فیلم Ben-Hur 1959

فیلمی با داستان و ابعادی شگرف. واقعیت این است که بن-هور به‌طور کامل شایسته‌ی تمام جوایزی است که به آن اعطا شده است. این فیلم به‌واقع یک اثر غول‌پیکر است، هم از نظر ساختار و هم از نظر محتوا. نیازی به گفتن نیست که این فیلم چقدر هزینه برده است، تعداد بازیگران و دکورها چقدر بوده و ... این‌ها اکنون به افسانه تبدیل شده‌اند که این...

فیلمی با داستان و ابعادی شگرف. واقعیت این است که بن-هور به‌طور کامل شایسته‌ی تمام جوایزی است که به آن اعطا شده است. این فیلم به‌واقع یک اثر غول‌پیکر است، هم از نظر ساختار و هم از نظر محتوا. نیازی به گفتن نیست که این فیلم چقدر هزینه برده است، تعداد بازیگران و دکورها چقدر بوده و ... این‌ها اکنون به افسانه تبدیل شده‌اند که این فیلم می‌توانست MGM را ورشکسته کند، اما نیازی به نگرانی نبود زیرا این فیلم توانست ۴۰ میلیون دلار درآمد داشته باشد و هنوز هم در حال افزایش است. هر پنی که خرج شده، ارزشش را داشته است زیرا این فیلم فوق‌العاده‌ای است که شما را به خود می‌کشاند. از لحظه‌ای که قطعه‌ی موسیقی آغازین شروع می‌شود، حس و حال خاصی به شما دست می‌دهد و متوجه می‌شوید که به مدت بیش از سه ساعت، کارگردان ویلیام وایلر و بازیگر اصلی، چارلتون هستون، شما را در اختیار خواهند داشت. داستان حول محور یهودا بن-هور (هستن) می‌چرخد که به خاطر وفاداری شدیدش به نژاد یهودی با دوست رومی خود، مسالا (استیفن بویید) دچار مشکل می‌شود. او به عنوان برده در کشتی‌های جنگی فرستاده می‌شود و برای انتقام از مسالا سوگند می‌خورد. پس از حمله دزدان دریایی به کشتی، او موفق به فرار می‌شود و در این فرار، دریاسالار رومی، کوئینتوس آریوس (جک هاوکینز) را نجات می‌دهد و این باعث می‌شود که یهودا به سرنوشت خود برای انتقام از دوست قدیمی‌اش برسد، زیرا کوئینتوس او را به شهروندی روم می‌پذیرد. این داستان به ظاهر ساده، اما داستانی است از بالاترین مرتبه، زیرا برخوردهای یهودا با مسیح به عنوان هسته‌ی اصلی قدرت فیلم مطرح می‌شود و تنها در دقایق پایانی و تلخ فیلم است که متوجه می‌شویم هدف اصلی این فیلم چیست. همچنین موضوعاتی قوی درباره‌ی محبت خانوادگی و وفاداری، دوستی‌هایی که تحت پرچم‌های نژاد و ایمان شکل می‌گیرند یا شکسته می‌شوند و البته اعتقادات مذهبی و تمام چالش‌های مرتبط با آن نیز وجود دارد. این فیلم حماسی، زیبایی وصف‌ناپذیری دارد و برای هر علاقه‌مند جدی سینما ضروری است. صحنه‌های فیلم هنوز هم شگفت‌انگیز هستند. شما از مسابقه‌ی ارابه‌ها (که ۲۰ دقیقه فوق‌العاده است) شگفت‌زده خواهید شد، در زمان حمله دزدان دریایی پرچم را به اهتزاز درمی‌آورید و اگر احساساتی در شما وجود داشته باشد، با سکوتی سنگین هنگام مصلوب شدن مسیح مواجه خواهید شد. زمانی که موسیقی پایانی می‌نوازد، شخصاً احساس می‌کنم که باید دست بزنم، زیرا قدردانی زیادی برای این فیلم فوق‌العاده دارم. اگر هنوز این فیلم را ندیده‌اید، حتماً به تماشای آن بپردازید زیرا همه چیزهایی که درباره‌ی سینما بزرگ است، در اینجا وجود دارد. ۱۰ از ۱۰. چه می‌توان درباره‌ی این فیلم گفت که قبلاً گفته نشده است؟ می‌توانم (به‌حق) از هر صفت برتری استفاده کنم و باز هم نمی‌تواند عظمت این فیلم را به طور کامل توصیف کند. این فیلم جوهره‌ی حماسه است (و تنها حماسه تاریخی نیست). به راحتی می‌توان فهمید که چرا برای ۵۰ سال هیچ فیلمی در تعداد جوایز اسکار به پای آن نرسید (و آن 'برابران' هیچ یک شامل جوایز بازیگری نمی‌شدند و دسته‌های بیشتری برای انتخاب داشتند). اولین بار این فیلم را به عنوان یک کودک تماشا کردم و برای دیدن پایانش در نیمه‌های شب تلاش کردم تا بیدار بمانم. و با وجود اینکه این فیلم به اندازه‌ی فیلم «ده فرمان» از لحاظ جلوه‌های بصری چشم‌نواز نیست، به یکی از فیلم‌های موردعلاقه‌ام تبدیل شد که بارها آن را تماشا کرده‌ام. من از همه چیز در این فیلم لذت می‌برم - از بازی محکم و استویک هستون و خودخواهی بویید، شخصیت‌های فرعی به خوبی پرداخته شده، دکورهای خیره‌کننده، موسیقی احساسی از رُزّا، لباس‌های زیبا و البته صحنه‌های شگفت‌انگیز. این فیلم به طور کامل بی‌نقص است و به هیچ وجه حس نمی‌شود که مدت زمان آن (تقریباً) ۴ ساعت است. احتمالاً این فیلم به خاطر مسابقه‌ی ارابه‌ها به یاد خواهد ماند، اما این داستان فراتر از آن است. این یک داستان درباره‌ی دوستی، دین، قدرت و فرصت است - همچنین درباره‌ی سرسختی و بی‌رحمی است. این فیلم بیشتر از این نظر که این‌ها همه صفات انسانی هستند که به نوعی در ما وجود دارد، تأثیرگذار است. فیلم واقعاً شگفت‌انگیز به نظر می‌رسد و میکلوش رُزّا با موسیقی‌ای که شکوه امپراتوری روم را در تمام جلالش به تصویر می‌کشد، در اوج خود قرار دارد. با این حال، داستان به طرز کمتری تحت تأثیر قرار می‌گیرد. چارلتون هستون و استیفن بویید نشان می‌دهند که چگونه عشق می‌تواند به نفرت تبدیل شود، اما در باقی زمان، هیچ‌کدام از بازی‌ها فراتر از متن سناریو نمی‌رود. جک هاوکینز تلاش زیادی می‌کند، اما باز هم به عنوان کنسول به هدف نمی‌رسد. هیو گریفیت به عنوان شیخ ایلدریم که بازیگوش و طمعکار است، درخشان ظاهر می‌شود و سم جاف نیز به این گروه اضافه‌ای خوب است. این فیلم خیلی طولانی است؛ بعد از مسابقه‌ی ارابه‌ها کمی بیش از حد به "داستان مسیح" که نویسنده‌اش ژنرال لو والاس در آغاز به آن اشاره کرده است، می‌پردازد و به نوعی مسیر خود را گم می‌کند. صحنه‌های نبرد در دریا عالی هستند و لباس‌ها، فیلم‌برداری و صدا همه شایسته‌ی دریافت جوایز طلایی خود هستند. یک حماسه سینمایی بسیار خوب، اما نه کاملاً شگفت‌انگیز.