یک سفینه فضایی جایگزین شده است. اما وقتی فیلم کارتی را رو می‌کند، و این تبدیل به یک نبرد بقا در یک مکان خاص می‌شود، متوجه می‌شوید که واقعاً هیچ راه فراری وجود ندارد. نه می‌توانید به باغ بروید و در خیابان بدوید، نه می‌توانید در اتاق زیرشیروانی پنهان شوید و امیدوار باشید که قاتل به خانه برود. اینجا تنها پیدا کردن و نابود کردن یا نابود شدن خودتان است - با آینده بشریت بستگی به موفقیت انسان‌ها. برخی هنوز هم به تماشای "بیگانه" می‌روند و آن را به خاطر اینکه خیلی کند پیش می‌رود، سرزنش می‌کنند، اما این یکی از بزرگترین دارایی‌های فیلم است. زمان در فضا به هر حال کند است و به تنهایی می‌گذرد، بنابراین اسکات با هوشمندی به شخصیت‌ها اجازه می‌دهد که معرفی شوند و به ما این امکان را بدهد که به اندازه کافی درباره ساختار روانی آن‌ها قبل از وقوع حوادث نگران‌کننده اطلاعات کسب کنیم. وقتی که اوضاع واقعاً خراب می‌شود، ترسناک است و بار را به طور قابل توجهی برای کنوانسیون‌های وحشت/علمی تخیلی بالا می‌برد. با طراحی هنری اچ. آر. گیگر و تولید موسیقی ترسناک جری گلدسمیت، کل اثر دارای نوعی بی‌قراری است، به ویژه با معانی و نمادهای جنسی آزاردهنده که ذهن را در حین پیشرفت وحشت بدن تسخیر می‌کند. قسمت‌های آرام نیز اعصاب را خرد می‌کنند و "بیگانه" به طور کلی یک تجربه حسی است، به ویژه برای کسانی که هرگز آن را در یک صفحه بزرگ در یک سینما تاریک تماشا کرده‌اند. این فیلم ستاره‌ای از ویور ساخته است که در شروع تماشای آن، کسی نمی‌دانست او شخصیت اصلی است، یک موفقیت دیگر از اسکات، با ریپلی که در دستان ویور، شخصیت‌های زن را در فیلم‌های پرهزینه به میزان قابل توجهی جلو می‌برد. تمام بازیگران در فرم عالی هستند و در اینجا ستاره‌های نمایشی وجود ندارد، بلکه مجموعه‌ای از بازیگران سخت‌کوش بریتانیایی و آمریکایی هستند که از کارگردان خود بهره‌برداری می‌کنند. حال پس از 40 سال، "بیگانه" هیچ نشانه‌ای از از دست دادن وضعیت کلاسیک خود نشان نمی‌دهد و این کاملاً درست است. یک اثر کلاسیک که هنوز تمامی ویژگی‌های خود را از سال 1979 حفظ کرده است. در فضا کسی صدای شما را نمی‌شنود - واقعاً همینطور است! 10 از 10. پرچمدار وحشت در فضا، شاهکار ریدلی اسکات هنوز هم نسل‌های جدیدی از طرفداران را شگفت‌زده می‌کند. موجود بیگانه الهام گرفته از گیگر کابوس تنگناه‌آوری را به وجود می‌آورد که در دنباله‌ها و پیش‌درآمدها ادامه دارد. "بیگانه" به اندازه‌ای پرحادثه نیست و به همین دلیل سرگرم‌کننده نیست که انتظارش را داشتم، با این حال هنوز هم نزدیک به دو ساعت لذت‌بخش است. بازیگران قوی هستند و سیگورنی ویور، که تازه‌کار است، عملکرد خوبی دارد. تام اسکریت، هری دین استنتون، یاپت کاتو و جان هرت هم خوب هستند. با این حال، من می‌خواستم بیشتر از آن‌ها ببینم، با این حال این امر با توجه به محدودیت‌های محیط طبیعی است. نکات مثبت دیگر شامل طراحی صحنه منظم، جلوه‌های ویژه محکم و ساخت تنش به خوبی انجام شده است. نمی‌توانم بگویم که هرگز کاملاً نگران بودم، در واقع این بیشتر به یک موضوع شخصی مربوط می‌شود زیرا داستان‌های خیالی معمولاً من را نمی‌ترسانند، اما برای تمام مدت درگیر بودم. همچنین به خاطر تعیین معیارهایی که انجام داده است، شایسته احترام است. به دنباله‌ها، پیش‌درآمدها و اسپین‌آف‌ها/تقاطع‌ها با توجه و کنجکاوی زیادی نگاه خواهم کرد. وحشت در فضا، این چیزی است که این فیلم است. این یک فیلم هیولای فضایی است و نکته این است که، اگر "بیگانگان" یا بیشتر فیلم‌های مربوط به "بیگانه" را قبل از دیدن این یکی ببینید، انتظار چیزی کاملاً متفاوت دارید. اما آنچه دارید یک فیلم وحشت است که در یک سفینه فضایی با جوی به شدت سنگین تنظیم شده است. شما می‌توانید تنش ترسناک را وقتی آن را تماشا می‌کنید، حس کنید... و حداقل از نظر من، این باعث می‌شود که این فیلم بهتر از فضانوردان بزرگ و اغراق‌آمیز باشد که در قسمت‌های