فیلم Jaws 1975

فیلم «آرواره‌ها» (Jaws) داستان یک کوسه آدم‌خوار است که جزیره تعطیلات آمی‌تی را به وحشت می‌اندازد. رئیس پلیس مارتین برودی، شکارچی کوسه کوئینت و زیست‌شناس دریایی مت هوپر به دریا می‌زنند تا این هیولای سفید بزرگ را از بین ببرند. «آرواره‌ها» مسئولیت‌های زیادی دارد؛ این فیلم به کارگردانی استیون اسپیلبرگ، به اوج شهرت رسانید، باعث کاهش تجارت تعطیلات بسته‌ای شد و شیوه‌های اکران فیلم‌های تابستانی را...

فیلم «آرواره‌ها» (Jaws) داستان یک کوسه آدم‌خوار است که جزیره تعطیلات آمی‌تی را به وحشت می‌اندازد. رئیس پلیس مارتین برودی، شکارچی کوسه کوئینت و زیست‌شناس دریایی مت هوپر به دریا می‌زنند تا این هیولای سفید بزرگ را از بین ببرند. «آرواره‌ها» مسئولیت‌های زیادی دارد؛ این فیلم به کارگردانی استیون اسپیلبرگ، به اوج شهرت رسانید، باعث کاهش تجارت تعطیلات بسته‌ای شد و شیوه‌های اکران فیلم‌های تابستانی را تغییر داد. واقعاً باید گفت که «آرواره‌ها» به‌طور محکمی در تاریخ سینما جا افتاده است. اگر کسی این فیلم را ندیده باشد، قطعاً درباره‌اش چیزهایی شنیده است و حتی امروز هم بخشی از فرهنگ عامه است. آیا این فیلم خوب است؟ آیا شایسته شهرت طولانی‌مدتی به عنوان یکی از بزرگ‌ترین فیلم‌های هیولایی تمام دوران‌هاست؟ قطعاً بله! با وجود یک یا دو نقص که ممکن است به راحتی نادیده گرفته شوند، این فیلم در باکس آفیس به موفقیت چشمگیری دست یافت و به ترسی اولیه در انسان‌ها از آنچه در اعماق دریا پنهان است، پرداخته است. «آرواره‌ها» با یک صحنه افتتاحیه واقعی و شوکه‌کننده آغاز می‌شود و از همان ابتدا اسپیلبرگ (بدون شک با الهام از هیچکاک) تنش را به گونه‌ای تنظیم می‌کند که تماشاگران بر روی لبه صندلی‌های خود نشسته‌اند. حتی وقتی که روند شخصیت‌سازی (از طریق داستان خانواده برودی) آرامش را به فیلم می‌بخشد، ما از قبل می‌دانیم که ترس و وحشت در گوشه بعدی در انتظار ماست. با پیدایش بقایای اولین قربانی، برودی به دریا نگاه می‌کند و اسپیلبرگ با قاب بندی فوق‌العاده، به ما می‌گوید که قرار است چه چیزی را شاهد باشیم. شوک‌ها و هول‌های ناگهانی به ما کمک می‌کند تا اضطراب را احساس کنیم، در حالی که اسپیلبرگ ما را مجبور می‌کند تا برای دیدن آنچه که به طرز سرد و مؤثری انسان را نابود می‌کند، صبر کنیم. صحنه‌های فوق‌العاده‌ای در ذهن باقی می‌مانند؛ ورود کوئینت صحنه‌ای فراموش‌نشدنی است و مونوگرافی او در مورد کشتی ایندیاناپولیس، به همراه جمله معروف «کشتی بزرگ‌تری نیاز داریم!» از جمله دلایلی هستند که من شخصاً سینما را دوست دارم. موسیقی جان ویلیامز به اندازه هر چیزی برای این ژانر مؤثر است و کار تیم صداگذاری رابرت هویت، اضطراب را بیشتر می‌کند. بازیگران فوق‌العاده و به طرز یکدست عالی هستند و توانسته‌اند مشکلات فنی را کنار بگذارند تا این داستان را با شور و احساسی واقعی به تصویر بکشند. جالب است که روی شایدر (برودی)، رابرت شاو (کوئینت) و ریچارد درایفوس (هوپر) انتخاب‌های اصلی نبودند. در حقیقت، چارلتون هستون برای نقش برودی مدنظر بود و استرلینگ هایدن و لی ماروین هم برای کوئینت در نظر گرفته شده بودند. در نهایت، «آرواره‌ها» امتحان زمان را با موفقیت پشت سر گذاشته و به عنوان یکی از بهترین فیلم‌های نوع خود باقی مانده است. هیچ شکایتی درباره تداوم و ظاهر زشت کوسه مکانیکی هرگز نمی‌تواند از جذابیت آن بکاهد. حتی وقتی که اخیراً برای صدمین بار به تماشای آن نشستم، هنوز هم احساس لرز در تمام بدنم داشتم. بنابراین این فیلم را باید در کنار «کینگ کنگ» در زمره شاهکارهای فیلم‌های هیولایی قرار داد. 10 از 10 همیشه، حالا بروید و از شنا در اقیانوس لذت ببرید. آیا بازگشت به آب ایمن است؟ ...