فیلم Bicycle Thieves 1948

در رم... حتماً مراقب دوچرخه‌تان باشید! وگرنه ممکن است دزدیده شود و شما ناچار به جستجوی بی‌ثمر در خیابان‌های ایتالیا شوید، همان‌طور که پدر و پسر در این فیلم کلاسیک ایتالیایی انجام می‌دهند. لامبرتو ماجیورانی، در نقش پدر ناامید و بیکار، و انزو استایولا، در نقش پسر جوان و ناامیدش، به خوبی با یکدیگر تعامل می‌کنند و ریتم فیلم به گونه‌ای است که توجه بیننده...

در رم... حتماً مراقب دوچرخه‌تان باشید! وگرنه ممکن است دزدیده شود و شما ناچار به جستجوی بی‌ثمر در خیابان‌های ایتالیا شوید، همان‌طور که پدر و پسر در این فیلم کلاسیک ایتالیایی انجام می‌دهند. لامبرتو ماجیورانی، در نقش پدر ناامید و بیکار، و انزو استایولا، در نقش پسر جوان و ناامیدش، به خوبی با یکدیگر تعامل می‌کنند و ریتم فیلم به گونه‌ای است که توجه بیننده را حفظ می‌کند. این فیلم به عنوان یکی از بزرگ‌ترین فیلم‌های تاریخ شناخته می‌شود، اما شخصاً دلیل این امر را نمی‌فهمم. با این حال، داستان خوبی است و توجه من را جلب کرد. در پایان، dose قابل توجهی از کنایه وجود دارد. در رم پس از جنگ، "آنتونیو" (لامبرتو ماجیورانی) با مشکلات مالی زیادی روبرو است و وقتی فرصتی برای به دست آوردن مقداری پول اضافی پیدا می‌کند، از آن استفاده می‌کند. مشکل این است که او به دوچرخه‌اش نیاز دارد و کسی آن را دزدیده است. او به همراه پسر جوانش "برونو" (انزو استایولا که فوق‌العاده عمل می‌کند) به دنبال این شیء گمشده می‌روند. ماجراهای مختلفی که در این مسیر با شهروندان دیگر که خودشان نیز تحت تأثیر جنگ قرار دارند، به وقوع می‌پیوندد، جالب و جذاب است. این فیلم یک مطالعه جالب در مورد انسانیت است که بر موضوعی به ظاهر ساده مانند گم شدن یک دوچرخه متمرکز شده است، اما تأثیرات عمیق این واقعه بر زندگی و رابطه آنها و همچنین بر معیشت و احترام به نفس‌شان به خوبی توسط کارگردان دی‌ریکا به تصویر کشیده شده است. سادگی داستان همچنین فرصتی را برای نگاهی به فقر بسیاری از اقشار جامعه فراهم می‌آورد (افرادی که برای دریافت یک کاسه سوپ در مراسم دعا حضور دارند تا از نجات روح خود نگران نباشند، برای مثال). بازی انزو استایولا بسیار عالی است. او نقش پسر جوان را با مهارت طبیعی بسیار خوبی ایفا می‌کند - شخصیت او واقعاً نمی‌داند که چرا این دوچرخه تا این حد مهم است و چرا گم شدن آن باعث تغییر رفتار پدرش می‌شود - اما مانند یک توله‌سگ وفادار، به کمک ادامه می‌دهد و در یک مرحله حتی روز را نجات می‌دهد. Settings این شهر باستانی به شدت حس ناامیدی را افزایش می‌دهد - ویرانه‌ها (قدیمی و جدید) - و گاهی باعث می‌شود که شما به این فکر کنید که آیا زندگی در اینجا واقعاً از زمان روم تغییر کرده است یا خیر. ریتم فیلم به خوبی تنظیم شده است و فیلمنامه گاهی اوقات حاوی کمی شوخی و شادی نیز هست و به تدریج به پایانی بسیار تأثیرگذار و غم‌انگیز می‌رسد که لبخند را بر لبانم می‌نشاند. سوال این است که آیا او دوچرخه‌اش را پیدا می‌کند؟ این فیلم یک اثر دلگرم‌کننده اما به طرز شگفت‌آوری غم‌انگیز از امید و ناامیدی است.