بعدی می‌بینید. و هیچ سوالی پاسخ داده نمی‌شود. هیچ اسطوره‌سازی گسترده‌ای وجود ندارد. تنها فیلم وجود دارد، تنها هیولا وجود دارد، تنها ترس و تنش وجود دارد. اما این تمام چیزی است که فیلم نیاز دارد. این فقط علمی تخیلی و ترسناک است. یک ادغام فوق‌العاده است. اما به افرادی که آن را بیشتر از آنچه هست، بزرگ می‌کنند گوش ندهید. این واقعاً فقط یک فیلم وحشت در فضا است و هیچ چیز بیشتر. این باعث نمی‌شود که از دیدن آن لذت نبرید، اما وقتی نقدهایی را می‌خوانید که آن را بیشتر از یک فیلم هیولایی استثنایی می‌سازند، کاملاً گیج‌کننده می‌شود. **یکی از بنیان‌گذاران بزرگ علمی تخیلی مدرن.** هرکسی که مرا می‌شناسد، می‌داند که واقعاً علاقه‌ای به فیلم‌های با تم بیگانه ندارم، زیرا به‌طور دقیق به وجود حیات هوشمند در خارج از سیاره‌مان اعتقاد ندارم. با این حال، این تم قبلاً فیلم‌های ترسناک یا هیجان‌انگیز با کیفیتی را به بار آورده است. "بیگانه" را می‌توان بهترین، بهترین اجرا شده و از نظر فرهنگی مهم‌ترین آن‌ها دانست. این یکی از آن فیلم‌هاست که فراتر از مسائل سینمایی رفته و به یک اثر هنری و فرهنگی تبدیل شده که همه ما می‌شناسیم، حتی افرادی که هرگز وقت نداده‌اند آن را تماشا کنند. بنابراین، ارزش ندارد که زمان را برای توضیح داستان حول "نسترومو"، یک کشتی باری با هفت خدمه که توسط یک بیگانه بسیار خطرناک و گوشت‌خوار از بین می‌روند، هدر دهیم. کارگردانی ریدلی اسکات عالی، دقیق و با دقت است و داستان هوشمندانه، به‌خوبی نوشته شده و با شخصیت‌های خوب توسعه یافته و استفاده شده است. بر خلاف آنچه در سایر فیلم‌ها اتفاق می‌افتد، ما می‌بینیم که شخصیت‌ها سعی می‌کنند به عنوان یک تیم عمل کنند و سعی کنند یک وضعیت غیرمنتظره و خطرناک را حل کنند. هرگز احساس نکردم که آن‌ها به‌طور عمدی در حال به خطر انداختن خود هستند، که در فیلم‌های ترسناک اخیر بسیار اتفاق می‌افتد. سیگورنی ویور پس از این فیلم یک کارنامه دراماتیک عالی را به دست آورد که او را به عنوان یک بازیگر تثبیت کرد و درهای جدیدی را برای او در صنعت باز کرد. پاداشی شایسته، با توجه به اینکه او تمام تلاش خود را می‌کند و این شخصیت را با تمام استقامت، انسانیت و کاریزمایی که شایسته‌اش است، به نمایش می‌گذارد. با وجود کیفیت کلی خوب بازیگران، تقریباً هیچ بازیگری نمی‌تواند با ویور رقابت کند. از نظر جنبه‌های تکنیکی، فیلم دارای فیلم‌برداری عالی است (حتی به نظر می‌رسد جدیدتر از آنچه که هست) و جلوه‌های ویژه و بصری واقعاً خوبی دارد، با توجه به اینکه هیچ CGI وجود ندارد و همه چیز به روش قدیمی انجام شده است. در نهایت، یک کلمه ستایش برای موسیقی اصلی نمادین ساخته جری گلدسمیت. در گذشته، قبل از اینکه سر جان هرت به کسی بیشتر از یک بازیگر مهمان پرهزینه تبدیل شود، او یک بازیگر بزرگ بود و اینجا نمونه‌ای از آن است. کشتی تجاری او در حال سفر در فضا است که تماس اضطراری دریافت می‌کند. آن‌ها متوقف می‌شوند تا کمک کنند و یکی از اعضای آن‌ها به یک... خوب، حالا شما باید آن را تماشا کنید. سیگورنی ویور به عنوان "ریپلی" سرسخت و بدون ملاحظه‌ای که رهبری دفاع در برابر یک موجودی که قدرت بدنی، عزم، هوش و توانایی خارق‌العاده‌ای برای حرکت سریع در راهروها و کانال‌های کشتی دارد، درخشان است. ریدلی اسکات اجازه می‌دهد تنش به آرامی و به طور ناگهانی افزایش یابد، با استفاده هوشمندانه از صدا و نور؛ موسیقی تنش‌آور جری گلدسمیت و عملکردهای عالی از تام اسکریت و ایان هولم به صورت فوق‌العاده‌ای این فیلم علمی تخیلی ترسناک را به یک اثر نمادین تبدیل می‌کند که هنوز هم می‌خواهد شما را به پنهان شدن پشت مبل ترغیب کند - 40 سال بعد! نوزاد زنونورف مانند یک عروسک موپت به نظر می‌رسد. یک شاهکار! می‌تواند بی‌نهایت دوباره تماشا شود! این یک کلاسیک است و به دلایلی. این یکی از آن فیلم‌هاست که نقص‌های فنی به‌طور کامل توسط داستان و جو آن overshadow می‌شود.